Polowanie na motyle

Książka lekka, szybka w czytaniu, chociaż koniec mnie zaskoczył, bo jest nijaki, jakby urwana historia. Bohaterowie trochę mdli, mało w nich życia i przebojowości. Momentami chcialabym ich złapać i potrząsnąć nimi, żeby zmienili swoje życie, bo przecież w dużej mierze to od nich zależy jak ono wygląda. Przeczytam z ciekawości inną książkę tej autorki, żeby się przekonać czy pisze podobnie, czy też może inna historia mnie bardziej urzeknie.
.

Książka lekka, szybka w czytaniu, chociaż koniec mnie zaskoczył, bo jest nijaki, jakby urwana historia. Bohaterowie trochę mdli, mało w nich życia i przebojowości. Momentami chcialabym ich złapać i potrząsnąć nimi, żeby zmienili swoje życie, bo przecież w dużej mierze to od nich zależy jak ono wygląda. Przeczytam z ciekawości inną książkę tej autorki, żeby się przekonać...

Wciąga, jest lekko, miło i przyjemnie.

Wciąga, jest lekko, miło i przyjemnie.

Całkiem niezła powieść obyczajowa. Lekka, łatwa, do przeczytania w jeden wieczór. Jej fabuła jest nieskomplikowana i chwilami przewidywalna. Ale mimo tego książka jest przyjemna i wciągająca.

Bohaterowie to głównie młodzi ludzie, mający różne cele i pragnienia. Niektórzy boją się życia i idą przez nie ostrożnie, dostrzegając na swej drodze same przeszkody. Inni z kolei śmiało prą do przodu i nie zrażają się przeciwnościami. Każdy inaczej widzi swą przyszłość. I każdy inne podejmuje decyzje. Czasami są one dobre, czasami złe. Czasami przynoszą korzyści, a czasami wywracają życie do góry nogami. W fabule wszystko kręci się wokół miłości, rodziny, poczucia spełnienia w życiu oraz potrzeby akceptacji. I jak to już w twórczości Pani Krystyny bywa, ostatecznie wszystko dobrze się kończy. Problemy bez większego wysiłku zostają rozwiązane, a bohaterowie, którzy gdzieś tam pobłądzili, zaczynają rozumieć swe błędy i postanawiają żyć tak, aby naprawić to, co zniszczyli przez własną głupotę. Większość podejmowanych wątków to sytuacje, które naprawdę występują w życiu, ale znalazły się tutaj również wątki absurdalne, których w życiu realnym z pewnością nie spotkamy. Lecz najgorsza w tej książce była jednak końcówka – tak naiwna i nieprawdopodobna, że aż śmieszna. No, ale ogólnie lektura ta jest ciekawa i dobrze się ją czyta. Choć warto wiedzieć, że Pani Krystyna ma w swej twórczości też lepsze dzieła.

I na koniec jeszcze jedno. Przed momentem zorientowałam się, że „Polowanie na motyle” to tom drugi. W trakcie czytania w ogóle nie przypuszczałam, że tak może być. Fabuła jest tak prosta, że nie trzeba znać części pierwszej, aby z przyjemnością zagłębiać się w treść tomu kolejnego, nie gubić się w nim i bez problemu orientować się we wszystkim np. w powiązaniach między bohaterami. Tak więc, można spokojnie sięgnąć po tą książkę jako osobną lekturę. Tym bardziej, że według opinii innych czytelników ta część jest ciekawsza niż pierwsza. Polecam.

Całkiem niezła powieść obyczajowa. Lekka, łatwa, do przeczytania w jeden wieczór. Jej fabuła jest nieskomplikowana i chwilami przewidywalna. Ale mimo tego książka jest przyjemna i wciągająca.

Bohaterowie to głównie młodzi ludzie, mający różne cele i pragnienia. Niektórzy boją się życia i idą przez nie ostrożnie, dostrzegając na swej drodze same przeszkody. Inni z kolei...

W zeszłym roku wypożyczałam książki Krystyny Mirek jedna za drugą, ponieważ są łatwe i przyjemne. Są łatwe i przyjemne, ponieważ z góry wiadomo, że opowieść skończy się happy endem, mężem i dzieckiem. Problem polega na tym, że dany tytuł nic mi nie mówi, nie pamiętam tresci :D Z całej twórczości najbrdziej urzekła mnie Saga rodu Cantendorfow i tę zapamietałam. Reszta - jak dla mnie czytadła, ale fanom obyczajówki z miłością i happy endem - polecam.

