Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zdecydowanie moja ulubiona książka. Treść subiektywnie ponadczasowa, uniwersalna. Czytałam dziesiątki razy. I za każdym razem odnajduję coś nowego. Arcydzieło.

Zdecydowanie moja ulubiona książka. Treść subiektywnie ponadczasowa, uniwersalna. Czytałam dziesiątki razy. I za każdym razem odnajduję coś nowego. Arcydzieło.

Minęło już sporo czasu od kiedy odłożyłam ten tom na półkę po dosłownym łyknięciu go po raz trzeci. Czytałam po raz pierwszy standardowo. Rozdział za rozdział. Za drugim razem wg mapy. I po raz trzeci losowo. Czytałam randomalnie. Ktoś uprzedził mnie, że Cortazar to grafoman. Żebym nie spodziewała się zbyt wiele. Postanowiłam się jednak nie sugerować. Bawi się słowami. Zdaniami i akapitami. A temat grafomanii na pierwszy rzut oka jest dostrzegalny. Chociaż ja to podsumuję jednym zdaniem. Głębia treści ma dwie maski. Maska powierzchowna. I druga warstwa pozornego przekazu. Osobiście, bardzo utwór do gustu mi przypadł.

Minęło już sporo czasu od kiedy odłożyłam ten tom na półkę po dosłownym łyknięciu go po raz trzeci. Czytałam po raz pierwszy standardowo. Rozdział za rozdział. Za drugim razem wg mapy. I po raz trzeci losowo. Czytałam randomalnie. Ktoś uprzedził mnie, że Cortazar to grafoman. Żebym nie spodziewała się zbyt wiele. Postanowiłam się jednak nie sugerować. Bawi się słowami....