Polski pisarz, prozaik, nowelista i publicysta okresu pozytywizmu, współtwórca polskiego realizmu, kronikarz Warszawy, myśliciel i popularyzator wiedzy, działacz społeczny, propagator turystyki pieszej i rowerowej. Jeden z najwybitniejszych i najważniejszych pisarzy w historii literatury polskiej. Twórczość prozatorska Bolesława Prusa należy do największych osiągnięć literatury polskiej. Najbliższa jest pracom takich pisarzy jak Charles Dickens i Anton Czechow.
Tematem jego wczesnej twórczości było przedstawienie krzywdy społecznej skontrastowanej z jałowością życia zamkniętego w swoim świecie ziemiaństwa (Dusze w niewoli, Anielka).
W tym czasie Prus był świadkiem tragedii losów ludzkich i niesprawiedliwości społecznej, spowodowanych w znacznej części zderzeniem z wczesnokapitalistyczną gospodarką (Powracająca fala). Zachodzące zjawiska społeczno-gospodarcze Prus poddawał w swojej twórczości analizie i ocenie.
Jego pierwszą dużą powieścią była Placówka (1885–1886) – ukazująca się początkowo na łamach czasopisma „Wędrowiec”. Następnie powstała jego epicka panorama ówczesnej Warszawy z lat 1878–1879 – powieść Lalka (1887–1889 w „Kurierze Codziennym”, wydanie książkowe 1890). Prus napisał także powieść społeczno-obyczajową Emancypantki (1890–1893 w „Kurierze Codziennym”, wydanie książkowe 1894). W swojej jedynej powieści historycznej Faraon (1895–1896 w „Tygodniku Ilustrowanym”, wydanie książkowe 1897) przedstawił, na tle fragmentu historii starożytnego Egiptu, mechanizmy władzy, państwa i społeczeństwa. Następnie w roku 1909 wydał jeszcze jedną powieść Dzieci (1908 w „Tygodniku Ilustrowanym”, wydanie książkowe 1909),w której poddał krytyce rewolucję rosyjską 1905 roku. Śmierć pisarza przerwała prace nad ostatnią, niedokończoną powieścią Przemiany (1911–1912 w „Tygodniku Ilustrowanym”). Prus – przed opublikowaniem „Lalki” – rozpoczął także pisanie powieści „Sława”. Projekt ten jednak zarzucił.
W latach 1953–1970 ukazało się w 20 tomach wydanie Kronik.
Od 2014 roku rozpoczęto wydawanie Edycji Krytycznej Pism Wszystkich Bolesława Prusa.
# Wyzwanie czytelnicze na IX 2023- przeczytam książkę o wsi z motywami chłopskimi.
"Placówka" idealnie wpisała się ww. wyzwanie. To powieść realistyczna z epoki pozytywizmu, która ukazuje problem społeczny tj. zmiany na polskiej wsi po dekretach uwłaszczeniowych po 1864r. Głównymi bohaterami jest CHŁOP o nazwisku Ślimak i jego rodzina oraz współmieszkańcy w gospodarstwie. Autor ukazuje nam polskiego chłopa, który z racji swojego statusu będzie bronił swojej ziemi do upadłego, bez względu na wszystko. Z powieści ponadto dowiadujemy się dosyć dokładnie jak wyglądało codzienne życie na wsi w XIX wieku, prowadzenie własnego gospodarstwa, współżycie z mieszkańcami wsi, stosunek do księdza, szlachcica, kolonistów. Czytamy o czasach, kiedy ludzie żyli bez prądu, bez maszyn, jedli to co wyhodowali,... i jak bali się wszelkich nowinek cywilizacyjnych.
Bardzo dobra książka realistyczna, naturalistyczna i historyczna, napisana przez znakomitego pisarza, należąca już do polskiej klasyki.
POLECAM!
Urocza pozycja. Sposób, w jaki zostało pokazane uczucie pomiędzy małżeństwem, w porównaniu do tego, ile w utworze było wzniosłego tonu (nie było go wcale) jest imponujący. Nie trzeba dużo, żeby pokazać kochających się ludzi, nie trzeba pisać wielkich metafor, wystarczy zauważyć prostą, banalną nawet, ludzką troskę. Wzrusza na swój własny sposób.