Jesteśmy społecznością, która kocha książki

przyjemne czytadełko ale nie zapadające na długo w pamięci.

przyjemne czytadełko ale nie zapadające na długo w pamięci.

..hmm..
Po intrygującym początku i ciekawie snutej opowieści przez niemal 400 stron, na ostatnich 100 akcja mocno się zagęszcza aby doprowadzić do finału. Mnie ten finał mocno zawiódł. Jeśli miała to być opowieść o czającym się złu, które doprowadza do szaleństwa i zbrodni, to nic w bohaterach tej opowieści nie wydało mi się wiarygodne ani przerażające...co najwyżej obrzydliwe, niesmaczne.

..hmm..
Po intrygującym początku i ciekawie snutej opowieści przez niemal 400 stron, na ostatnich 100 akcja mocno się zagęszcza aby doprowadzić do finału. Mnie ten finał mocno zawiódł. Jeśli miała to być opowieść o czającym się złu, które doprowadza do szaleństwa i zbrodni, to nic w bohaterach tej opowieści nie wydało mi się wiarygodne ani przerażające...co najwyżej...

Zastanawiałam się, na ile gwiazdek ocenić "Gdzie śpiewają raki".. Choć nie jest to książka wybitna , ma coś magicznego w fabule.. Myślę, że autorce udało się stworzyć kompletny obraz człowieka zdanego wyłącznie na siebie, samotnego i opuszczonego przez najbliższych, odtrąconego przez otoczenie. Przyroda mokradeł staje się najbliższym przyjacielem i soujsznikiem głównej bohaterki. Powieść zachęca do refleksji i sprawia, że wraca się do niej myślami. Warto :)

Zastanawiałam się, na ile gwiazdek ocenić "Gdzie śpiewają raki".. Choć nie jest to książka wybitna , ma coś magicznego w fabule.. Myślę, że autorce udało się stworzyć kompletny obraz człowieka zdanego wyłącznie na siebie, samotnego i opuszczonego przez najbliższych, odtrąconego przez otoczenie. Przyroda mokradeł staje się najbliższym przyjacielem i soujsznikiem głównej...

Momentami niespójna stylistycznie, co mnie drażniło... ale warto, chociaż utwierdziłam się w tym dopiero po przeczytaniu mniej więcej połowy powieści. Zakończenie mrozi krew. Przeczytajcie, ja zabieram się za tom drugi.

Momentami niespójna stylistycznie, co mnie drażniło... ale warto, chociaż utwierdziłam się w tym dopiero po przeczytaniu mniej więcej połowy powieści. Zakończenie mrozi krew. Przeczytajcie, ja zabieram się za tom drugi.

wstrząsająca! Momentami trudno jest czytać, trudno zrozumieć, ile zła drzemie w człowieku i jak łatwo jest to zło wyzwolić. Nie umiem ocenić Nienawiści, ponieważ zastanawiam się ciągle, ile "gwiazdek" przydzielić książce, która przedstawia tak ogromny ludzki dramat?! Uważam jednak, że jest to pozycja obowiązkowa z listy książek poruszających tę tematykę, dlatego zachęcam do przeczytania.

wstrząsająca! Momentami trudno jest czytać, trudno zrozumieć, ile zła drzemie w człowieku i jak łatwo jest to zło wyzwolić. Nie umiem ocenić Nienawiści, ponieważ zastanawiam się ciągle, ile "gwiazdek" przydzielić książce, która przedstawia tak ogromny ludzki dramat?! Uważam jednak, że jest to pozycja obowiązkowa z listy książek poruszających tę tematykę, dlatego zachęcam do...

pozycja obowiązkowa dla miłośników literatury górskiej!

pozycja obowiązkowa dla miłośników literatury górskiej!

Świetnie napisany thriller! Dobre tempo i zaskakujące zwroty akcji. Autor umiejętnie manipulował moimi uczuciami, wciągnęłam się bez reszty i własnie zastanawiam, z jakimi emocjami odłożyłam tę książkę?! Bardzo mocna! I to przewrotne stwierdzenie na zakończenie "dla nas najważniejsza jest nie prawda, tylko sprawiedliwość, czyż nie?". Zdecydowanie polecam.

Świetnie napisany thriller! Dobre tempo i zaskakujące zwroty akcji. Autor umiejętnie manipulował moimi uczuciami, wciągnęłam się bez reszty i własnie zastanawiam, z jakimi emocjami odłożyłam tę książkę?! Bardzo mocna! I to przewrotne stwierdzenie na zakończenie "dla nas najważniejsza jest nie prawda, tylko sprawiedliwość, czyż nie?". Zdecydowanie polecam.

