Godzina zagubionych słów

"Ooo.. Teraz odchodzę, właśnie się żegnamy. Bardzo się boję bo już się nie spotkamy…" 

Gdybyście mogli spędzić godzinę z kimś kogo już nie ma? Z kimś kto zmarł nagle i zostawił was z bólem i pustką w sercu to wykorzystalibyście taką szansę?  

Jednak czy godzina wystarczy na to, aby przebaczyć, pokochać, zrozumieć? 

Mówią, że najbardziej żałuję się słów tych niewypowiedzianych. Tych, które dusimy w sobie, mówiąc, że mamy czas na to, aby powiedzieć komuś co czujemy, co leży nam na sercu. Ale co jeśli nie mamy tego czasu? Jeśli odkładamy wszystko na jutro, a to dziś jest ostatni dzień na to, aby wszystko powiedzieć? 

Szczerze wam powiem, że ta książka otwiera oczy, ona sprawia, że człowiek inaczej patrzy na życie. To taka historia, w której każda strona pełna jest bólu, ale także nadziei. Tej iskry wiary w to, że gdy tylko te ukrywane słowa ujrzą światła dziennego to wtedy będzie lepiej. 

Gdy sięgałam po tę książkę gdzieś tam z tyłu głowy miałam taką myśl, że będzie to jakaś ckliwa świąteczna historia. Oj jak bardzo byłam w błędzie. 

Wtedy nie widziałam jeszcze, że trzymam w dłoni książkę, która mnie emocjonalnie pokona i sprawi, że nie będę mogła pohamować łez…

Mam problem z oceną tej książki, bo wiecie co.. Ona z jednej strony jest świetna, autorka miała orginalny i cudowny pomysł, ale… Ja nie mogłam jej czytać, mnie to męczyło. Emocje sprawiały, że zatapiałam się w coraz większym dołku i chciałam sama przeżyć taką godzinę jak bohaterowie tej opowieści. Z trudem dotarłam do końca, który pozostawił w moim sercu ogromną pustkę, ale też iskierkę nadziei i przede wszystkim lekcje, którą zapamiętam chyba na całe życie.

"Ooo.. Teraz odchodzę, właśnie się żegnamy. Bardzo się boję bo już się nie spotkamy…" 

Gdybyście mogli spędzić godzinę z kimś kogo już nie ma? Z kimś kto zmarł nagle i zostawił was z bólem i pustką w sercu to wykorzystalibyście taką szansę?  

Jednak czy godzina wystarczy na to, aby przebaczyć, pokochać, zrozumieć? 

