Bawiłam się dobrze w atmosferze XVII-wiecznego marokańskiego sułtanatu. Jest to dość lekka powieść przygodowa, której zakończenie wydało mi się mało prawdopodobne w świetle tego wszystkiego, czego dowiadujemy się o stosunkach na dworze sułtana. Sułtana o ewidentnie psychopatycznej osobowości, co nasuwa refleksje, dlaczego rządzą nami tacy ludzie... Dodać trzeba, że ów władca to postać autentyczna, podobnie jak jego pierwsza żona ukazana w powieści, a także kilka innych postaci, np. angielski alchemik Ashmole. Jednak poprzednie powieści autorki, również umiejscowione w krajach arabskich, podobały mi się bardziej (ta się przeleżała na półce).

Bawiłam się dobrze w atmosferze XVII-wiecznego marokańskiego sułtanatu. Jest to dość lekka powieść przygodowa, której zakończenie wydało mi się mało prawdopodobne w świetle tego wszystkiego, czego dowiadujemy się o stosunkach na dworze sułtana. Sułtana o ewidentnie psychopatycznej osobowości, co nasuwa refleksje, dlaczego rządzą nami tacy ludzie... Dodać trzeba, że ów...

Romans na tle głównie orientalnego XVII wieku, korsarzy, sułtana, haremu pełnego intryg, niewolnicy. Bajka z happy endem.

Romans na tle głównie orientalnego XVII wieku, korsarzy, sułtana, haremu pełnego intryg, niewolnicy. Bajka z happy endem.

Tematyka niby moja, ale powieść jakaś taka nijaka i nudna :(

Tematyka niby moja, ale powieść jakaś taka nijaka i nudna :(

Bardzo przyjemne oderwanie się od dotychczas czytanych kryminałów. Powieść przygodowa z elementami historycznymi,w której narratorem jest eunuch Nus-Nus.
Historia opisuje zachowania ludzi,intrygi i zwyczaje panujące na dworze sułtana.
Warto przeczytać ☺

Bardzo przyjemne oderwanie się od dotychczas czytanych kryminałów. Powieść przygodowa z elementami historycznymi,w której narratorem jest eunuch Nus-Nus.
Historia opisuje zachowania ludzi,intrygi i zwyczaje panujące na dworze sułtana.
Warto przeczytać ☺

Próbuję doczytać do końca już pół roku...

Próbuję doczytać do końca już pół roku...

Sam wątek przewodni książki jest stary jak świat, lecz mimo to interesujący. Trochę za dużo w niej niepotrzebnych opisów różnych wydarzeń, które przeskakiwałam raz po raz, bo mnie nudziły. Jest to lekka, niewymagająca specjalnego skupienia lektura na jakieś wolne popołudnie. Nie zaskakuje niczym nowym, nie poruszyła mnie do głębszego zastanowienia nad opisaną historią, po przeczytaniu ostatniej strony po prostu ją zamknęłam i już do niej nie wrócę. Mówiąc krótko jest to taka telenowela w formie pisemnej.

Sam wątek przewodni książki jest stary jak świat, lecz mimo to interesujący. Trochę za dużo w niej niepotrzebnych opisów różnych wydarzeń, które przeskakiwałam raz po raz, bo mnie nudziły. Jest to lekka, niewymagająca specjalnego skupienia lektura na jakieś wolne popołudnie. Nie zaskakuje niczym nowym, nie poruszyła mnie do głębszego zastanowienia nad opisaną historią, po...

Bardzo mnie wzruszyła ta powieść. Narrator jest inteligentny, zabawny i przede wszystkim, obiektywny w prawie każdej sytuacji. Polubiłam go bardzo.
Książka jest bogata w fakty historyczne pomysłowo wciągnięte w fascynującą opowieść pełną zwrotów akcji.
Polecam, nawet tym, którzy nie lubią romansów!

Bardzo mnie wzruszyła ta powieść. Narrator jest inteligentny, zabawny i przede wszystkim, obiektywny w prawie każdej sytuacji. Polubiłam go bardzo.
Książka jest bogata w fakty historyczne pomysłowo wciągnięte w fascynującą opowieść pełną zwrotów akcji.
Polecam, nawet tym, którzy nie lubią romansów!

Ciekawa i wciągająca ; )

Ciekawa i wciągająca ; )

Ciekawa książka, religia muzułmańska przedstawiona na przykładzie kraju afrykańskiego.
Jezeli ktoś interesuje się taką tematyką będzie zadowolony.

Polecam

Ciekawa książka, religia muzułmańska przedstawiona na przykładzie kraju afrykańskiego.
Jezeli ktoś interesuje się taką tematyką będzie zadowolony.

Polecam

Obraz siedemnastowiecznego dworu muzułmańskiego władcy , z jego złożonymi relacjami i egzotycznymi obyczajami czyni to dzieło wręcz krwistą książką ,jak na mój gust zbyt ociekająca krwią.
Mulaj Ismail był sułtanem Maroka od 1672 do 1727, wyjątkowo długi to okres. Jeden z kluczy do jego sukcesu leży zapewne w przydomku, pod którym często występuje: Safak AD-Dima, czyli ,, przelewający krew''.
W 1703 roku pewien ambasador składający wizytę w Maroku zapytał jednego z synów Ismaila , ile ma sióstr i braci.Trzy dni później zaprezentowano mu listę 525 chłopców i 342 dziewcząt. Jeszcze trudniej było zliczyć mieszkające w jego haremie żony i nałożnice, ponieważ nawet w oficjalnych zapiskach figuruje jedynie arabskie imię , nierzadko nadawane dopiero po przejściu na islam, co odbywało się z wyboru lub pod przymusem. Wśród nich przewija się tylko jedna stała postać: Lilla Zidana, kupiona jako niewolnica od sułtańskiego brata za sumę sześćdziesięciu dolarów.Z tego co wiadomo, w późniejszych latach miała monstrualną prezencję, była gruba, dziwacznie się ubierała i wszyscy się jej bali, mówiono o niej ,, czarownica Zidana".
Mimo to, - a może właśnie - dzięki temu - przez trzydzieści trzy lata władała uczuciami Ismaila, a w haremie sprawowała władzę niepodzielną. Jej najstarszy syn, Zidan , został uznany prawowitym następcą Ismaila, choć nie był pierworodnym sułtana.

Obraz siedemnastowiecznego dworu muzułmańskiego władcy , z jego złożonymi relacjami i egzotycznymi obyczajami czyni to dzieło wręcz krwistą książką ,jak na mój gust zbyt ociekająca krwią.
Mulaj Ismail był sułtanem Maroka od 1672 do 1727, wyjątkowo długi to okres. Jeden z kluczy do jego sukcesu leży zapewne w przydomku, pod którym często występuje: Safak AD-Dima, czyli ,,...