Wilczy trop

Na początku byłam zakochana w tej książce. Od pierwszych stron zżyłam się z bohaterami i cieszyłam się, że w końcu udało mi się znaleźć książkę o wilkach, która będzie czymś więcej niż wypocinami nastolatki. Niestety mój zachwyt szybko przeminął, ponieważ od połowy książka zaczęła być męcząca. Liczyłam, że relacja między głównymi bohaterami będzie się jakoś stopniowo rozwijać i będę mogła ich lepiej poznać, a otrzymałam nudną historię o walce z jakąś wiedźmą. Sam zamysł może i był w porządku, ale akcja w ogóle nie była porywająca. Dodatkowo irytowało mnie, że jedna postać nagle ma pięć imion i używane są zamiennie + nie rozumiem skąd autorce przyszedł do głowy ten pomysł, że omegi są poza hierarchią.
Podsumowując - bez szału ale nie najgorzej.

Na początku byłam zakochana w tej książce. Od pierwszych stron zżyłam się z bohaterami i cieszyłam się, że w końcu udało mi się znaleźć książkę o wilkach, która będzie czymś więcej niż wypocinami nastolatki. Niestety mój zachwyt szybko przeminął, ponieważ od połowy książka zaczęła być męcząca. Liczyłam, że relacja między głównymi bohaterami będzie się jakoś stopniowo...

Jeśli poszukujecie w odmętach Internetu niesamowitej książki o wilkach, która przysporzy wam różnych emocji to "Wilczy trop" jest dla was!

~ Wstęp ~

Pierwszy tom z serii "Alfa i Omega" Patricii Briggs, wybitnej pisarki, która napisała także niesamowity cykl "Mercedes Thompson"

• Wilczy trop opowiada o wilku Omedze, który musi sobie radzić na co dzień z potężnymi problemami, a przy okazji nie potrafi odnaleźć się w swojej nowej rzeczywistości. Jest zagubionym szczeniakiem wśród bandy potężnych, krwiożerczych bestii. Ale czy coś się zmieni? Znajdzie w sobie siłę by przetrwać?

~ Recenzja ~

Jestem zakochana w tej książce, nie często zdarza mi się czytać jakieś pozycje parę razy, a po tą sięgałam z przyjemnością. Historia jest przedstawiona narracją trzecioosobową, przez co możemy zobaczyć punkt widzenia Anny oraz Charlesa. Dużym plusem jest opisywanie świata, w sposób dzięki któremu czytelnik może wyobrazić sobie otoczenie, budynki czy postacie. W tego typu historiach bardzo ważne jest "znalezienie" się w ich rzeczywistości, dzieję się tam dużo rzeczy, których w życiu nie widzieliśmy i nie będziemy mogli zobaczyć. Książka jest napisana w czytelny i jasny sposób - osoby, które nie czytają fantasy moim zdaniem będą mogły zaprzyjaźnić się z takim typem lektury właśnie za pomocą "Wilczego tropu". Relacja Anny oraz Charlesa mogłaby być bardziej rozwinięta, wilki są bardzo kontaktowymi stworzeniami, a w tej książce brakowało mi tego kontaktu, ale może to wynikać z tego jak autorka chciała pokazać postać Charlesa. Poza tym historia wciąga i intryguje, chętnie przeczytałabym więcej o tej pięknej parze, ale niestety na razie tylko jeden tom został przetłumaczony na język polski. Postać Charlesa ma szanse rozwinąć swoją uczuciową stronę, chętnie zobaczyłabym ten proces zagłębiania się w relacje z innymi, a Anna ma dobre predyspozycje do zastania moją top ulubionych postaci.

Bardzo serdecznie zachęcam do przeczytania tej pozycji!<3

A ty czytałeś już tą książkę? Podobała Ci się czy raczej nigdy już o niej nie wspomnisz?

Jeśli poszukujecie w odmętach Internetu niesamowitej książki o wilkach, która przysporzy wam różnych emocji to "Wilczy trop" jest dla was!

~ Wstęp ~

Pierwszy tom z serii "Alfa i Omega" Patricii Briggs, wybitnej pisarki, która napisała także niesamowity cykl "Mercedes Thompson"

• Wilczy trop opowiada o wilku Omedze, który musi sobie radzić na co dzień z potężnymi...

