Godzina zagubionych słów

Pięć historii o miłości. O trudnej miłości... O miłości matki i córki, brata i siostry, męża i żony, dwóch przyjaciół i kobiety- matki, której nie pozwolono być matką. Każda miłość ma swoją wyboistą ścieżkę, smutną, refleksyjną historię... Uwikłani są w nią przypadkowi ludzie, nie znają się, mijają się na ulicach, bywają w tych samych miejscach, ale nic o sobie nie wiedzą... Łączy ich tylko magiczna godzina, w magiczny dzień, na magicznej ławeczce... W magiczny sposób dostają od losu godzinną szansę na rozmowę z ukochaną osobą, która już odeszła... Taką szansa na wyjaśnienie wielu problemów, pojednanie przed ostatecznym rozstaniem...Ot, taka magia...

Pięć historii o miłości. O trudnej miłości... O miłości matki i córki, brata i siostry, męża i żony, dwóch przyjaciół i kobiety- matki, której nie pozwolono być matką. Każda miłość ma swoją wyboistą ścieżkę, smutną, refleksyjną historię... Uwikłani są w nią przypadkowi ludzie, nie znają się, mijają się na ulicach, bywają w tych samych miejscach, ale nic o sobie nie...

Zbiór przeplatających się ze sobą opowiadań. Jedne podobały mi się bardziej, drugie mniej, ale ogólnie dość przyjemnie sie czytało.

Zbiór przeplatających się ze sobą opowiadań. Jedne podobały mi się bardziej, drugie mniej, ale ogólnie dość przyjemnie sie czytało.

Zasugerowana okładką spodziewałam się jakieś lekkiej historii w zimowej oprawie, jakież było moje zdziwienie gdy otrzymałam pięć z pozoru nie związanych ze sobą historii. A jednak każdy z bohaterów dostaje szansę na godzinną rozmowę z bliską osobą, którą niedawno stracił
Książka skłaniająca do refleksji, uzmysłowienia jak wiele różnych tematów nie poruszamy kiedy jeszcze możemy, zadania pytań które pozostały bez odpowiedzi.
Bardzo przyjemna lektura, aczkolwiek smutna.

Zasugerowana okładką spodziewałam się jakieś lekkiej historii w zimowej oprawie, jakież było moje zdziwienie gdy otrzymałam pięć z pozoru nie związanych ze sobą historii. A jednak każdy z bohaterów dostaje szansę na godzinną rozmowę z bliską osobą, którą niedawno stracił
Książka skłaniająca do refleksji, uzmysłowienia jak wiele różnych tematów nie poruszamy kiedy jeszcze...

Kilka historyjek o tym, jak z igły zrobić widły.

Kilka historyjek o tym, jak z igły zrobić widły.

Jak dla mnie jedna z najlepszych książek Nataszy Sochy,niby świąteczna,ale nie do końca.To opowieści o radzeniu sobie ze stratą,o możliwości porozmawiania z osobami,którym nie zdążyło się czegoś wyznać .Właśnie w czasie przedświątecznym zaczynamy zdawać sobie sprawę że kogoś nam brakuje,że dużo byśmy dali by jeszcze tą osobę zobaczyć.Taka jest właśnie książka "Godzina zagubionych słów".Tylko czy jedna godzina wystarczy by powiedzieć to co najważniejsze?
Warto!

Jak dla mnie jedna z najlepszych książek Nataszy Sochy,niby świąteczna,ale nie do końca.To opowieści o radzeniu sobie ze stratą,o możliwości porozmawiania z osobami,którym nie zdążyło się czegoś wyznać .Właśnie w czasie przedświątecznym zaczynamy zdawać sobie sprawę że kogoś nam brakuje,że dużo byśmy dali by jeszcze tą osobę zobaczyć.Taka jest właśnie książka "Godzina...

Godzina, to tyle ile im dano na wytłumaczenie, zrozumienie, wybaczenie... Pięć osób pozornie niezwiązanych ze sobą, innych, każdy z odrębnym problemem, historią... Łączy ich nagła śmierć bliskiej osoby i godzina, którą im dano by ostatni raz spotkać się z utraconą osobą, porozmawiać. Każdy z nas chyba miałby taką osobę z którą chciałby jeszcze coś wyjaśnić, o coś zapytać ale niestety życie zdecydowało inaczej. Polecam

Godzina, to tyle ile im dano na wytłumaczenie, zrozumienie, wybaczenie... Pięć osób pozornie niezwiązanych ze sobą, innych, każdy z odrębnym problemem, historią... Łączy ich nagła śmierć bliskiej osoby i godzina, którą im dano by ostatni raz spotkać się z utraconą osobą, porozmawiać. Każdy z nas chyba miałby taką osobę z którą chciałby jeszcze coś wyjaśnić, o coś zapytać...

+

+

Przepiękna książka. Ciepła i mądra. Pokazująca co w życiu ważne.
Chciałam przed świętami przeczytać coś lekkiego i mój wybór padł właśnie na tę książkę. Spodobała mi się okładka. Zimowa, romantyczna i nostalgiczna.

Ależ z się zdziwiłam podczas czytania!

Od samego początku czuć było, że to nie będzie banalna lekka świąteczna historyjka. Zaczęło się bowiem od tematu śmierci.
Książka ma kilku bohaterów. Każdemu z nich poświęcony jest jeden rozdział. Każdy z bohaterów traci ważną dla siebie osobę i musi zmierzyć się ze stratą i ze świadomością, że to co ważne nie zostało powiedziane.

