Ta nowelka - jakieś 80 stron - to łącznik między 3 ("Boski gniew") a 4 ("Moc Apoliona") tomem napisana z punktu widzenia Aidena. Wydarzenia zaczynają się kilka dni po zakończeniu 3 tomu, gdy Alex znajduje się w piwnicy po Przebudzeniu, ale jeszcze przed podaniem specjalnej, wzmocnionej wersji eliksiru.

Alex nie jest sobą. Całkowicie zatraciła się w więzi z Sethem i tylko wzmocnione przez Hefajstosa kraty celi powstrzymują ją przed pobiegnięciem do Setha. Kiedy okazuje się, że dziewczyna nie chce jeść ani pić, przez co traci siły, a także, że bogowie są gotowi na wojnę, chyba, że "problem Alex" zostanie rozwiązany, Aiden podejmuje trudną decyzję, by podać ukochanej eliksir.

To opowiadanie przybliża nam kulisy tego, dlaczego Aiden zdecydował się na podanie Alex eliksiru - coś, co odcisnęło ciężkie piętno na jego duszy. Oraz dlaczego potem zdecydował się przerwać podawanie.

Warto zapoznać się z tym opowiadaniem chociażby ze względu na kilka zabawnych i parę ciepłych momentów z życia Alex pod wpływem eliksiru.

Ja przeczytałem to opowiadanie po zakończeniu całej serii, ale może warto przeczytać po trzecim tomie, a przed czwartym. Przynajmniej jedna rzecz staje się jaśniejsza ;-)
Polecam.

Ta nowelka - jakieś 80 stron - to łącznik między 3 ("Boski gniew") a 4 ("Moc Apoliona") tomem napisana z punktu widzenia Aidena. Wydarzenia zaczynają się kilka dni po zakończeniu 3 tomu, gdy Alex znajduje się w piwnicy po Przebudzeniu, ale jeszcze przed podaniem specjalnej, wzmocnionej wersji eliksiru.

Alex nie jest sobą. Całkowicie zatraciła się w więzi z Sethem i tylko...

Po przeczytaniu czwartego tomu serii Covenant, "Moc Apoliona", miałam taką depresję, że nie miałam ochoty zabierać się za żadną inną książkę. Niestety na ostatni tom trzeba będzie jeszcze trochę poczekać, ale za to podczas przeglądania Goodreads wpadłam na informację o niedługiej nowelce "Elixir", napisanej oczami Aidena i będącej dopełnieniem czwartego tomu. Więc oczywiście musiałam się za nią zabrać i przeczytałam ją w ciągu godziny.

"Elixir" to nowelka, która opowiada historię z samego początku "Mocy Apoliona", dlatego nie zalecam jej czytania, jeśli nie zapoznaliście się jeszcze z tym tomem. Dzieje się tuż po Przebudzeniu Alex, kiedy to zostaje połączona z Sethem, a jej bliscy muszą zrobić wszystko, aby utrzymać ich z daleka od siebie. Obserwowanie takiej Alex było niesamowicie bolesnym doświadczeniem, bo dziewczyna z wielu powodów nie była sobą. Opryskliwa, żądna mordu, gotowa zabić, aby połączyć się z drugim apolionem, zupełnie niczym nie przypominała tej Alex sprzed Przebudzenia. To jedynie Aiden nie tracił wiary, że uda jej się to połączenie przerwać i do niego wróci. Nawet pomimo tego, że wbijała mu nóż w plecy za każdym razem. Wiemy, że w tym czasie działo się wiele rzeczy, o których Alex nie miała pojęcia, albo których nie była świadoma. I Jennifer L. Armentrout dała nam szansę się z nimi zapoznać dzięki perspektywie Aidena.

Alex zawsze najmocniej obawiała się dwóch rzeczy - zatracenia siebie w więzi z Sethem oraz poddania się działania Eliksiru, który pozbywa jej wszelkiej mocy i siły. Obydwie rzeczy się niestety wydarzyły i Aiden zmierza się z ogromnym poczuciem winy, że nie mógł jej przed tym uchronić i podejmował decyzje, które zrobiły z niej kukłę, a nie człowieka. Kiedy w "Mocy Apoliona" autorka wspominała o niektórych rzeczach, jakie się zdarzyły, nie spodziewałam się, że było aż tak źle. A dopiero oczami Aidena poznaliśmy wszystkie okropne szczegóły, wszystko co działo się z Alex, gdy poddali ją działaniu Elixiru, a czego nie pamięta. Uważam, że naprawdę warto się z tą nowelką zapoznać właśnie dlatego, że zdradza o wiele więcej, niż dowiadujemy się w tomie czwartym.