Mówią, że najbardziej żałuję się słów tych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Śmierć jest egoistką. Nikogo nie przygotowuje, nie tłumaczy się z tego, co robi. Przychodzi, zabiera, odchodzi i nikt nie może złożyć reklamacji. Jest minimalistyczna w swoich działaniach. Gasi oddech. Zamyka oczy. I ucina rozmowę w połowie zdania..."
Śmierć jest nieodłącznym elementem istnienia.  Nie jesteśmy wstanie się na nią przygotować, przychodzi znienacka, nieproszona. Zbiera żniwa nie zważając na nic, nie licząc się że zdaniem innych. Odbiera coś najważniejszego. I pozostawia ogromną pustkę w sercu, tym co ich czas jeszcze nie nadszedł. A słowa przepraszam, tęskniłam za Tobą, kocham Cię, jesteś i zawsze będziesz a mnie najważniejsza/y już nigdy nie zostaną wypowiedziane.
"Godzina zagubionych słów" Nataszy Socha to historia pięciu osób, które tuż przed Wigilią otrzymują niepowtarzalną, wyjątkową szansę spotkania i porozmawiania z osobami bliskimi, których nie ma już wśród nich, którzy odeszli i już nie wrócą, pozostają tylko w ich pamięci i snach. Ta podarowana godzina możne odmienić wszystko! Czy bohaterowie opowiadań odważą się z niej skorzystać?
Uważam, że książka Pani Nataszy jest prawdziwa, życiowa, nietuzinkowa i każdy, dosłownie każdy mógłby zostać jej bohaterem.
Jest poruszająca, szalenie emocjonująca i pozostanie w pamięci na długo. Tę lekturę odebrałam bardzo osobiście, przeżywałam ją na swój własny sposób.
Czytając, miałam wrażenie, że Pani Natasza kieruje te słowa do mnie. Słowa zawarte w powieści dotyczą moich marzeń, tęsknot i pragnienia otrzymania takiej magicznej godziny z kochanymi osobami, których dawno nie ma wśród nas. A tyle jeszcze słów zostało niewypowiedzianych, niewyjaśnionych spraw i ta kłótnia... Nie dano mi szansy by to wyjaśnić, przeprosić, przytulić, powiedzieć przepraszam i kocham.
Mało kto potrafi tak pięknie pisać o ludzkich emocjach.
W tej powieści Pani Natasza porusza kilka problemów, jednak jednym z kluczowych jest temat dawania drugiej szansy, sobie, bliskim, czy po prostu życiu jako takiemu. Autorka uświadamia nam, że życie jest ulotne i tak naprawdę nie wiemy ile nam czasu zostało. Przypomina, że więzi rodzinne, ich umacnianie, czas jaki ofiarujemy bliskim, rozmowa, jest najważniejszym aspektem życia.
Zastanówmy się nad sobą, jakie błędy popełniliśmy, co nam nie wyszło i jak to naprawić?
Przychodzi taki dzień kiedy należy dokonać rachunku sumienia, zmierzyć się ze sobą, z własnymi lekami, dumą czy uprzedzeniami i wykonanie tego pierwszego kroku. Zdobycie się na trudny gest wybaczenia.
Pamiętajmy, że szczera rozmowa od serca może zdziałać cuda; daje szansę na wyjaśnienie nieporozumień, umocnienie więzi, napawa nadzieją i wiarą, a tym samym doprowadzi do pogodzenia się, wzajemnej akceptacji, podjęcia dobrych decyzji i wyborów.
Pani Natasza maluje słowem, a pisane przez nią dialogi brzmią bardzo prawdziwie. Wykreowane postaci są wielowymiarowe – mają swoje wady i zalety, jednak pewne jest jedno – nie da się koło ich losów przejść obojętnie. Budzą one wiele emocji i skłaniają do refleksji. Musicie je poznać – gorąco!
Powieść urzeka swoją mądrością; przepełnioną metaforami, epitetami, frazami. To pierwsza książka, gdzie bardzo często zatrzymywałam się nad fragmentami tekstu, zastanawiałam się nad ich przesłaniem.
To mądra, piękna, wzruszająca powieść Przeczytajcie koniecznie!

"Śmierć jest egoistką. Nikogo nie przygotowuje, nie tłumaczy się z tego, co robi. Przychodzi, zabiera, odchodzi i nikt nie może złożyć reklamacji. Jest minimalistyczna w swoich działaniach. Gasi oddech. Zamyka oczy. I ucina rozmowę w połowie zdania..."
Śmierć jest nieodłącznym elementem istnienia.  Nie jesteśmy wstanie się na nią przygotować, przychodzi znienacka,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Sugerując się okładką książki ‘’Godzina zagubionych słów’’ można wywnioskować, że mammy przed sobą kolejną ciepłą i klimatyczną świąteczną powieść. Nic bardziej mylnego, bo chociaż akcja opowiadań znajdujących się w książce rozgrywa się dzień przed Wigilią, to same Święta nie grają tutaj zbyt dużej roli. Najważniejszy jest tu jednak ‘’Wigilijny cud’’ , którego doświadczają bohaterowie …
W książce znajdziemy 5 opowiadań, w których przedstawione są historie osób bardziej lub mniej ze sobą powiązanych. Z pewnością jest jedna rzecz która ich łączy – wszyscy niedawno kogoś stracili. Jak wiemy Wigilia to czas cudów, w tym przypadku będzie to podarowana godzina na rozmowę z bliską osobą. Niby banalna rzecz, jednak w trakcie lektury uświadomimy sobie, że nie do końca…
‘’Godzina zagubionych słów’’ to po części codzienność przedstawiona w niecodzienny sposób. Autorka pokazuje, jak ludzie popadają w rutynę i robią wszystko mechanicznie, nie dbając przy tym o relacje z najbliższymi. Pozornie spokojne życie bohaterów nagle nieodwracalnie się zmienia co składnia ich do refleksji oraz zauważenia rzeczy, których dotąd nie dostrzegali. Trzeba przyznać, że ta książka to prawdziwa kopalnia życiowych lekcji, która daje czytelnikowi do myślenia. Lista cytatów, które zaznaczyłam jest ogromna. I chociaż opowiadania te nie są lekkie i przyjemne, to tak naprawdę ludzkie dramaty, których autorem jest samo życie . Dużym atutem jest realność tych historii . Jestem świadoma tego, że godzina którą otrzymali nasi bohaterowie nie jest oczywiście realna, lecz ważne jest to, co autorka chciała tym przekazać. ‘’Godzina zagubionych słów’’ to książka o tym, że nie powinno się odkładać relacji z bliskimi na później, bo życie jest ulotne . Ta historia porusza i niejednokrotnie sprawia, że w oku zakręci nam się łezka. Zdecydowanie polecam, autorka po raz kolejny mnie nie zawiodła.

