Jesteśmy społecznością, która kocha książki

rzeczywiście niektóre teksty bardzo insiderskie, ale i tak mam słabość do pióra Marcina Wichy. niektóre rozdziały zasługują na znacznie wyższą ocenę.

rzeczywiście niektóre teksty bardzo insiderskie, ale i tak mam słabość do pióra Marcina Wichy. niektóre rozdziały zasługują na znacznie wyższą ocenę.

wow.
ocena pomiędzy 8 a 9, świetny dramat. przeczytany w jeden dzień.

wow.
ocena pomiędzy 8 a 9, świetny dramat. przeczytany w jeden dzień.

opis i opinie nie zachęcają, a jest porywająca. świetna forma. bardzo dużo odwagi w mówieniu o niektórych kwestiach. oraz ciekawe do obserwowania, o ile później Polska zmaga czy zmagała się poszczególnymi tematami - jak na dłoni widać, że na co Francja miała 80 lat żeby przepracować, Polska jedynie 30.

opis i opinie nie zachęcają, a jest porywająca. świetna forma. bardzo dużo odwagi w mówieniu o niektórych kwestiach. oraz ciekawe do obserwowania, o ile później Polska zmaga czy zmagała się poszczególnymi tematami - jak na dłoni widać, że na co Francja miała 80 lat żeby przepracować, Polska jedynie 30.

strasznie mnie zmęczyła ta książka swoją pretensjonalnością.

pamiętam, że Słownik chazarski i Papierowy teatr bardzo mi się podobały, ale czytałam już ładne kilka lat temu. I teraz nie wiem, czy ten styl już jest nie dla mnie, czy ta książka po prostu Pavicovi nie wyszła.

strasznie mnie zmęczyła ta książka swoją pretensjonalnością.

pamiętam, że Słownik chazarski i Papierowy teatr bardzo mi się podobały, ale czytałam już ładne kilka lat temu. I teraz nie wiem, czy ten styl już jest nie dla mnie, czy ta książka po prostu Pavicovi nie wyszła.

książka, którą moim zdaniem powinna przeczytać każda kobieta. na mnie zadziałała niesamowicie, już w trakcie czytania widziałam pozytywne zmiany w moim myśleniu o własnym ciele - bo nie będzie mi społeczeństwo wmawiać jak mam wyglądać. uświadomienie sobie, że moje dążenie do ideału nie jest wcale MOIM dążeniem, bardzo dużo mi dało.

muszę jednak trochę skrytykować redakcję - wymienne używanie słowa "panie" z "kobiety" (no nie jest to to samo!), brak feminatywów itd. we mnie wywołało to wszystko duży zgrzyt.

książka, którą moim zdaniem powinna przeczytać każda kobieta. na mnie zadziałała niesamowicie, już w trakcie czytania widziałam pozytywne zmiany w moim myśleniu o własnym ciele - bo nie będzie mi społeczeństwo wmawiać jak mam wyglądać. uświadomienie sobie, że moje dążenie do ideału nie jest wcale MOIM dążeniem, bardzo dużo mi dało.

muszę jednak trochę skrytykować redakcję...

mam problem, bo książka wciąga, leci się przez nią, opowiastki wzruszają itd. ale język, zbyt infantylny i wystylizowany (chociaż niby bardzo prosty). i nie wiem, czy bardziej mi się to podoba i daję 8, czy bardziej mnie to męczy i daję 6.
ale sam pomysł oddania głosu starszym ludziom, których za bardzo nikt już nie słucha, bardzo dobry.

mam problem, bo książka wciąga, leci się przez nią, opowiastki wzruszają itd. ale język, zbyt infantylny i wystylizowany (chociaż niby bardzo prosty). i nie wiem, czy bardziej mi się to podoba i daję 8, czy bardziej mnie to męczy i daję 6.
ale sam pomysł oddania głosu starszym ludziom, których za bardzo nikt już nie słucha, bardzo dobry.

wow. ta książka to głównie dane, masa danych i te dane są szokujące. myślałam, że mam dużą wiedzą na temat dyskryminacji kobiet, a i tak udało się mną wstrząsnąć. bardzo polecam, wszystkim.

wow. ta książka to głównie dane, masa danych i te dane są szokujące. myślałam, że mam dużą wiedzą na temat dyskryminacji kobiet, a i tak udało się mną wstrząsnąć. bardzo polecam, wszystkim.

lubię Chandlera, bardzo, ale jednak czuć wtórność, te same sytuacje, morderstwa w hotelach, tajne kasyna, piękności z Hollywood itd.

lubię Chandlera, bardzo, ale jednak czuć wtórność, te same sytuacje, morderstwa w hotelach, tajne kasyna, piękności z Hollywood itd.

jedynie zakończenie, "historical notes", kompletnie mi nie zagrało, jest dla mnie tandetne i zniszczyło tę zagadkowość,z którą Ofred nas zostawia.