Jako, że uwielbiam postać Aidena i z wielką łatwością stał się on jednym z moich ulubionych męskich postaci książkowych, dostanie szansy przeczytania czegoś z jego perspektywy to coś, o czym marzyłam. Szansa na bezpośrednie zajrzenie do jego myśli, uczuć, emocji sprawiła, że pokochałam go jeszcze mocniej, a nie sądziłam, że będzie to możliwe. Właśnie dzięki tej nowelce uderzyło we mnie jak silna jest jego miłość do Alex i jak wiele jest w stanie dla niej przeżyć, jeśli oznaczałoby to, że będzie bezpieczna. Ta Alex to nie ta sama dziewczyna, którą kocha, a jednak ani razu nie poddaje się, by ją stamtąd wydostać. Wierzy, że gdzieś tam w głębi nadal jest i musi być coś, co zerwie jej więź z Sethem i do niego wróci. Aiden wielokrotnie udowadnia, że nie podda się tak łatwo i nie przestanie w nią wierzyć. Uwielbiam też to, że dostaliśmy kilka dodatkowych fragmentów, jak chociażby jego wspomnienie pierwszego razu, gdy ją zobaczył, o czym dotychczas nie wiedzieliśmy. Te wszystkie małe dodatki rozczuliły mi serducho. A siła jego uczucia udowodniła, że Alex jest jego priorytetem i gotów jest poświęcić dla niej wszystko.

"Elixir" to krótki dodatek, a jednak uważam, że każdy fan serii powinien się z nim zapoznać. Niestety niedostępny jest w polskim języku, ale mam nadzieję, że wydawnictwo kiedyś postanowi tę nowelkę wydać. Jest dużo emocji, dużo akcji, a przede wszystkim dużo Aidena i Alex, którzy walczą o swoją miłość nawet w najtrudniejszym momencie. Interesujące było zobaczyć te małe przebłyski miłości Alex do Aidena nawet, gdy nie była sobą. Ale to nie wszystko, dzieje się tu wiele rzeczy ważnych dla fabuły, pojawiają się bogowie i wyjaśnia się wiele rzeczy, które w "Mocy Apoliona" są tylko ledwo muśnięte. Polecam mocno!

Recenzja z bloga http://weronikarecenzuje.blogspot.com/2020/04/jennifer-l-armentrout-elixir.html

Po przeczytaniu czwartego tomu serii Covenant, "Moc Apoliona", miałam taką depresję, że nie miałam ochoty zabierać się za żadną inną książkę. Niestety na ostatni tom trzeba będzie jeszcze trochę poczekać, ale za to podczas przeglądania Goodreads wpadłam na informację o niedługiej nowelce "Elixir", napisanej oczami Aidena i będącej dopełnieniem czwartego tomu. Więc...

Króciutkie opowiadanie streszczające wydarzenia w chacie widziane oczami Aidena.... wizyty bogów i bogiń.... działanie eliksiru...I próby złamania więzi..
Cała seria jak do tej pory, (mimo że nie jest wybitnie porywająca ) to czytało się ją w miarę dobrze ...
Ale ...No właśnie...mam wrażenie że autorka trochę przekombinowała...za bardzo rozciągnęła ...
Jestem trochę ciekawa jak skończy się całość dlatego sięgam po następną...

Króciutkie opowiadanie streszczające wydarzenia w chacie widziane oczami Aidena.... wizyty bogów i bogiń.... działanie eliksiru...I próby złamania więzi..
Cała seria jak do tej pory, (mimo że nie jest wybitnie porywająca ) to czytało się ją w miarę dobrze ...
Ale ...No właśnie...mam wrażenie że autorka trochę przekombinowała...za bardzo rozciągnęła ...
Jestem trochę...