Najlepiej będzie powiedzieć, że jeśli spodobał wam się Ari i Dante to Hard Land spodoba wam się tak samo. Ciepły, wakacyjny klimat książki opowiadającej o dorastaniu. Polecam całym serduszkiem

Najlepiej będzie powiedzieć, że jeśli spodobał wam się Ari i Dante to Hard Land spodoba wam się tak samo. Ciepły, wakacyjny klimat książki opowiadającej o dorastaniu. Polecam całym serduszkiem

Kiedyś jedna z bookstagramerek, którą obserwuję na co dzień, poleciła mi sięgnąć po tę książkę, więc ja bez większego zastanowienia to zrobiłam. Nie wiem czego konkretnie oczekiwałam od tej lektury, ale muszę powiedzieć, że mimo wszystko i tak się rozczarowałam. Zliczę na palcach u jednej ręki, ile razu udało mi się zasnąć z nudów podczas jej czytania. Niestety, ale taka prawda. Książka jest okropnie nudna, nic się w niej kompletnie nie dzieję. Muszę przyznać, że w tej kwestii jestem z siebie ogromnie dumna, że w ogóle dobrnęłam do końca tej historii. Główny bohater, Samuel, irytował mnie od samego początku do samego końca. Nie umiem konkretnie powiedzieć co takiego mi w nim przeszkadzało, ale po prostu nie mogłam znieść jego osoby. Mimo wszystko, w jakiś sposób, podobało mi się ukazanie przez autora, jak rozwinęła się relacja między Samuelem a jego tatą. Uważam, że to jest dużym plusem. Tak, jak pisałam na początku jedyne co mogę powiedzieć o tej książce to to, iż się rozczarowałam, nie tyle co samą książką jak tym, kto mi polecił po nią sięgnąć. Przeczuwam, iż nie zagości ona zbyt długo w mojej pamięci.

Kiedyś jedna z bookstagramerek, którą obserwuję na co dzień, poleciła mi sięgnąć po tę książkę, więc ja bez większego zastanowienia to zrobiłam. Nie wiem czego konkretnie oczekiwałam od tej lektury, ale muszę powiedzieć, że mimo wszystko i tak się rozczarowałam. Zliczę na palcach u jednej ręki, ile razu udało mi się zasnąć z nudów podczas jej czytania. Niestety, ale taka...

Mimo, że wiek nastoletni mam już ponad 10 lat za sobą, i nie sądziłam, że opowieść nastolatka, tak bardzo mnie zainteresuje i zainspiruje do działania. Powiem szczerze, ta książka pomogła mi przejść przez załamanie nerwowe i kryzys. Bardzo polecam.

Mimo, że wiek nastoletni mam już ponad 10 lat za sobą, i nie sądziłam, że opowieść nastolatka, tak bardzo mnie zainteresuje i zainspiruje do działania. Powiem szczerze, ta książka pomogła mi przejść przez załamanie nerwowe i kryzys. Bardzo polecam.

To była na prawdę świetna książka. O uciekającej młodości i perypetiach pierwszej miłości. O odnajdywaniu samego siebie i przełamywaniu własnych barier. Z wieloma ważnymi i wartościowymi przemyśleniami. Ta historia skrywa w sobie na prawdę wiele

To była na prawdę świetna książka. O uciekającej młodości i perypetiach pierwszej miłości. O odnajdywaniu samego siebie i przełamywaniu własnych barier. Z wieloma ważnymi i wartościowymi przemyśleniami. Ta historia skrywa w sobie na prawdę wiele

Kategoria literatura młodzieżowa byłaby bardziej trafna.

Kategoria literatura młodzieżowa byłaby bardziej trafna.

Opowieść o dorastaniu i wychodzenia ze strefy komfortu. O szukaniu swego miejsca, pierwszych przyjaźniach i miłościach. Historia nie jest w żaden sposób odkrywcza - takie książkę każdy z nas czytał już co najmniej raz w życiu. Ale mimo wszystko i tak czyta się bardzo dobrze.

Opowieść o dorastaniu i wychodzenia ze strefy komfortu. O szukaniu swego miejsca, pierwszych przyjaźniach i miłościach. Historia nie jest w żaden sposób odkrywcza - takie książkę każdy z nas czytał już co najmniej raz w życiu. Ale mimo wszystko i tak czyta się bardzo dobrze.

Szczerze mówiąc spodziewałam się bardziej oryginalnej historii, natomiast tutaj nie zostały poruszone żadne tematy, o których nie czytałabym wcześniej. Postacie płaskie, nie związałam się i nie kibicowałam żadnej z nich. Najbardziej podobał mi się opis relacji z syna z ojcem, ale to tak naprawdę tyle.

Szczerze mówiąc spodziewałam się bardziej oryginalnej historii, natomiast tutaj nie zostały poruszone żadne tematy, o których nie czytałabym wcześniej. Postacie płaskie, nie związałam się i nie kibicowałam żadnej z nich. Najbardziej podobał mi się opis relacji z syna z ojcem, ale to tak naprawdę tyle.