W zeszłym roku wypożyczałam książki Krystyny Mirek jedna za drugą, ponieważ są łatwe i przyjemne. Są łatwe i przyjemne, ponieważ z góry wiadomo, że opowieść skończy się happy endem, mężem i dzieckiem. Problem polega na tym, że dany tytuł nic mi nie mówi, nie pamiętam tresci :D Z całej twórczości najbrdziej urzekła mnie Saga rodu Cantendorfow i tę zapamietałam. Reszta -...

Napiszę krótko, drugi tom dużo bardziej ciekawy.

Napiszę krótko, drugi tom dużo bardziej ciekawy.

Książka zdecydowanie wciągająca, lekka i przyjemna choć w tle pojawiają się poważne dylematy dotyczące małżeństwa, uczciwości małżeńskiej czy przerywania ciąży. Losy trzech młodych kobiet, które szukają swego szczęścia na różne sposoby. Nie wszystko jest oczywistym happy endem, ale warto sięgnąć po tę pozycję.

Książka zdecydowanie wciągająca, lekka i przyjemna choć w tle pojawiają się poważne dylematy dotyczące małżeństwa, uczciwości małżeńskiej czy przerywania ciąży. Losy trzech młodych kobiet, które szukają swego szczęścia na różne sposoby. Nie wszystko jest oczywistym happy endem, ale warto sięgnąć po tę pozycję.

Książka fajniejsza od pierwszej czesci. Dalsze losy trzech dziewczyn które wchodzą w dorosłe życie.

Książka fajniejsza od pierwszej czesci. Dalsze losy trzech dziewczyn które wchodzą w dorosłe życie.

Książkę czyta się z przyjemnością.
Uczucie może mieć różne oblicza. Wystarczy wsłuchać się we własne pragnienia i marzenia, a tytułowe motyle w brzuchu obudzą się ze snu.
:)
"- Chciałabym jeszcze raz w życiu poczuć motyle w brzuchu - wyznała po chwili. - Nie, nie takie. - Roześmiała się, widząc przerażone spojrzenie wnuczki. - Nie szukam romansu, tylko poczucia, że dzieje się coś niezwykłego, że życie pędzi przed siebie, a ja z nim, nie obok. Bez takich przeżyć człowiek umiera."

Książkę czyta się z przyjemnością.
Uczucie może mieć różne oblicza. Wystarczy wsłuchać się we własne pragnienia i marzenia, a tytułowe motyle w brzuchu obudzą się ze snu.
:)
"- Chciałabym jeszcze raz w życiu poczuć motyle w brzuchu - wyznała po chwili. - Nie, nie takie. - Roześmiała się, widząc przerażone spojrzenie wnuczki. - Nie szukam romansu, tylko poczucia, że dzieje...

Książka na jedno popołudnie dla zabicia czasu. Rozumiem, że to tylko "babskie czytadło", ale nawet od niego oczekiwałam jakiegoś morału, zakończenia hisorii, czegokolwiek. Dostajemy natomiast trochę tekstu bez jakiejkolwiek historii, fabuły.

Książka na jedno popołudnie dla zabicia czasu. Rozumiem, że to tylko "babskie czytadło", ale nawet od niego oczekiwałam jakiegoś morału, zakończenia hisorii, czegokolwiek. Dostajemy natomiast trochę tekstu bez jakiejkolwiek historii, fabuły.

Typowe do bólu przewidywalne babskie czytadło, które niczym nie zaskakuje i nie interesuje i nie zapada w pamięci. Człowiek zaczyna czytać i wie co wydarzy się za chwilę oraz jakie będzie zakończenie opowieści. Historia nudna, bohaterowie nijacy, całość ciągnie się jak tasiemiec - taka telenowela tylko ze w formie książki. Męczące

Typowe do bólu przewidywalne babskie czytadło, które niczym nie zaskakuje i nie interesuje i nie zapada w pamięci. Człowiek zaczyna czytać i wie co wydarzy się za chwilę oraz jakie będzie zakończenie opowieści. Historia nudna, bohaterowie nijacy, całość ciągnie się jak tasiemiec - taka telenowela tylko ze w formie książki. Męczące