Książka opowiadająca o zblazowanej damie z wyższych sfer, która postanowiła zatrudnić się w domu schadzek., mimo że prowadzi dostatnie życie z ukochanym mężem. Jej decyzja okazuje się brzemienna w skutkach, co było łatwe do przewidzenia. Książka opowiada przede wszystkim o tym, że nasze wybory mogą doprowadzić do niemiłych zdarzeń wymykając się spod kontroli. Opowiada też o namiętności oraz o potrzebie odmiany. Odmiana ta jest w książce na tyle surrealistyczna, że Buñuel sięgnął po "Piękność Dnia" i zrealizował na jej podstawie film z Catherine Deneuve w roli głównej. Mnie film podoba się o wiele bardziej od książki, w której ładny język mówił o rzeczach dosyć trywialnych. Były ciekawsze fragmenty, niestety było ich zbyt mało.

Książka opowiadająca o zblazowanej damie z wyższych sfer, która postanowiła zatrudnić się w domu schadzek., mimo że prowadzi dostatnie życie z ukochanym mężem. Jej decyzja okazuje się brzemienna w skutkach, co było łatwe do przewidzenia. Książka opowiada przede wszystkim o tym, że nasze wybory mogą doprowadzić do niemiłych zdarzeń wymykając się spod kontroli. Opowiada też o...

Ciekawy, obrazoburczy wątek (z repertuaru poniekąd typowego dla ówczesnej modernizującej literatury) przedstawiony jest momentami łopatologicznie. Dotyczy to zwłaszcza wstępu, w którym niemal explicite podana jest przyczyna późniejszego zachowania bohaterki. Ale i w dalszej części sposób opowiadania nie grzeszy wyrafinowaniem...
Co ciekawe, słabości książki dostrzegał sam Buñuel, który nie cenił jej zbyt wysoko. Nie przeszkodziło mu to jednak w nakręceniu adaptacji, która należy do najbardziej "arcydzielnych" produktów filmowych lat 60-tych.

Ciekawy, obrazoburczy wątek (z repertuaru poniekąd typowego dla ówczesnej modernizującej literatury) przedstawiony jest momentami łopatologicznie. Dotyczy to zwłaszcza wstępu, w którym niemal explicite podana jest przyczyna późniejszego zachowania bohaterki. Ale i w dalszej części sposób opowiadania nie grzeszy wyrafinowaniem...
Co ciekawe, słabości książki dostrzegał sam...

Da sie przeczytać, ale mnie akurat nie powaliła na kolana.

Da sie przeczytać, ale mnie akurat nie powaliła na kolana.

Niby dzieło życia Kessela, a rzecz zupełnie nie warta zachodu. Film znakomity wyłącznie dzięki Bunuelowi, bo literacki pierwowzór to w sumie banalny przeciętniak.

Niby dzieło życia Kessela, a rzecz zupełnie nie warta zachodu. Film znakomity wyłącznie dzięki Bunuelowi, bo literacki pierwowzór to w sumie banalny przeciętniak.