Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cieszy mnie, że coraz więcej mówi się o ciemnej stronie internetu. Ta książka jest dobrym pretekstem by szerzej się temu przyjrzeć. Pierwsza połowa zaciekawia, jest bardzo dobrym wstępem ale chciałabym więcej. Zdjąć zasłonę milczenia. Ja wiem... to nie jest powieść sensacyjna. To doświadczenia osoby po przejściach. Jednostka, nawet jeśli miałaby sztab ludzi za sobą nie zburzy tej machiny.
Doceniam, że Janek Strojny odważył się opowiedzieć o swoich doświadczeniach i trzymam za niego kciuki!

Cieszy mnie, że coraz więcej mówi się o ciemnej stronie internetu. Ta książka jest dobrym pretekstem by szerzej się temu przyjrzeć. Pierwsza połowa zaciekawia, jest bardzo dobrym wstępem ale chciałabym więcej. Zdjąć zasłonę milczenia. Ja wiem... to nie jest powieść sensacyjna. To doświadczenia osoby po przejściach. Jednostka, nawet jeśli miałaby sztab ludzi za sobą nie...

Mam wrażenie, że trafiła do mnie w złym czasie. Mimo, że to naprawdę dobra powieść, to ciężko było mi przez nią przebrnąć. Jest o bezradności, stracie i toksycznych relacjach. Bywa przytłaczająca. Ale historia, zwroty akcji jak najbardziej to wynagradzają. Polecam raczej na zimowe wieczory.

Mam wrażenie, że trafiła do mnie w złym czasie. Mimo, że to naprawdę dobra powieść, to ciężko było mi przez nią przebrnąć. Jest o bezradności, stracie i toksycznych relacjach. Bywa przytłaczająca. Ale historia, zwroty akcji jak najbardziej to wynagradzają. Polecam raczej na zimowe wieczory.

Mam problem z tą powieścią. Z jednej strony jest dużo bardziej wciągająca niż ,,Muchomory w cukrze” tej samej autorki, ale jej fabuła jest bardziej banalna. Można powiedzieć, że jest naciągana. Plusem jest to, że w przeciwieństwie do ,,Muchomorów…” tu bohaterowie są ciekawsi, ich interakcje nie są takie płytkie. Jest skonstruowana tak, że trzyma w napięciu. Dokładnie tego brakowało poprzedniej powieści. Mimo to, Muchomory oceniam lepiej za koncept dotyczący fabuły i jej zakończenie

Mam problem z tą powieścią. Z jednej strony jest dużo bardziej wciągająca niż ,,Muchomory w cukrze” tej samej autorki, ale jej fabuła jest bardziej banalna. Można powiedzieć, że jest naciągana. Plusem jest to, że w przeciwieństwie do ,,Muchomorów…” tu bohaterowie są ciekawsi, ich interakcje nie są takie płytkie. Jest skonstruowana tak, że trzyma w napięciu. Dokładnie tego...