Ale w przeddzień wigilii dzieją się cuda.

Każdy z bohaterów może spotkać utraconą osobę, posiedzieć z nią na ławeczce i przez godzinę powiedzieć i usłyszeć wszystko to, co wcześniej nie zostało wypowiedziane.

"Godzina zagubionych słów" to świetna lektura. Refleksyjna. I może właśnie przez to świąteczna, bo Boże Narodzenie to święta, podczas których szczególnie cenimy czas spędzony z naszymi bliskimi.
A wszystkich miłych i ważnych słów, które chcemy im powiedzieć nie warto odkładać do jutra.

Bardzo polecam tę książkę. Jest wspaniała. Szczególne dobra na święta. Nie dla rozrywki, ale dla zadumy.

Przepiękna książka. Ciepła i mądra. Pokazująca co w życiu ważne.
Chciałam przed świętami przeczytać coś lekkiego i mój wybór padł właśnie na tę książkę. Spodobała mi się okładka. Zimowa, romantyczna i nostalgiczna.

Ależ z się zdziwiłam podczas czytania!

Od samego początku czuć było, że to nie będzie banalna lekka świąteczna historyjka. Zaczęło się bowiem od tematu...

Niesamowita książka, pełna refleksji. Ne spodziewajcie się, że to będzie prosta i banalna historia. Nie w tym przypadku. Historia na pewno warta przeczytania!

Niesamowita książka, pełna refleksji. Ne spodziewajcie się, że to będzie prosta i banalna historia. Nie w tym przypadku. Historia na pewno warta przeczytania!

Natasza Socha "Godzina zagubionych słów".

To nie jest prosta, słodka, świąteczna opowieść. Nie wiedziałam czego się spodziewać, liczyłam na coś, co wprawi mnie w lepszy humor. Jakie wielkie było moje zdziwienie, gdy okazało się, że książka ma zupełnie inny charakter i cel.

Poznajemy kilka osób, młodych i starszych. Każda z tych osób ma swoją własną historię, a także konflikty, niewyjaśnione sprawy, poczucie niezrozumienia, smutek, żal a nawet gniew. I każda z tych osób kogoś traci, kogoś bliskiego. Zawsze z nienacka. Pozostają emocje, których nie daje się tak po prostu zamknąć w jakimś pudełku. Bowiem one pchają się na zewnątrz, zawsze wtedy, kiedy ich się nie chce.

23 grudnia, zawsze wczesny ranek i ta ławeczka. Czarna, metalowa, gdzieniegdzie odchodzi z niej farba. Niby taka zimna, niby nie nęci urokiem. A jednak to na tej ławeczce zranione i pozostawione osoby dostają magiczną godzinę. Godzinę, która tak bardzo jest im potrzebna, by zadać pytania, te właśnie pytania, których nie zadali, gdy jeszcze mogli.

Powyższa książka jest naprawdę bardzo ważna, porusza przejmujący temat śmierci i wszystkiego, co jej towarzyszy. Śmiało mogę przyznać, że naprawdę płakałam czytając. Historie niby zwykłe, niby banalne, ale tak bardzo prawdziwe, że nie dało się inaczej. Temat ciężki, nie dla każdego, a już napewno nie na święta. Chociaż, kto co lubi...

"Godzina zagubionych słów" to coś więcej niż zwykła książka. Nie znajdziemy tu cukrowej otoczki, nie znajdziemy szczęśliwego zakończenia. Melancholia. To chyba dobre słowo. Pomimo przykrego, a przynajmniej przytłaczającego charakteru powieści, nie potrafiłam i w sumie nawet nie chciałam przestać czytać. Nie ma tu nudy, mimo, iż każdy rozdział ma podobny schemat. Poszczególne historie wciągają i naprawdę chce się wiedzieć, czy niewyjaśnione sprawy dadzą się wyjaśnić.

Powyższa książka ma w sobie magię. Ma w sobie głębszy przekaz. Pokazuje, że życie jest kruche, los często niesprawiedliwy, a rzeczy materialne niewiele znaczą. Miłość, przyjaźń, szacunek, zaufanie oraz wzajemne zrozumienie - to właśnie to powinno być najważniejsze.

Jest taki cytat: "spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą...". I jest on idealnym podsumowaniem.

Jeśli ktoś ma ochotę zagłębić się w powieści, zatrzymać się i pomyśleć, o życiu swoim, ale i tak ogółem, o wszystkim... to jest to bardzo dobra pozycja. Ale jeśli ktoś szuka centralnie świątecznych klimatów, nie brałabym tej książki, nie w tym okresie, bo raczej nie pomoże zbudować dobrej aury, gdy potrzebujemy jakiegoś pocieszenia.

Mimo wszystko, książka jest naprawdę dobra! I na długo, bardzo długo, zostanie w mojej pamięci.

Natasza Socha "Godzina zagubionych słów".

To nie jest prosta, słodka, świąteczna opowieść. Nie wiedziałam czego się spodziewać, liczyłam na coś, co wprawi mnie w lepszy humor. Jakie wielkie było moje zdziwienie, gdy okazało się, że książka ma zupełnie inny charakter i cel.

Poznajemy kilka osób, młodych i starszych. Każda z tych osób ma swoją własną historię, a także...