Najnowsze artykuły
- ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel14
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik243
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jerzy Płażewski
Źródło: http://www.dkferoica.pl
11
7,0/10
Urodzony: 27.08.1924Zmarły: 05.08.2015
Polski krytyk filmowy i historyk filmu.
Urodził się w Siedlcach. W czasie II wojny światowej działał w organizacji Miecz i Pług (m.in. wrzucał smrodliwe substancje do kina Heligoland na Pl. Trzech Krzyży w Warszawie, gdzie przychodzili Niemcy). Absolwent Szkoły Głównej Planowania i Statystyki (obecnie Szkoła Główna Handlowa) w Warszawie. Jako krytyk literacki związany był w wieloma tytułami prasowymi, m.in. z "Życiem Literackim", tygodnikiem "Film" i "Przeglądem Kulturalnym", ale najdłużej działał w redakcji miesięcznika "Kino". Członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Jerzy Płażewski żył 90 lat. Wybrane publikacje książkowe: "Druga wojna światowa. Chronologiczne zestawienie zdarzeń od Monachium do Poczdamu" (Poligrafika, 1947),"Fotografowanie nie jest trudne" (pierwsze wydanie: ilmowa Agencja Wydawnicza, 1951),"Język filmu" (pierwsze wydanie: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1961),"Historia filmu dla każdego" (pierwsze wydanie: Nasza Księgarnia, 1968),"Historia filmu 1895-2005" (KiW, 2010).
Urodził się w Siedlcach. W czasie II wojny światowej działał w organizacji Miecz i Pług (m.in. wrzucał smrodliwe substancje do kina Heligoland na Pl. Trzech Krzyży w Warszawie, gdzie przychodzili Niemcy). Absolwent Szkoły Głównej Planowania i Statystyki (obecnie Szkoła Główna Handlowa) w Warszawie. Jako krytyk literacki związany był w wieloma tytułami prasowymi, m.in. z "Życiem Literackim", tygodnikiem "Film" i "Przeglądem Kulturalnym", ale najdłużej działał w redakcji miesięcznika "Kino". Członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Jerzy Płażewski żył 90 lat. Wybrane publikacje książkowe: "Druga wojna światowa. Chronologiczne zestawienie zdarzeń od Monachium do Poczdamu" (Poligrafika, 1947),"Fotografowanie nie jest trudne" (pierwsze wydanie: ilmowa Agencja Wydawnicza, 1951),"Język filmu" (pierwsze wydanie: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1961),"Historia filmu dla każdego" (pierwsze wydanie: Nasza Księgarnia, 1968),"Historia filmu 1895-2005" (KiW, 2010).
7,0/10średnia ocena książek autora
261 przeczytało książki autora
556 chce przeczytać książki autora
7fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Encyklopedia kultury polskiej XX wieku. Film, kinematografia
8,0 z 1 ocen
23 czytelników 0 opinii
1994
Życie Literackie nr 2, 18.02.1951
Jerzy Płażewski, Lesław M. Bartelski
4,0 z 1 ocen
1 czytelnik 0 opinii
1951
Życie Literackie nr 1, 04.02.1951
Wisława Szymborska, Jerzy Płażewski
4,0 z 1 ocen
1 czytelnik 0 opinii
1951
Druga wojna światowa. Chronologiczne zestawienie zdarzeń od Monachium do Poczdamu
Jerzy Płażewski
0,0 z ocen
7 czytelników 0 opinii
1947
Najnowsze opinie o książkach autora
Historia filmu dla każdego (1895-1980) Jerzy Płażewski
6,8
Jerzy plazewski jest uważany za jednego z wybitniejszych krytyków filmowych i nie ma w tym stwierdzeniu nic dziwnego.
Facet, który obejrzał ponad 14tyś filmów w swoim życiu musi miec ogromna wiedzę.
Ksiazka zaczyna sie opowieścią o tym jak powstawał film i ukazuje najważniejszych twórców.
Bardzo cieżko mi sie to czytało bo to jest bardziej encyklopedia lub leksykon niż ksiazka historyczna.
Plazewski może być dobrym krytykiem, ale pisarzem jest fatalnym.
Ciężki, rozlewny styl autora nie dawał mi skończyć tej księgi przez dłuższy czas ale w końcu się udało.
Czy ten tomik jest dla wszystkich? Nie zgodziłbym się.
Język filmu Jerzy Płażewski
7,4
Na polskim gruncie niewątpliwie jedna (bo i zasadniczo jedyna) z lektur obowiązkowych dla wszystkich tych, którzy filmy chcą zacząć oglądać z większą nieco świadomością tego co i dlaczego się na ekranie dzieje.
Równocześnie, choć książka została dobrze opracowana, duch czasu sprawił, że wiele z jej elementów wymagałoby uzupełnienia. O ile bowiem znakomicie podręcznik ten sprawdza się w przypadku obrazów silnie zakorzenionych w tradycji, o tyle często trudno będzie w nim odnaleźć nazwy dla zjawisk, których odbiorca doświadczy oglądając dzieła twórców nieco swobodniej korzystających z filmowego języka. Próba ich zdefiniowania będzie dużym wyzwaniem, bo wśród precyzyjnych opisów Płażewskiego zwykle niewiele jest miejsca dla tego, co graniczne. W tej materii ogromną pomocą okaże się jednak bogaty materiał ikonograficzny, o który wzbogacony został ten podręcznik. Dzięki trafnie dobranym ilustracjom, poruszanie się w filmowej terminologii staje się bajecznie proste nawet dla największych laików. Ogromną zaletą tej książki jest też fakt, że wówczas, gdy nie traktuje się jej jedynie jako podręcznika, potrafi zachwycić lekkością języka. Mimo ogromnej ilości technicznych terminów, całość da się czytać z równym zapałem, co całkiem dobrą powieść.