Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka poza bibliotekami uniwersyteckimi bardzo trudna do zdobycia. Jaka szkoda, że nie została wznowiona! Dla mnie to najbardziej poruszająca powieść Bernharda. Owszem, nie posiada rozmachu "Wymazywania" ani błyskotliwego impetu monologu z "Dawnych mistrzów" - ale być może właśnie ona najlepiej ze wszystkich obrazuje motyw egzystencjalnej klęski, tak istotny w pisarstwie Bernahrda.

Książka poza bibliotekami uniwersyteckimi bardzo trudna do zdobycia. Jaka szkoda, że nie została wznowiona! Dla mnie to najbardziej poruszająca powieść Bernharda. Owszem, nie posiada rozmachu "Wymazywania" ani błyskotliwego impetu monologu z "Dawnych mistrzów" - ale być może właśnie ona najlepiej ze wszystkich obrazuje motyw egzystencjalnej klęski, tak istotny w pisarstwie...

Ukochana książka moich młodzieńczych lat. Teraz już inaczej smakuje, ale nadal wzbudza wiele żywych uczuć.

Ukochana książka moich młodzieńczych lat. Teraz już inaczej smakuje, ale nadal wzbudza wiele żywych uczuć.

Czy komuś naprawdę trzeba polecać Schopenhauera?

Mistrz stylu, wirtuoz ironii, pokrzepiciel samotników, bystry mizogin, przyjaciel rozczarowanych - czy można chcieć więcej?

Te fragmenty z "Paregra i paralipomena" są doskonałe jako na pierwszy kontakt charakterystycznym piórem filozofa. Przejrzyste, eseistyczne w stylu, pięknie przetłumaczone.

Czy komuś naprawdę trzeba polecać Schopenhauera?

Mistrz stylu, wirtuoz ironii, pokrzepiciel samotników, bystry mizogin, przyjaciel rozczarowanych - czy można chcieć więcej?

Te fragmenty z "Paregra i paralipomena" są doskonałe jako na pierwszy kontakt charakterystycznym piórem filozofa. Przejrzyste, eseistyczne w stylu, pięknie przetłumaczone.

Książka na pewno stanowi najpełniejsze pod względem wyrazu poglądów Jaspersa dzieło w tłumaczeniu na język polski. Dopóki jego "Philosophie" w trzech tomach z 1932 roku nie doczeka się przekładu, pozostaje czytać ten sporo późniejszy traktat, w którym pojawiają się pojęcia jeszcze nie sprecyzowane w "Philosophie" - jak tytułowa "wiara filozoficzna" czy "Ogarniające" (das Umgfreifende). Jest to z pewnością kanon - nie tylko dla osób zainteresowanych problematyką religijną, ale i kulturą filozoficzną w ogóle.

Książka na pewno stanowi najpełniejsze pod względem wyrazu poglądów Jaspersa dzieło w tłumaczeniu na język polski. Dopóki jego "Philosophie" w trzech tomach z 1932 roku nie doczeka się przekładu, pozostaje czytać ten sporo późniejszy traktat, w którym pojawiają się pojęcia jeszcze nie sprecyzowane w "Philosophie" - jak tytułowa "wiara filozoficzna" czy "Ogarniające" (das...

Wspaniała, przepełniona humanistycznym duchem i pisana delikatnym, niemal baśniowym stylem powieść w konwencji "Bildungsroman". Opowiada o zmaganiach z rodzącą się do życia indywidualnością, walce o własną drogę i powołanie - jak wiadomo, Hesse celował w takiej literaturze. Smutne, bo kończy się ją ze świadomością, że taka powieść mogła powstać tylko przed wojną.

Wspaniała, przepełniona humanistycznym duchem i pisana delikatnym, niemal baśniowym stylem powieść w konwencji "Bildungsroman". Opowiada o zmaganiach z rodzącą się do życia indywidualnością, walce o własną drogę i powołanie - jak wiadomo, Hesse celował w takiej literaturze. Smutne, bo kończy się ją ze świadomością, że taka powieść mogła powstać tylko przed wojną.

Prorocza, alegoryczna, wielowarstwowa - po prostu genialna!

Prorocza, alegoryczna, wielowarstwowa - po prostu genialna!