Pójdę ze swoją opinią pod prąd stwierdzając, że nie bardzo rozumiem aż tak entuzjastycznych na temat zarówno pierwszej (Terapia) jak i tej książki. Prawda - czyta się nieźle, książka napisana z tempem, które sprawia, że strony uciekają jedna po drugiej. Podobnie jak przy Terapii, tak i tutaj, fabuła przekombinowana a wyjaśnienie całej tajemnicy uważam za mało wiarygodne i z tego powodu oceniam książkę jako przeciętną.

Pójdę ze swoją opinią pod prąd stwierdzając, że nie bardzo rozumiem aż tak entuzjastycznych na temat zarówno pierwszej (Terapia) jak i tej książki. Prawda - czyta się nieźle, książka napisana z tempem, które sprawia, że strony uciekają jedna po drugiej. Podobnie jak przy Terapii, tak i tutaj, fabuła przekombinowana a wyjaśnienie całej tajemnicy uważam za mało wiarygodne...

przekombinowana... plastikowa postać pana doktora a i zakończenie mnie rozczarowało. Chyba po wszystkich "ach i och" na temat tej książki spodziewałam się wulkanu emocji w trakcie czytania, tymczasem przebiegło szybko - owszem, ale raczej beznamiętnie.

przekombinowana... plastikowa postać pana doktora a i zakończenie mnie rozczarowało. Chyba po wszystkich "ach i och" na temat tej książki spodziewałam się wulkanu emocji w trakcie czytania, tymczasem przebiegło szybko - owszem, ale raczej beznamiętnie.

Lektura w szkole i dlatego (sic!) wtedy (w czasach szkolnych) jej nie przeczytałam... czego po latach żałowałam. Żałowałam, ponieważ po przeczytaniu odkryłam, że to pięknie napisana historia miłości, czystej, głębokiej i dodatkowo powieść z patriotycznym przesłaniem, pięknymi (wcale nie nudnymi!) opisami przyrody, opowieść o wartości wolności, przywiązaniu i miłości do Ojczyzny. Może trochę trąci myszką, nie ucieka od patosu, mimo wszystko jednak to nastrojowa, piękna powieść. Polecam!

Lektura w szkole i dlatego (sic!) wtedy (w czasach szkolnych) jej nie przeczytałam... czego po latach żałowałam. Żałowałam, ponieważ po przeczytaniu odkryłam, że to pięknie napisana historia miłości, czystej, głębokiej i dodatkowo powieść z patriotycznym przesłaniem, pięknymi (wcale nie nudnymi!) opisami przyrody, opowieść o wartości wolności, przywiązaniu i miłości do...

Literatura z najwyższej półki, wybitna, wspaniała!!!!!! Jest w niej "ta" magia, której szukam w snutych opowieściach, magia, do której na pewno powrócę by ponownie zagłębić się w świat Mistrza i Małgorzaty. Polecam

Literatura z najwyższej półki, wybitna, wspaniała!!!!!! Jest w niej "ta" magia, której szukam w snutych opowieściach, magia, do której na pewno powrócę by ponownie zagłębić się w świat Mistrza i Małgorzaty. Polecam

Ironiczne spojrzenie na relacje damsko-męskie; bardzo śmieszna lektura, relaksująca..... od jej przeczytania minął już jakiś czas i właśnie stwierdzam, że niewiele zostawiła w mojej pamięci. Po prostu lekka, łatwa, na smutki doskonała :-)

Ironiczne spojrzenie na relacje damsko-męskie; bardzo śmieszna lektura, relaksująca..... od jej przeczytania minął już jakiś czas i właśnie stwierdzam, że niewiele zostawiła w mojej pamięci. Po prostu lekka, łatwa, na smutki doskonała :-)

bardzo trudno było mi przebrnąć i ostatecznie odłożyłam i raczej nie wrócę. Może w moim przypadku to zmęczenie tematem, bo po lektury o nazistach i nazizmie od dawna sięgam. Dla mnie irytująca "Mój ojciec Hans Frank" jest forma rozmowy z ojcem. Rozmowy bardzo gorzkiej, pełnej wyrzutów, smutnej. Lektura trudna, pisana bardzo emocjonalnie. Nie przebrnęłam. Osobiście tematykę tak trudną wolę podaną jako suche fakty, wszak ocena ideologii i jej wyznawców jest oczywista.

bardzo trudno było mi przebrnąć i ostatecznie odłożyłam i raczej nie wrócę. Może w moim przypadku to zmęczenie tematem, bo po lektury o nazistach i nazizmie od dawna sięgam. Dla mnie irytująca "Mój ojciec Hans Frank" jest forma rozmowy z ojcem. Rozmowy bardzo gorzkiej, pełnej wyrzutów, smutnej. Lektura trudna, pisana bardzo emocjonalnie. Nie przebrnęłam. Osobiście tematykę...