Tak, wiem, nie jest to taka typowa biografia napisana przez zawodowego historyka z IPN-u z obowiązkowymi, gęstymi przypisami bazującymi na analizie teczek, dokumentów i tak dalej. Wiem kim jest również autor: dziennikarz powiązany z lewicową, socjalistyczną stroną, który nie dyskredytuje absolutnie PRL-u. Jest to biografia, jak to określę beletrystyczna, zresztą podtytuł sam mówi, że zajmuje się ona "narodzinami legendy". Jeżeli ktoś chce bawić się jak ta publikacja ma się do ostrej krytyki historycznej, to powinien ją przeczytać równolegle z bardziej naukowymi analizami. J. Rolicki zajmuje się jak rządy Gierka odróżniały się od pozostałych sekretarzy PZPR-u. Ówczesna Polska była jednak innym państwem, mniej restrykcyjnym, co potwierdzają nawet historycy, które dało Polakom inwestycje gospodarcze (oczywiście do tej pory toczą się ostre dyskusje o zadłużeniu Polski) i tego czego pragnęli najbardziej, powiew Zachodu. Dla wielu Polaków pierwsze lata Gierka to czasy młodości i dlatego ta legenda się utrzymuje, o czym zresztą pisze autor. Dyskusje o pierwszym sekretarzu Gierku mogą się toczyć w nieskończoność, dlatego należy się zapoznać z różnymi punktami widzenia dla pełnego obrazu. Zresztą, jak się porówna zadłużenie jakie po sobie pozostawił Gierek i co za to zbudował, a co w tej samej materii zrobił np. M. Morawiecki, to zdecydowanie można przeprosić pierwszego sekretarza za wypominanie mu tego legendarnego już "zadłużenia".

Tak, wiem, nie jest to taka typowa biografia napisana przez zawodowego historyka z IPN-u z obowiązkowymi, gęstymi przypisami bazującymi na analizie teczek, dokumentów i tak dalej. Wiem kim jest również autor: dziennikarz powiązany z lewicową, socjalistyczną stroną, który nie dyskredytuje absolutnie PRL-u. Jest to biografia, jak to określę beletrystyczna, zresztą podtytuł...

Rolilcki, piewca Gierka i apologeta komunizmu, stworzył hagiografię, a nie biografię tego I Sekretarza PZPR. Gierek jest hołubiony i przedstawiony jako bohater bez skaz. W dodatku snuje swą opowieść niczym partyjny kaznodzieja, zapowiadający nadejście proroka Gierka. Męczyła mnie jego narracja - ciągłe wtręty typu "należy tu nadmienić", "warto w tym miejscu wspomnieć", "pamiętajmy, że", "przypomnijmy ten fakt", "należy tu podkreślić" itp.
W większości jednak to książka o polityce, o Polsce i jej ustroju w czasie życia Gierka. Więcej jest tego politycznego tła, w najdrobniejszych zresztą detalach, niż samego Gierka. Wygląda to tak: jeden akapit o głównym bohaterze, pięć stron bez wspominania go; jeden akapit o Gierku, cztery strony o partii, Ochabie, Bierucie, Stalinie i innych politykach. Wszystko to nie jest napisane obiektywnie, lecz to mocno subiektywne oceny Rolickiego. Zarówno historii, jak i postaci.
Rozczarowanie; za mało Gierka w "Gierku".

Rolilcki, piewca Gierka i apologeta komunizmu, stworzył hagiografię, a nie biografię tego I Sekretarza PZPR. Gierek jest hołubiony i przedstawiony jako bohater bez skaz. W dodatku snuje swą opowieść niczym partyjny kaznodzieja, zapowiadający nadejście proroka Gierka. Męczyła mnie jego narracja - ciągłe wtręty typu "należy tu nadmienić", "warto w tym miejscu wspomnieć",...

Świetnie napisana biografia jednego z najciekawszych polityków PRL.

