Książka składa się z ośmiu opowiadań. W każdym z nich występuje inne zwierzątko.Głównym bohaterem jest Jan, jego mała córka Basia i żona Teresa. Jan chętnie chodzi z córką do Wrocławskiego zoo, gdzie dziewczynka zachwyca się zwierzątkami a szczególnie niedźwiedziami. Niektóre sceny z zoo są bardzo ładnie opisane, wtedy myślę sobie, że jednak miło żyło się w czasach PRL-u gdy nie było internetu i ludzie więcej się spotykali.Główny bohater Jan bywa irytujący gdyż jest pisarzem i żona przypomina i usilnie próbuje zmusić męża do pisania, lecz ten ma ciekawsze rzeczy do roboty, ma mnóstwo wymówek i zachowuje się przy tym jak niedojrzały mężczyzna, jak dziecko. Generalnie polecam do przeczytania bo powieść jest lekka lecz bywa momentami denerwująca i nudna.

Książka składa się z ośmiu opowiadań. W każdym z nich występuje inne zwierzątko.Głównym bohaterem jest Jan, jego mała córka Basia i żona Teresa. Jan chętnie chodzi z córką do Wrocławskiego zoo, gdzie dziewczynka zachwyca się zwierzątkami a szczególnie niedźwiedziami. Niektóre sceny z zoo są bardzo ładnie opisane, wtedy myślę sobie, że jednak miło żyło się w czasach PRL-u...

Czytałam ją wieki temu, gdy byłam zbuntowaną nastolatką kolegującą się z Kasią (córeczką Autora). Wtedy ta książka bardzo mi się podobała, to było trochę tak, jakbym czytała o sobie i osobach bardzo mi bliskich. Teraz, po latach, chciałabym przeczytać ją ponownie, ale nie mogę nigdzie jej dostać.

Czytałam ją wieki temu, gdy byłam zbuntowaną nastolatką kolegującą się z Kasią (córeczką Autora). Wtedy ta książka bardzo mi się podobała, to było trochę tak, jakbym czytała o sobie i osobach bardzo mi bliskich. Teraz, po latach, chciałabym przeczytać ją ponownie, ale nie mogę nigdzie jej dostać.

Książeczka na jeden wieczór- czyta się z wielką przyjemnością.

Książeczka na jeden wieczór- czyta się z wielką przyjemnością.