Sugerując się okładką książki ‘’Godzina zagubionych słów’’ można wywnioskować, że mammy przed sobą kolejną ciepłą i klimatyczną świąteczną powieść. Nic bardziej mylnego, bo chociaż akcja opowiadań znajdujących się w książce rozgrywa się dzień przed Wigilią, to same Święta nie grają tutaj zbyt dużej roli. Najważniejszy jest tu jednak ‘’Wigilijny cud’’ , którego doświadczają...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Katarzyna, Marcin, Anna, Aleksy oraz Borys, 23 grudnia, zniszczona, metalowa ławeczka, z której gdzieniegdzie odchodzi już farba. Co ich wszystkich łączy? Teoretycznie nic. Mijają się gdzieś na ulicy, nie zwracając na siebie uwagi, wchodzą do kawiarni po espresso na pobudzenie, kupują kwiaty w pobliskiej kwiaciarni. W przerwie na lunch wpadają do lokalnego baru z kanapkami, by nakarmić żołądek.

A jednak każdy z nich dostał od losu „godzinę zagubionych słów”, czyli godzinę rozmowy na tematy niedokończone, niewyjaśnione i takie, które psują relacje między bliskimi sobie osobami, których już z nami nie ma. Jest to ściśle związane ze świętami Bożego Narodzenia, aby w ten piękny czas wejść z czystą kartą. Można sobie wiele wyjaśnić, spojrzeć na sytuację przychylniejszym okiem, wybaczyć, zaakceptować. W sercu na nowo zapanuje spokój i harmonia. Bowiem jutro Wigilia! Czas radości, miłości i przebaczania!

Czy bohaterowie wykorzystają szansę od losu?

Mam wrażenie, że w opisanych przez Autorkę opowieściach, każdy Czytelnik odnajdzie cząstkę siebie. Ta magiczna godzina, ostatnia godzina, wspólnego czasu z bliskimi. Tyle niewypowiedzianych słów wisi w powietrzu…

Godzina zagubionych słów to piękna powieść z bardzo mądrym przesłaniem. Nie bójmy się rozmawiać z bliskimi, nie przemilczajmy tematów istotnych, ponieważ możemy już nigdy nie mieć okazji na rozmowę…