"Musieli nauczyć ją spuszczać wzrok. Uległe wilki robią to instynktownie. 🐺"
*
Anna i Charles poznali się w niezbyt sprzyjających okolicznościach 😓. Ona nadal nie oswoiła się z narzuconą jej przez inne wilkołaki rolą, jednak pomimo traumy udowodniła, że nie ma zamiaru być niczyją nagrodą. On jest egzekutorem i miał jedynie rozwiązać problem zdziczałego wilka, który podobno morduje turystów w okolicy i nigdy nie oczekiwał, że młoda wilczyca przykuje jego uwagę 😶. Los ma jednak wobec tej dwójki nieco inne plany...
*
Przygodę z twórczością P. Briggs, zaczęłam od serii z Mercedes Thompsom, która szybko znalazła sobie specjale miejsce w moim zaczytanym serduszku ❤. Więc kiedy w moje łapki wpadł "Wilczy Trop" wiedziałam, że się polubimy... Chociaż nie podejrzewałam, że pierwszy tom serii "Alfa i Omega" spodoba mi się równie mocno, co jego siostrzana seria 😁.
*
Recenzję zacznę od tego, że nie jestem fanką romansów zwłaszcza paranormalnych 💔, a jednak ten, który tu dostajemy, nie przeszkadzał mi, nawet jeśli rozterki bohaterów nie raz dominowały fabułę... no może chwilami irytował mnie fakt, że relacja pomiędzy nimi rozwijały się za szybko 🤷🏻‍♀️.
*
Poza powyższym niuansem właściwie nie mam na co narzekać 😉. Bardzo lubię bohaterów — zarówno pobocznych, jak i głównych. Podobało mi się przedstawienie hierarchii wśród wilkołaków oraz magii — zwłaszcza mówię tu o zdolnościach Charlesa. Wątek Omegi też był dla mnie czymś nowym, ponieważ to zwykle Alfy dominują w Urban Fantasy 😅.
*
"Wilczy trop" oceniam na 8/10✅ i bardzo się cieszę, że @fabrykaslow zdecydowała się wznowić tę serię 📚. Już nie mogę się doczekać kolejnych tomów 🥰!

"Musieli nauczyć ją spuszczać wzrok. Uległe wilki robią to instynktownie. 🐺"
*
Anna i Charles poznali się w niezbyt sprzyjających okolicznościach 😓. Ona nadal nie oswoiła się z narzuconą jej przez inne wilkołaki rolą, jednak pomimo traumy udowodniła, że nie ma zamiaru być niczyją nagrodą. On jest egzekutorem i miał jedynie rozwiązać problem zdziczałego wilka, który podobno...

Dla osób które czytały serię poświęconą Mercedes jest to fajne uzupełnienie. Tym razem w roli głównej jest Charles. Czyta się szybko i przyjemnie.

Dla osób które czytały serię poświęconą Mercedes jest to fajne uzupełnienie. Tym razem w roli głównej jest Charles. Czyta się szybko i przyjemnie.

Lekka , latwa i przyjemna ale nie nalezy sie rozpedzac bo wydawca jak zwykle spoczal na laurach z tomami serii a szkoda

Lekka , latwa i przyjemna ale nie nalezy sie rozpedzac bo wydawca jak zwykle spoczal na laurach z tomami serii a szkoda

Czytałem tę książkę po raz drugi i wciąż mi się podoba. Dla fanów przygód Mercy Thompson to lektura obowiązkowa. Poznajemy tu jej "rodzinę" z Montany - Charlsa i jego ojca, Brana, Marroka, oraz towarzyszkę Charlsa - Annę.

Książka jest napisana inaczej niż przygody Mercy - jest tu narracja trzecioosobowa, dzięki czemu można lepiej poznać bohaterów i ich punkt widzenia. Akcja jest ciekawa i - podobnie jak w przypadku przygód Mercy - wciągająca od samego początku.

Nie często trafiam na książki, do których z przyjemnością wracam po jakimś czasie. Ta zdecydowanie do nich należy. Polecam wszystkim fanom twórczości Patricii briggs i nie tylko ;-)

Czytałem tę książkę po raz drugi i wciąż mi się podoba. Dla fanów przygód Mercy Thompson to lektura obowiązkowa. Poznajemy tu jej "rodzinę" z Montany - Charlsa i jego ojca, Brana, Marroka, oraz towarzyszkę Charlsa - Annę.

Książka jest napisana inaczej niż przygody Mercy - jest tu narracja trzecioosobowa, dzięki czemu można lepiej poznać bohaterów i ich punkt widzenia....

Uwielbiam książki Briggs. Po Mercy miałam takiego kaca, że musiałam chwycić za „Alfę i Omegę”.
Czytałam tę książkę już drugi raz i, szczerze, teraz chyba trochę bardziej mi się podobała. Ogólnie świetnie obserwuje się relacje Anny i Charlesa, ale jakoś ten wątek Mariposy totalnie mnie nie chwycił.
Teraz uważam podobnie. Anna i Charles są świetną parą, ale mają swoje problemy. Anna, dręczona w poprzednim stadzie nie potrafi się otworzyć na nowy związek i nowe życie, a Charles sam do końca nie wie co ma robić. Są często siebie niepewni albo zwyczajnie zagubieni, ale tak gorąco im kibicujemy, że nawet na chwilę nie wątpimy w to, że się im uda. Kocham momenty, gdy Anna pokazuje swoją prawdziwą twarz! No i sama moc Omegi to super wątek.
W tej książce mamy też okazję poznać historię Brana. Wciąż nie znamy dokładnie wszystkich wydarzeń, ale Marrok nie jest już dla nas tak tajemniczy jak kiedyś.
Wątek Mariposy wciąż mi trochę wadzi, trochę mnie irytował i przynudzał, ale nie jest tragicznie zły. Można to przebrnąć.
Ogólnie oceniam pierwszy tom „Alfy i Omegi” na takie 6/10, jest w porządku ale czegoś zabrakło. Niestety ubolewam nad faktem, że nie będziemy mieć okazji na przeczytanie w Polsce kolejnych tomów, ale nie mogłam się powstrzymać i już leci do mnie angielska wersja drugiego tomu ❤️
~Idris

