Liczyłam na fajną lekką książkę z malarstwem w tle i dobrym romansem, a dostałam tak irytującą bohaterkę, że parę razy chciałam zrobić DNF, a wyszło na to, że ostatnie 100 stron i tak tylko pobieżnie przeleciałam.
Bohaterka to jedna wielka tragedia nie dziwię się, że Michał miał jej dość. Przed wypadkiem całkiem fajna osoba, a po wypadku irytująca baba, która wszystko wie lepiej i jak tylko ktoś jej chce pomóc, czy doradzić do od razu wyjeżdża na niego z ryjem,
Wątek miłosny oprócz rozstania z Michałem i przeżywania tego przez większe pół książki to tak naprawdę tyle nic w tej kwestii się nie działo więcej, chociaż miała okazję. Bardziej jest to przechodzenie z nią jej życia, gdzie króluje tylko malarstwo i nic cię poza nim nie liczy. Trochę przeszkadzało mi, że tego malarstwa tu było więcej niż samego romansu.
No i końcówka nie mam nic do tego że, na wycieczkę zabrała Martynę, ale myślałam, że zabierze Marcina i tu się jakoś dobrze rozkręci wątek romantyczny, a tak to ostatnie 100 tylko przeleciałam, żeby wiedzieć, jak się zakończy.
Podsumowując, jeśli ktoś lubi malarstwo poznawanie jak powstaje uczenie się nowych technik co trochę wyszło jak poradnik, a nie jak książka obyczajowa, to polecam, ale jeśli szuka ktoś fajnego wątku romantycznego z malarstwem w tle, to nie polecam. Mnie ona ogólnie bardzo zawiodła. Książkę się szybko czytało chociaż miała 400 stron, więc nie ciągnęła się jakoś bardzo. i jest jakieś przesłanie, ale niestety to za mało.

Liczyłam na fajną lekką książkę z malarstwem w tle i dobrym romansem, a dostałam tak irytującą bohaterkę, że parę razy chciałam zrobić DNF, a wyszło na to, że ostatnie 100 stron i tak tylko pobieżnie przeleciałam.
Bohaterka to jedna wielka tragedia nie dziwię się, że Michał miał jej dość. Przed wypadkiem całkiem fajna osoba, a po wypadku irytująca baba, która wszystko wie...

Fajna ciepła opowieść w sam raz na jesienny wieczór.

Fajna ciepła opowieść w sam raz na jesienny wieczór.

Do książki podchodziłam z dużą rezerwą... zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. Ciekawie i wnikliwie przedstawiony portret osoby zmagającej się ze zwatpieniem w swoje możliwości, utratą wiary w siebie oraz drogą do ich odzyskania.
Porusza ważne tematy, a mimo to napisana w takim lekkim stylu, co sprawia że przyjemnie się czyta.

Do książki podchodziłam z dużą rezerwą... zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie. Ciekawie i wnikliwie przedstawiony portret osoby zmagającej się ze zwatpieniem w swoje możliwości, utratą wiary w siebie oraz drogą do ich odzyskania.
Porusza ważne tematy, a mimo to napisana w takim lekkim stylu, co sprawia że przyjemnie się czyta.

"Płótno" fabuła ciekawa, opowieść optymistyczna. Książka poruszająca, dająca do myślenia bardzo ciepła a także wzruszająca. Polecam wszystkie książki tej autorki są wspaniałe.

"Płótno" fabuła ciekawa, opowieść optymistyczna. Książka poruszająca, dająca do myślenia bardzo ciepła a także wzruszająca. Polecam wszystkie książki tej autorki są wspaniałe.

Optymistyczna, pełna empatii opowieść o pasji malowania, o przyjaźni i walce ze słabościami.
Nawet kiedy wszystko ci się w życiu poukładało – nie możesz mieć pewności, że tak zostanie na zawsze. Los lubi zaskakiwać.
Zaskoczył tak bohaterkę książki. Obiecującą malarkę. Dziewczynę z nadwątloną pewnością siebie, zabiegającą nieustannie o uznanie ojca.
Czy ta dobra, mądra, wartościowa dziewczyna przestanie szukać winy w sobie? Czy potrzeba akceptacji ojca przestanie zatruwać jej życie? Czy znajdzie siłę, by odwrócić nieodwracalne?
Z wszystkich książek pani Agaty, ta podobała mi się najmniej, ale przez ogromny sentyment do autorki nie potrafię jej nisko ocenić.
Nie przestanę czytać jej książek.

Optymistyczna, pełna empatii opowieść o pasji malowania, o przyjaźni i walce ze słabościami.
Nawet kiedy wszystko ci się w życiu poukładało – nie możesz mieć pewności, że tak zostanie na zawsze. Los lubi zaskakiwać.
Zaskoczył tak bohaterkę książki. Obiecującą malarkę. Dziewczynę z nadwątloną pewnością siebie, zabiegającą nieustannie o uznanie ojca.
Czy ta dobra, mądra,...