Janusz Rolicki nie kryje sympatii do głównego bohatera; o Gierku, a raczej wspólnie z nim napisał kilka książek. Z "Życia i narodzin..." wyłania się obraz człowieka z zupełnie innej gliny niż Gomułka i Jaruzelski - nie twardogłowego komunisty, ale swojego chłopa, który chciał dobrze, ale nie wyszło. Gierek nie miał krwi na rękach, liczyło się dla niego dobro Polski i Polaków. Jest to, dodajmy, moja interpretacja wyłaniająca się z opisanych w książce faktów, a nie teza przyjęta przez Rolickiego. Autor zdobywa się w wielu miejscach na krytykę Gierka, ale jest ona merytoryczna i poparta dowodami.

Bardzo przypadł mi do gustu styl, w jakim Rolicki snuje swoją opowieść. Losy rodziny Gierków są dla niego pretekstem do opowiedzenia o niuansach historii Polski XX wieku. Dziennikarz większość opisywanych wydarzeń widział na własne oczy, stąd wiele osobistych, ale ciekawych wspomnień i relacji, które dają zupełnie inny obraz tamtych wydarzeń niż książki współczesnych nam historyków, które bazują tylko na analizie dokumentów. Autor nie boi się niepoprawnych nawet dziś tez i wniosków, nie ulegając przy tym tendencji do relatywizowania zbrodni komunizmu.

Wątpliwości może budzić jedynie sama końcówka, gdzie autor wysuwa się niejako przed Gierka z osobistą, bardzo krytyczną oceną przemian 89 roku. Daje ona jednak do myślenia, bo nawet moje pokolenie widzi gołym okiem, że narracja pod tytułem "w PRL wszystko było złe, a od 89 wszystko jest super" trzeszczy w szwach. Autor nie trafił jedynie z przepowiednią narodzin "kultu Gierka". Ciekawe jak zareagował na fakt, że kilkanaście lat po wydaniu tej książki do spuścizny Gierka pośrednio odwołał się PiS. Tylko czy to źle? Lektura tej książki uczy jednego: żeby pochopnie nie wyrokować o historii, zwłaszcza takiej, którą znamy jedynie z książek.

Świetnie napisana biografia jednego z najciekawszych polityków PRL.

Janusz Rolicki nie kryje sympatii do głównego bohatera; o Gierku, a raczej wspólnie z nim napisał kilka książek. Z "Życia i narodzin..." wyłania się obraz człowieka z zupełnie innej gliny niż Gomułka i Jaruzelski - nie twardogłowego komunisty, ale swojego chłopa, który chciał dobrze, ale nie wyszło. Gierek...

Początkowo przeszkadzał mi nieco styl autora, ale pod wpływem wartości merytorycznej książki, dość szybko przestał mi wadzić. Biografia faktycznie nieco nietypowo skonstruowana, ale dzięki przemyślanej konstrukcji świetnie przedstawia nietypowy życiorys tytułowego bohatera na tle historycznych wydarzeń. Książka szczególnie wartościowa dla osób, które tamtego okresu nie pamiętają, nie mogą pamiętać ze względu na młody wiek. Daje dość obiektywny obraz tamtych lat, sytuacji politycznej jak i osoby samego Gierka. Świetny epilog! Pozwala zrozumieć procesy jakie toczyły się w tamtych czasach w PRL ale i stan obecnej RP. Bardzo wartościowa pozycja.

Początkowo przeszkadzał mi nieco styl autora, ale pod wpływem wartości merytorycznej książki, dość szybko przestał mi wadzić. Biografia faktycznie nieco nietypowo skonstruowana, ale dzięki przemyślanej konstrukcji świetnie przedstawia nietypowy życiorys tytułowego bohatera na tle historycznych wydarzeń. Książka szczególnie wartościowa dla osób, które tamtego okresu nie...

Post scriptum do "Przerwanej dekady" i "Repliki" - książka która ukazała się już po śmierci byłego I sekretarza. Nie tylko dla sympatyków socjalizmu! Janusz Rolicki opisuje w książce życie Wielkiego Polaka jakim niewątpliwie był Edward Gierek. Cześć jego pamięci!

Post scriptum do "Przerwanej dekady" i "Repliki" - książka która ukazała się już po śmierci byłego I sekretarza. Nie tylko dla sympatyków socjalizmu! Janusz Rolicki opisuje w książce życie Wielkiego Polaka jakim niewątpliwie był Edward Gierek. Cześć jego pamięci!