Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dobra, równa historia i zamknięcie serii o Huldarze i Frei. Jak zawsze Yrsa bierze na warsztat trudny temat i bez filtrów prowadzi czytelnika po zbrodni takiej, jaka jest.

Dobra, równa historia i zamknięcie serii o Huldarze i Frei. Jak zawsze Yrsa bierze na warsztat trudny temat i bez filtrów prowadzi czytelnika po zbrodni takiej, jaka jest.

Carrisi w formie, książka z tych co to "czytają się same" - dziecięcy hipnotyzer na tropie kolejnej zajmującej zagadki. Teraz pozostaje oczekiwać na trzecią cześć i na domknięcie serii, bo kilka wątków aż się prosi o puentę

Carrisi w formie, książka z tych co to "czytają się same" - dziecięcy hipnotyzer na tropie kolejnej zajmującej zagadki. Teraz pozostaje oczekiwać na trzecią cześć i na domknięcie serii, bo kilka wątków aż się prosi o puentę

Najlepszy Sparks od dłuższego czasu.
Jednak historia w dwóch ujęciach. Jedna dziewczyna, dwa spotkania, jedno życie i jedno życzenie. Jakie?

Najlepszy Sparks od dłuższego czasu.
Jednak historia w dwóch ujęciach. Jedna dziewczyna, dwa spotkania, jedno życie i jedno życzenie. Jakie?

Tym razem nie tak dobrze jak ostatnio, ale wciąż przyzwoicie i wciąż z przyjemnością.
Pastorka, jej córka, kościół i płonące dziewczyny. I przeszłość, która płonie.

Tym razem nie tak dobrze jak ostatnio, ale wciąż przyzwoicie i wciąż z przyjemnością.
Pastorka, jej córka, kościół i płonące dziewczyny. I przeszłość, która płonie.

Ta książka jest dwa razy "bardzo" - bardzo dobra i bardzo smutna. Mam pewien problem z twórczością Wiseman - bo jednocześnie jej książki są naprawdę wyjątkowo dobrze napisane, a historie świeże i bardzo zajmujące - a z drugiej strony nieodzownie smutne, że aż się wszystko w czytelniku buntuje.
To jest historia która zostaje, a nie książka do relaksu. Warto mieć to na uwadze i tak dobrać moment na lekturę, żeby i pisarkę docenić (bo niewątpliwie zasługuje!), a jednocześnie nie zepsuć sobie wakacyjnego nastroju.

Ta książka jest dwa razy "bardzo" - bardzo dobra i bardzo smutna. Mam pewien problem z twórczością Wiseman - bo jednocześnie jej książki są naprawdę wyjątkowo dobrze napisane, a historie świeże i bardzo zajmujące - a z drugiej strony nieodzownie smutne, że aż się wszystko w czytelniku buntuje.
To jest historia która zostaje, a nie książka do relaksu. Warto mieć to na uwadze...