Uwielbiam książki Briggs. Po Mercy miałam takiego kaca, że musiałam chwycić za „Alfę i Omegę”.
Czytałam tę książkę już drugi raz i, szczerze, teraz chyba trochę bardziej mi się podobała. Ogólnie świetnie obserwuje się relacje Anny i Charlesa, ale jakoś ten wątek Mariposy totalnie mnie nie chwycił.
Teraz uważam podobnie. Anna i Charles są świetną parą, ale mają swoje...

Kolejna część serii i widzimy jak powoli relacja pomiędzy Charlesem i Anną się rozwija. Jej umięjętności Omegi powoli się wyostrzają i przyjemnie się czyta o wpływie jaki ma na inne wilki - dzięki niej zyskują wewnętrzny spokój i to bardzo mnie urzeka w jej osobie.

Kolejna część serii i widzimy jak powoli relacja pomiędzy Charlesem i Anną się rozwija. Jej umięjętności Omegi powoli się wyostrzają i przyjemnie się czyta o wpływie jaki ma na inne wilki - dzięki niej zyskują wewnętrzny spokój i to bardzo mnie urzeka w jej osobie.

W temacie wilkołaków jestem totalnie zielona. Owszem widziałam kilka filmów, czasem jakiś serial się trafił, jednak książka o tej tematyce to dla mnie kompletna nowość. Ja zawsze stałam po stronie nocy i to wampiry były tymi ulubionymi potworami. Rozumiecie noc, kły, peleryny i picie krwii nadobnych dziewic, to moje klimaty! Nawet mam za sobą etap gotyku, po którym zostały mi gorsety i koronkowe spódnice. Pso-ludzie to zupełnie nie moja bajka, ale przyszedł czas żeby się przełamać i pierwsze po co sięgnęłam to:

Patricia Briggs- Wilczy trop, pierwszy tom serii Alfa i Omega

Ech... nie. Książka nie dla mnie. Zaczyna się już z grubej rury bo związkiem, a ja nie znoszę kiedy romans jest na pierwszym miejscu w książce. Ten dodatkowo był bardzo męczący, 3/4 książki to wynurzenia o uczuciach Jej do Niego i odwrotnie, oraz żadnej akcji. Główna bohaterka zachowuje się jakby miała borderline ze swoimi wahaniami nastroju. Jest to w jakiś sposób wyjaśnione, ale niestety ta postać nie robi postępów. Rozumiem, że krzywda jakiej doznała odbiła się na jej psychice, ale Ann jest koszmarnie męcząca. Ciekawie zrobiło ok 300 strony, zaczęło się coś dziać, książka nabrała tempa, ale tylko na chwilę. Autorka postanowiła do granic możliwości rozciągnąć akcję, przez co znów zawiało nudą.

To nie był najlepszy początek na poznanie książek o tematyce wilkołaczej.
🐺🐺
W górach giną turyści, a wszystko wskazuje na zdziczałego wilka samotnika.
Anna Latham nie wierzy w istnienie wilkołaków. Do czasu. Pewnej nocy zostaje brutalnie zaatakowana i staje się... jednym z nich - niewolnicą w stadzie dominujących samców. Uczy się pokory i nieufności. Wtedy w jej życiu zjawia się Charles Cornick, egzekutor i syn przywódcy wilkołaków Ameryki Północnej. Tym samym Anna zostaje wplątana w sytuację, która ją zdecydowanie przerasta.

W temacie wilkołaków jestem totalnie zielona. Owszem widziałam kilka filmów, czasem jakiś serial się trafił, jednak książka o tej tematyce to dla mnie kompletna nowość. Ja zawsze stałam po stronie nocy i to wampiry były tymi ulubionymi potworami. Rozumiecie noc, kły, peleryny i picie krwii nadobnych dziewic, to moje klimaty! Nawet mam za sobą etap gotyku, po którym zostały...

Szkoda ze nie ma tłumaczeń kolejnych części 😭 bardzo wciągająca historia ❤

Szkoda ze nie ma tłumaczeń kolejnych części 😭 bardzo wciągająca historia ❤