Książka ta powinna być zarezerwowana dla osób wiecznie narzekających na swój los, ale nie tylko. Jej treść to dobra lekcja dla krnąbrnych, zadufanych w sobie ludzi, którzy widzą tylko czubek własnego nosa. Malarka Nina uległa wypadkowi i przestraszyła się, że nigdy nie będzie malować. Przybywa na warsztaty prowadzone przez ludzi bez rąk i nóg. Przekonuje się, że często koniec życia może być... jego początkiem. Nie warto się załamywać, gdyż wyjście znajdziemy zawsze, jeśli oczywiście bardzo tego chcemy.
Przyznam, że kilka razy popłakałam się podczas czytania tej książki. Tego typu warsztaty odbywają się na terenie mojej biblioteki. Przyjeżdżają na nie osoby sparaliżowane, niepełnosprawne umysłowo, lecz ciepło od nich bijące jest nieprawdopodobne. Uczmy się od nich postawy życiowej, bo warto być dobrym człowiekiem.

Książka ta powinna być zarezerwowana dla osób wiecznie narzekających na swój los, ale nie tylko. Jej treść to dobra lekcja dla krnąbrnych, zadufanych w sobie ludzi, którzy widzą tylko czubek własnego nosa. Malarka Nina uległa wypadkowi i przestraszyła się, że nigdy nie będzie malować. Przybywa na warsztaty prowadzone przez ludzi bez rąk i nóg. Przekonuje się, że często...

Pełna empatii bohaterów, pogodna i optymistyczna opowieść o niezwykłych ludziach.

Pełna empatii bohaterów, pogodna i optymistyczna opowieść o niezwykłych ludziach.

Kolejna powieść Agaty Kołakowskiej, która po przeczytaniu wprawia mnie w konsternację. Całość czyta się nieźle, pomysł na całość też niezły. Ale - jak dla mnie - przemiany wewnętrzne bohaterów zachodzą w nich za szybko, pomijając zachowanie głównej bohaterki (która trwa na swoim stanowisku praktycznie do samego końca). I tak jak całość nieźle się prezentuje i czyta, tak zakończenia - jak w pozostałych powieściach tej autorki - nie rozumiem. Z jednej strony to dobrze, bo nigdy nie wiadomo jak historia się zakończy, ale z drugiej - jako czytelnik mam wrażenie, że nie wszystko zostało powiedziane do końca.

Kolejna powieść Agaty Kołakowskiej, która po przeczytaniu wprawia mnie w konsternację. Całość czyta się nieźle, pomysł na całość też niezły. Ale - jak dla mnie - przemiany wewnętrzne bohaterów zachodzą w nich za szybko, pomijając zachowanie głównej bohaterki (która trwa na swoim stanowisku praktycznie do samego końca). I tak jak całość nieźle się prezentuje i czyta, tak...

Historia Niny, artystki-malarki, która ma w zasadzie wszystko: kochającego narzeczonego, swoje miejsce na ziemi i obiecująco zapowiadajacą się karierę. Jedyną skazą jest ojciec, wiecznie niezadowolony z kazdej podjetej przez Nine decyzji. Niestety, w życiu wszystko co dobre nie trwa wiecznie. Nina ulega wypadkowi. Jego konsekwencją są niesprawne palce. Rehabilitacja nie przynosi oczekiwanych efektów, co prowadzi dziewczynę do zaniechania malarstwa, przynajmiej profesjonalnego. Oczywiście mężczyzna z ktorym ma spedzic zycie, wycofuje się. Dach nad głową także okazuje się mzonka. Nina zaczyna od nowa z pomocą rehabilitanta. Poznaje świat i sztukę ludzi niepełnosprawnych. Choć poświęca wiele czasu, w koncu przekonuje się, że inne takze moze być doskonałe. Ważne aby nie zatracic się w żalu. Nie przeplakać życia. Pamiętajmy...

Historia Niny, artystki-malarki, która ma w zasadzie wszystko: kochającego narzeczonego, swoje miejsce na ziemi i obiecująco zapowiadajacą się karierę. Jedyną skazą jest ojciec, wiecznie niezadowolony z kazdej podjetej przez Nine decyzji. Niestety, w życiu wszystko co dobre nie trwa wiecznie. Nina ulega wypadkowi. Jego konsekwencją są niesprawne palce. Rehabilitacja nie...

Niby jakieś przesłanie jest, ale coś nie zagrało. Główna bohaterka irytująca, dialogi momentami tak denne, że aż żenujące. Traktuje jako czytadło-odskocznie pomiędzy znacznie lepszymi pozycjami.

Niby jakieś przesłanie jest, ale coś nie zagrało. Główna bohaterka irytująca, dialogi momentami tak denne, że aż żenujące. Traktuje jako czytadło-odskocznie pomiędzy znacznie lepszymi pozycjami.