Całość recenzji na blogu: www.zabookowana.pl

Katarzyna, Marcin, Anna, Aleksy oraz Borys, 23 grudnia, zniszczona, metalowa ławeczka, z której gdzieniegdzie odchodzi już farba. Co ich wszystkich łączy? Teoretycznie nic. Mijają się gdzieś na ulicy, nie zwracając na siebie uwagi, wchodzą do kawiarni po espresso na pobudzenie, kupują kwiaty w pobliskiej kwiaciarni. W przerwie na lunch wpadają do lokalnego baru z kanapkami,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dostaliśmy znów to, co w powieściach Nataszy Sochy najlepsze - życiowe historie, głębokie przemyślenia i trochę magii.
Opowiadania opowiadają o losach różnych par, które rozdzieliła śmierć - matki i córki, małżeństwa, rodzeństwa, przyjaciół oraz matki i syna. Wszyscy za mało szczerze ze sobą rozmawiali, dlatego dostali jeszcze jedną szansę - godzinę, by to nadrobić.
Nie ma tu cukierkowych historii miłosnych, tylko poplątane ludzkie losy, które skłaniają do refleksji o życiu.
Może było trochę za mało świątecznego nastroju, bo opisywane wydarzenia działy się w różnych momentach roku, a tylko godzina na rozmowę miała miejsce dzień przed Wigilią. Ale to kawał dobrej powieści.

Dostaliśmy znów to, co w powieściach Nataszy Sochy najlepsze - życiowe historie, głębokie przemyślenia i trochę magii.
Opowiadania opowiadają o losach różnych par, które rozdzieliła śmierć - matki i córki, małżeństwa, rodzeństwa, przyjaciół oraz matki i syna. Wszyscy za mało szczerze ze sobą rozmawiali, dlatego dostali jeszcze jedną szansę - godzinę, by to nadrobić.
Nie ma...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie sądziłam, że sięgając po tą książkę otrzymam tak wiele...
"Godzina zagubionych słów" to pięć opowiadań mówiących o stracie kogoś bliskiego. To historia pięciu osób, którym dana została ostatnia godzinna rozmowa z bliskimi, na magicznej ławce.
Nie ma dobrego momentu na utratę bliskich, a często ich nagłe odejście pozostawia nas ze słowami, których nie zdążyliśmy im powiedzieć.
„Śmierć jest egoistką.(...) Przychodzi, zabiera, odchodzi (...) ucina rozmowę w połowie zdania."
I w wielkim skrócie o tym jest "Godzina zagubionych słów" 😍
Niestety dwie z tych historii przeżyłam na własnej skórze, w związku z tym opowiadania były dla mnie taką małą terapią ❤️ Popłakałam sobie troszkę, ale też dużo udało mi się poukładać w głowie na nowo.
Ta książka jest pełna emocji, nostalgii i refleksji. Gratulacje dla autorki za stworzenie pięciu pięknych, mądrych i niezapomnianych historii.
Rzadko kiedy sięgam po tą samą książkę jeszcze raz, ale wiem, że do tej wrócę na pewno ❤️
Czas przedświąteczny sprzyja wspomnieniom bliskich, którzy odeszli, dlatego też ta książka doskonale wpisuje się w ten magiczny czas.
Jeżeli jeszcze nie czytaliście "Godziny zagubionych słów" koniecznie to zmieńcie. U mnie jest na liście top 😍
To była ogromną przyjemność przeczytać tak dobrą książkę ❤️❤️❤️

Nie sądziłam, że sięgając po tą książkę otrzymam tak wiele...
"Godzina zagubionych słów" to pięć opowiadań mówiących o stracie kogoś bliskiego. To historia pięciu osób, którym dana została ostatnia godzinna rozmowa z bliskimi, na magicznej ławce.
Nie ma dobrego momentu na utratę bliskich, a często ich nagłe odejście pozostawia nas ze słowami, których nie zdążyliśmy im...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka skłania do refleksji. Tak często zapominamy, że nikt nie żyje wiecznie, a los czasami bywa okrutny...Słowa potrafią ranić, a wiele nieporozumień wynika z faktu, że czasami zamiast po prostu porozmawiać z bliskim, o tym, co nas boli, my karmimy się naszymi wyobrażeniami o nim, jego motywach postępowania. Czasu cofnąć nie można, ale można starać się żyć tak, aby po śmierci kogoś bliskiego mieć czyste sumienie.

