-
ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński1
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać315
-
Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
-
Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
Cytaty z tagiem "dorastanie" [369]
[ + Dodaj cytat]To jacy jesteśmy w dorosłym życiu, jest kumulacją tego, ile razy nas złamano w dzieciństwie.
Po prostu przestałeś być szczeniakiem. Za to się płaci.
To pewnie część dorastania- żegnanie się z rzeczami, które uwielbiało się robić.
Niewiele myślałam o tym miejscu, ale teraz, kiedy znika, jest mi smutno. To chyba tak, jak z zabawkami z dzieciństwa. Nie są istotne, dopóki ich nie stracisz. Ale to coś więcej niż tylko domek na drzewie. To pożegnanie. Mam wrażenie, że wszystko się kończy.
- Zaufaj mi, powinieneś cieszyć się każdą chwilą dzieciństwa. Dorośniesz szybciej, niż ci się wydaje. To doświadczenia życiowe czynią z ciebie dojrzałą osobę, a nie włosy na twarzy. Poza tym nigdy tak naprawdę nie przestajemy dorastać. Sam w wielu kwestiach nie jestem jeszcze dojrzały.
Rozumiem tę potrzebę, by wiedzieć. Wszyscy chcą wiedzieć. Ale może dorastanie polega właśnie na tym, by przyjąć do wiadomości, że nie zawsze jest to możliwe.
Sen, który mię trapił w nocy i obudził, był wykładnikiem lęku. Nawrotem czasu, który powinien być zabroniony naturze, ujrzałem siebie takim, jakim byłem, gdy miałem lat piętnaście i szesnaście...
Myślałem cały czas tylko o tym, jak ona całowała swojego chłopaka. I o spojrzeniu, z jakim wzięła go za rękę i zniknęła razem z nim na dole w magazynie… Ze Steviem często rozmawialiśmy o seksie i dziewczynach, ale chyba obaj nie uważaliśmy wcale za takie złe, że wszystko jeszcze daleko przed nami. Teraz jak wariat pożądałem tego; stawałem na palcach – ach, żebym był już taki wysoki! Wyobrażałem sobie, jak przez noc rosnę piętnaście centymetrów i następnego dnia wszyscy w kinie patrzą na mnie ze zdumieniem. „Ale nagle zrobiłeś się wielki”, powiedziałaby Kirstie, spoglądając na mnie z dołu, a ja szczerzyłbym tylko zęby: „Naprawdę? Nawet nie zauważyłem…”.
Zamierzam studiować nie tylko medycynę, ale i miłość, bo jest to jedna z najbardziej tajemniczych i niezwykłych chorób, jakie dotykają ludzkość, a najlepiej ją zrozumieć, samemu chorując na nią. Mogę się nią kiedyś zarazić, a wtedy chciałbym wiedzieć jak ją leczyć.
- Mac.