Ciekawa powieść o półlegendarnej postaci mistrza garncarskiego będącego sobowtórem Nerona.
Po śmierci cesarza staje się on narzędziem w rękach sprytnego senatora Warro, który postanawia wmówić Rzymianom, że ich władca wcale nie zginął. Umiejętnie manipulując opinią publiczną i "swoim" Neronem, Warro cierpliwie i skutecznie dąży do celu na wschodnich terenach należących do Rzymu. Jego polityka jest pozbawiona skrupułów - intrygant poświęca nawet swoją córkę, by sięgnąć po władzę. Szybko okazuje się jednak, że podstawiony cesarz tak bardzo wczuwa się w rolę, iż staje się niebezpieczny dla ludzi, którzy go wynieśli na szczyt...

Książka ta to nie tylko historia wykorzystanego człowieka, który staje się ofiarą własnych i cudzych ambicji . To także powieść o żądzy władzy, o sile manipulacji i odwiecznej walce dobra ze złem. Tematy te, często podejmowane przez Feuchtwangera w jego książkach, czynią z "Samozwańczego Nerona" powieść uniwersalną i ponadczasową.

Minusem jest archaiczna składnia (przekład jest z lat 30. minionego wieku),w której dość często pojawia się czas zaprzeszły. W tekście można znaleźć też anachronizmy (np. nazwy "feldmarszałek", "fabryka" w odniesieniu do realiów starożytnego Rzymu bardzo rażą, ale - na szczęście - nie pojawiają się zbyt często).

Polecam przede wszystkim miłośnikom antyku oraz tym, którzy lubią powieści historyczne oparte na wielkiej intrydze.

Ciekawa powieść o półlegendarnej postaci mistrza garncarskiego będącego sobowtórem Nerona.
Po śmierci cesarza staje się on narzędziem w rękach sprytnego senatora Warro, który postanawia wmówić Rzymianom, że ich władca wcale nie zginął. Umiejętnie manipulując opinią publiczną i "swoim" Neronem, Warro cierpliwie i skutecznie dąży do celu na wschodnich terenach należących do...