Książka skłania do refleksji. Tak często zapominamy, że nikt nie żyje wiecznie, a los czasami bywa okrutny...Słowa potrafią ranić, a wiele nieporozumień wynika z faktu, że czasami zamiast po prostu porozmawiać z bliskim, o tym, co nas boli, my karmimy się naszymi wyobrażeniami o nim, jego motywach postępowania. Czasu cofnąć nie można, ale można starać się żyć tak, aby po...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Katarzyna, Marcin, Anna, Borys, Aleksy i Fabian to osoby takie jak każdy z nas, ale łączy ich jedno. Bohaterzy dostają godzinę, aby porozmawiać z bliską osobą, która zmarła. Wyjaśniają sobie ważne nieporozumienia z ich życia i przedstawiają związane z tym uczucia.
Wydawałoby się że to tylko jedna godzinna rozmowa, ale uwierzcie mi… ona wystarczy, aby wyjaśnić sobie wszystko i przebaczyć
Każda historia mnie wzruszyła i dała mi inne spojrzenie na troski jakie mogą się przytrafić każdemu z nas (chociaż mam nadzieję, że
"Godzina zagubionych słów" to naprawdę poruszająca opowieść, która daje wiele do myślenia i zostawia czytelnika z niedosytem. Dla mnie ta książka mogłaby mieć nawet 600 stron, a i tak byłobyi mało 😂❤
Pamiętajmy, że słowa "Kocham cię", "przepraszam", "tęskniłam/em za Tobą", "Jesteś dla mnie ważny/a" mają ogromne znaczenie w budowaniu silnej relacji.
Polecam! ❤
Za mój egzemplarz dziękuję Wydawnictwu "Literackie" 🧡
~
Ig: sylwiaczyta

Katarzyna, Marcin, Anna, Borys, Aleksy i Fabian to osoby takie jak każdy z nas, ale łączy ich jedno. Bohaterzy dostają godzinę, aby porozmawiać z bliską osobą, która zmarła. Wyjaśniają sobie ważne nieporozumienia z ich życia i przedstawiają związane z tym uczucia.
Wydawałoby się że to tylko jedna godzinna rozmowa, ale uwierzcie mi… ona wystarczy, aby wyjaśnić sobie wszystko...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Naszła mnie taka myśl po przeczytaniu tej książki, że przydałaby się taka godzinna rozmowa z kimś kogo straciliśmy.

Niech Was nie zwiedzie okładka. To nie kolejna miłosna historia ze świętami w tle. Jedyne co łączy tą książkę z tymi typowymi świątecznymi to czysta miłość w każdej postaci. Książka łączy w sobie pięć różnych historii, pięciu różnych osób. Historie te przepełnione są bólem i niedokończonymi sprawami, ale też dużą ilością miłości. Nie wszystkie historie czytało mi się przyjemnie, ale jako całokształt ta książka jest naprawdę świetna. Kilka razy zdażyło mi się uronić łzy. Nie ma tu owijania ludzkich problemów w bawełnę, aby były miłe i przyjemne. Wszystko pokazane jak na tacy, nie zawsze wszystko w naszym życiu jest kolorowe. Autorka tymi historiami zmusiła mnie do przemyślenia tego jak ja wyglądają moje relacje z bliskimi. Czy jestem dla nich wystarczającym oparciem. Ciężko mi napisać cokolwiek o niej, myślę, że to jest idealna książka dla każdego.

Naszła mnie taka myśl po przeczytaniu tej książki, że przydałaby się taka godzinna rozmowa z kimś kogo straciliśmy.

Niech Was nie zwiedzie okładka. To nie kolejna miłosna historia ze świętami w tle. Jedyne co łączy tą książkę z tymi typowymi świątecznymi to czysta miłość w każdej postaci. Książka łączy w sobie pięć różnych historii, pięciu różnych osób. Historie te...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przepiękna książka. Dobra,wzruszająca,poruszająca,smutna, wstrząsająca... jak nasze życie. Otula czytelnika dobrymi emocjami, pozwala przemyśleć życie.
Uświadamia ,że życie to ulotna chwila.

Przepiękna książka. Dobra,wzruszająca,poruszająca,smutna, wstrząsająca... jak nasze życie. Otula czytelnika dobrymi emocjami, pozwala przemyśleć życie.
Uświadamia ,że życie to ulotna chwila.

Pokaż mimo to