W obliczu istnienia jedynie bardzo skromnych informacji o samym konflikcie roku 972 autor podjął jedyną słuszną decyzję i przedstawił historię niemiecko-słowiańskiego pogranicza od czasów Karola Wielkiego do Ottona I. Jego sympatia leży wprawdzie, co raczej nie dziwi, jednoznacznie po stronie Polaków i innych Słowian zachodnich, ale „Cedynia 972” to dosyć neutralna, rzeczowa relacja wydarzeń tamtych czasów. Dla Niemców region Łaby i Odry to wtedy rodzaj Dzikiego Wschodu, przyciągający wszelakich awanturników i mącicieli z głębi Rzeszy. Natomiast plemiona słowiańskie różnią się zachowaniem niewiele od plemion indiańskich Ameryki Północnej: są bardziej zwaśnione z sąsiadem o miedzę niż z Niemcami i prowadzą krótkowzroczną politykę, która już wkrótce okaże się fatalna w obliczu dobrze zorganizowanego imperialnego podboju.

Fakt, że w osobie Mieszka I-go (a potem, ale już nie w narracji tej książki, Bolesława Chrobrego) Polacy mieli mądrych i zdecydowanych władców, zaważył prawdopodobnie znacząco na dalszych losach regionu.

Paweł Rochala pisze ciekawie i przystępnie, choć lekko zdziwił mnie rozdział opisujący samą bitwę pod Cedynią w postaci sfabularyzowanej. Czyta się to całkiem dobrze, ale ma niewiele wspólnego z literaturą popularnonaukową. Mimo to książka jest dobrym i udanym wprowadzeniem w temat początków polskiej państwowości i ówczesnych stosunków z zachodnim sąsiadem.

W obliczu istnienia jedynie bardzo skromnych informacji o samym konflikcie roku 972 autor podjął jedyną słuszną decyzję i przedstawił historię niemiecko-słowiańskiego pogranicza od czasów Karola Wielkiego do Ottona I. Jego sympatia leży wprawdzie, co raczej nie dziwi, jednoznacznie po stronie Polaków i innych Słowian zachodnich, ale „Cedynia 972” to dosyć neutralna,...

Jest to moja pierwsza książka Pawła Rochali i pióro autora robi wrażenie. Ta publikacja o bitwie pod Cedynią to przykład dobrej roboty popularyzatorskiej. Temat został ukazany barwnym językiem, widać, że pisarz starał się jak najbardziej przybliżyć wydarzenia z tamtego okresu. Przedstawił ustalenia historyków, a następnie swoją wizję przebiegu bitwy wraz z uzasadnieniem. Solidna pozycja w serii Historyczne Bitwy Bellony.

Jest to moja pierwsza książka Pawła Rochali i pióro autora robi wrażenie. Ta publikacja o bitwie pod Cedynią to przykład dobrej roboty popularyzatorskiej. Temat został ukazany barwnym językiem, widać, że pisarz starał się jak najbardziej przybliżyć wydarzenia z tamtego okresu. Przedstawił ustalenia historyków, a następnie swoją wizję przebiegu bitwy wraz z uzasadnieniem....

Przyzwoita pozycja jak na standardy tej nierównej serii. Najpierw popularny zarys dziejów niespokojnego pogranicza niemiecko-słowiańskiego w X wieku, później historia rozwoju państwa Mieszka i jego relacji z cesarstwem Ottona, a na końcu finałowa bitwa. Po drodze jest jeszcze bardzo ciekawy rozdział o uzbrojeniu obu stron. Całkiem zgrabnie napisana, choć próba rekonstrukcji przebiegu bitwy nieco zbyt fabularna.

Przyzwoita pozycja jak na standardy tej nierównej serii. Najpierw popularny zarys dziejów niespokojnego pogranicza niemiecko-słowiańskiego w X wieku, później historia rozwoju państwa Mieszka i jego relacji z cesarstwem Ottona, a na końcu finałowa bitwa. Po drodze jest jeszcze bardzo ciekawy rozdział o uzbrojeniu obu stron. Całkiem zgrabnie napisana, choć próba rekonstrukcji...

Mieszko to miał łeb do polityki i wojaczki. Sprytnie wymanewrował Ottona I i mógł robić, co mu się żywnie podobało (no, ale trybu trzeba płacić). Niestety jedna zakała rodu Ottonów została zabita na Pomorzu podczas podboju tamtejszych ludów i władca Fraków zaczął zbierać wojsko. Rochala się trochę za bardzo rozpisuje i często wychodzi po za historyczne ramy książki, wnika to jednak z jego uwielbienia do tej epoki.

Mieszko to miał łeb do polityki i wojaczki. Sprytnie wymanewrował Ottona I i mógł robić, co mu się żywnie podobało (no, ale trybu trzeba płacić). Niestety jedna zakała rodu Ottonów została zabita na Pomorzu podczas podboju tamtejszych ludów i władca Fraków zaczął zbierać wojsko. Rochala się trochę za bardzo rozpisuje i często wychodzi po za historyczne ramy książki, wnika...

Książka Pawła Rochali rozkręca się bardzo powoli. Jej wstęp obejmuje czasy daleko wyprzedzające powstanie monarchii Piastów, aż do najstarszych wzmianek o Słowianach. Dalszą jej część stanowi opis początków państwa polskiego, a dopiero w mniej więcej połowie, akcja dociera do stosunków polsko - niemieckich. Jest to zdecydowanie najlepsza część książki. Opis bitwy, chociaż bardzo hipotetyczny, jest bardzo interesujący i wiarygodny. Ogólnie ,,Cedynię" bardzo dobrze się czyta, jest napisana lekkim i ciekawym językiem.

Książka Pawła Rochali rozkręca się bardzo powoli. Jej wstęp obejmuje czasy daleko wyprzedzające powstanie monarchii Piastów, aż do najstarszych wzmianek o Słowianach. Dalszą jej część stanowi opis początków państwa polskiego, a dopiero w mniej więcej połowie, akcja dociera do stosunków polsko - niemieckich. Jest to zdecydowanie najlepsza część książki. Opis bitwy, chociaż...

Za dużo fantazjowania i wstawek dosłownie fabularnych.

Za dużo fantazjowania i wstawek dosłownie fabularnych.