"Hard Land" to opowieść osadzona właśnie w tej dekadzie, pełnej zapachu popcornu, lakieru do włosów i gumy balonowej, z piosenkami Springsteena i Fleetwood Mac lecącymi w radiu w aucie, z "Powrotem do przyszłości" i "Stand by me" w kinach. Nie ma tu smartfonów, komputerów, jakby całkiem inny świat, skromniejszy, a jednak wydaje się w jakiś sposób pełniejszy, bogatszy. Sentymentalne brednie, magia, czy po prostu smutna prawda o obecnych czasach, w których "najlepszy przyjaciel" to dla większości z nas elektroniczny gadżet wielkości batona?

Benedict Wells to utalentowany niemiecki autor rocznik "84, który, mam wrażenie, jest u nas trochę olewany, a jego książki giną w masie innych, nie dorastających im do przysłowiowych pięt. Parę lat temu dała mi porządnego kopa wcześniejsza powieść tego autora "Koniec samotności". "Hard Land" ma co prawda trochę inny, bardziej młodzieżowy vibe w stylu książek Johna Greena, ale tę samą chwytającą za serce melancholię. To gorzko-słodka historia o poszukiwaniu życiowej drogi, przyjaźni na dobre i na złe, pierwszym zakochaniu - z młodziutkim bohaterem, zmagającym się nie tylko z dylematami dojrzewania i brakiem perspektyw w małym amerykańskim miasteczku, ale także z rodzinną tragedią.

"Hard Land" to solidny wzruszacz z coming of age i american dream w jednym, pełen tropów wiodących do popkultury, ale przede wszystkim dojrzała mimo młodych bohaterów, poruszająca historia, dowodząca, że pewne wartości i życiowe drogowskazy pozostają niezmienne.

"Hard Land" to opowieść osadzona właśnie w tej dekadzie, pełnej zapachu popcornu, lakieru do włosów i gumy balonowej, z piosenkami Springsteena i Fleetwood Mac lecącymi w radiu w aucie, z "Powrotem do przyszłości" i "Stand by me" w kinach. Nie ma tu smartfonów, komputerów, jakby całkiem inny świat, skromniejszy, a jednak wydaje się w jakiś sposób pełniejszy, bogatszy....

Dobra książka dla młodzieży, która nie wychodzi jednak poza swoje ramy. Dotyka ważnych dla młodych ludzi spraw : poczucia wyobcowanie i przełamywania go, nawiązywania przyjaźni, tworzenia tożsamości pokoleniowej poprzez wspólnie przeżywane filmy, muzykę, bohaterów , a także w dużym stopniu- pierwszego zakochania. Bardzo ciepło i prawdziwie opisywane jest także doświadczenie bycia świadkiem powolnego odchodzenia matki poprzez chorobę . Jednak ani tematyka ani sposób narracji nie sprawia, że jest to literatura piękna . którą tak samo chętnie przeczyta się po latach próbując odkryć w niej coś nowego.

Dobra książka dla młodzieży, która nie wychodzi jednak poza swoje ramy. Dotyka ważnych dla młodych ludzi spraw : poczucia wyobcowanie i przełamywania go, nawiązywania przyjaźni, tworzenia tożsamości pokoleniowej poprzez wspólnie przeżywane filmy, muzykę, bohaterów , a także w dużym stopniu- pierwszego zakochania. Bardzo ciepło i prawdziwie opisywane jest także doświadczenie...

Ciekawa książka o przekraczaniu granicy między dzieciństwem a wchodzeniem w dorosłość. Główny bohater w czasie wakacji w przededniu swoich 16-tych urodzin poznaje nowych przyjaciół, zakochuje się i traci matkę. Coś się kończy, coś się zaczyna - z jednej strony jest melancholia za tym, co minęło, z drugiej - entuzjazm w stosunku do tego, co będzie.

I generalnie jest ok, ale jakoś nie czułam tego, co czułam przykładowo oglądając film "Stand by me", do którego odwołują się w okładkowych blurbach. Nastawiłam się na klimatyczną opowieść, a wyszło w sumie zaledwie poprawnie.

No i wielkim minusem są dziwne zabiegi tłumacza, który sporo słów postanowił zostawić w oryginale. Jeszcze rozumiem pewne określenia, które trudno jest zastąpić pojedynczym polskim słowem. Ale "highway" ma swój odpowiednik w naszym języku. A tekst typu: "Hi, z tej strony Sam" - to już w ogóle cios poniżej pasa... Zdecydowanie psuło to frajdę z czytania.

Ciekawa książka o przekraczaniu granicy między dzieciństwem a wchodzeniem w dorosłość. Główny bohater w czasie wakacji w przededniu swoich 16-tych urodzin poznaje nowych przyjaciół, zakochuje się i traci matkę. Coś się kończy, coś się zaczyna - z jednej strony jest melancholia za tym, co minęło, z drugiej - entuzjazm w stosunku do tego, co będzie.

I generalnie jest ok, ale...