jedynie zakończenie, "historical notes", kompletnie mi nie zagrało, jest dla mnie tandetne i zniszczyło tę zagadkowość,z którą Ofred nas zostawia.

tak naprawdę 8+ albo 9-

tak naprawdę 8+ albo 9-

tu nie chodzi o to, że zagadka jest jakaś skomplikowana, nie chodzi o misterną intrygę itd. ale ten klimat tak wciąga, że nie da się oderwać.

tu nie chodzi o to, że zagadka jest jakaś skomplikowana, nie chodzi o misterną intrygę itd. ale ten klimat tak wciąga, że nie da się oderwać.

przeczytana w dwa dni. ale ten świat Chandlera wciąga!

przeczytana w dwa dni. ale ten świat Chandlera wciąga!

na początku się męczyłam, nawet chciałam odłożyć w połowie, ale dotrwałam i od momentu opisywania projektowania bardziej współczesnej technologii czy stosowania sztucznej inteligencji pochłonęłam.

na początku się męczyłam, nawet chciałam odłożyć w połowie, ale dotrwałam i od momentu opisywania projektowania bardziej współczesnej technologii czy stosowania sztucznej inteligencji pochłonęłam.

zachwyt, zachwyt absolutny. jak on pisze. jak on myśli.

zachwyt, zachwyt absolutny. jak on pisze. jak on myśli.

czytając, miałam wrażenie jakbym słuchała właśnie jazzu. czasem historia prowadzona gładko, czasem z kolei nierówne przejścia, skakanie po nazwiskach i tematach. trochę natłok, jakby za dużo, za gęsto.

czytając, miałam wrażenie jakbym słuchała właśnie jazzu. czasem historia prowadzona gładko, czasem z kolei nierówne przejścia, skakanie po nazwiskach i tematach. trochę natłok, jakby za dużo, za gęsto.

wracam po paru latach. bardzo trudno jest ocenić sam ten tom wiedząc, w jak fantastyczną opowieść się to potem przeradza. dla wszystkich zmęczonych powolnością tej części: nie zrażajcie się, to trochę jak mozolne wspinanie się na wysoką górę, żeby potem pędzić w dół na łeb na szyję.

wracam po paru latach. bardzo trudno jest ocenić sam ten tom wiedząc, w jak fantastyczną opowieść się to potem przeradza. dla wszystkich zmęczonych powolnością tej części: nie zrażajcie się, to trochę jak mozolne wspinanie się na wysoką górę, żeby potem pędzić w dół na łeb na szyję.

książka jest absolutnie wspaniała, intrygująca, niezwykle ciekawa. Piotr Oczko pisze z taką swadą, że przeczytałam wszystko w trzy dni - chociaż normalnie cierpię katusze mając jakąkolwiek styczność z historią sztuki. z każdej strony przebija wielka miłość do Holandii, co pozwoliło mi też trochę inaczej spojrzeć na kraj, w którym od pewnego czasu żyję.

książka jest absolutnie wspaniała, intrygująca, niezwykle ciekawa. Piotr Oczko pisze z taką swadą, że przeczytałam wszystko w trzy dni - chociaż normalnie cierpię katusze mając jakąkolwiek styczność z historią sztuki. z każdej strony przebija wielka miłość do Holandii, co pozwoliło mi też trochę inaczej spojrzeć na kraj, w którym od pewnego czasu żyję.

czasem ta książka jest niesamowita, zdania perełki, powalająca wyobraźnia, a czasem nuży i męczy. dlatego tylko 7, bo momenty są i na 9.

czasem ta książka jest niesamowita, zdania perełki, powalająca wyobraźnia, a czasem nuży i męczy. dlatego tylko 7, bo momenty są i na 9.

świetny zbiór, z wprowadzeniem przed każdym reportażem. bardzo ciekawy dobór tekstów. aż mam ochotę na więcej. jedynie ten słynny reportaż o inca koli odstaje od reszty poziomem, wygląda to na złe tłumaczenie.

świetny zbiór, z wprowadzeniem przed każdym reportażem. bardzo ciekawy dobór tekstów. aż mam ochotę na więcej. jedynie ten słynny reportaż o inca koli odstaje od reszty poziomem, wygląda to na złe tłumaczenie.

to nie jest łatwa książka, w przeciwieństwie do pozostałych autora. nawet czasem zastanawiałam się, czy Wicha nie jest tutaj wielkim oszustem, jak Malewicz. ale są też tutaj zdania genialne, zdania perełki, które chce się czytać i czytać.

to nie jest łatwa książka, w przeciwieństwie do pozostałych autora. nawet czasem zastanawiałam się, czy Wicha nie jest tutaj wielkim oszustem, jak Malewicz. ale są też tutaj zdania genialne, zdania perełki, które chce się czytać i czytać.