Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podobnie jak w poprzednich książkach- autorka Joanna Jax czuje się bardzo dobrze w tematyce wojny i miłości. Radzi sobie z tą tematyką naprawdę świetnie. Bardzo podoba mi się jej styl pisania, tworzenie historii i postaci oraz zakończenia które nigdy nie zawodzi wiernego czytelnika.

Podobnie jak w poprzednich książkach- autorka Joanna Jax czuje się bardzo dobrze w tematyce wojny i miłości. Radzi sobie z tą tematyką naprawdę świetnie. Bardzo podoba mi się jej styl pisania, tworzenie historii i postaci oraz zakończenia które nigdy nie zawodzi wiernego czytelnika.

Przeczytawszy drugą część przygód opowieści o Pani archeolog oraz astrofizyku przeżyłam wiele emocji. Najmocniejsza z nich to niestety znudzenie. O ile pierwsza część (Pierwszy Dzień) zaskakiwała, wzruszała i przerażała o tyle gdy w końcu po około 2 latach udało mi się zakupić cześć drugą, okazała się być zdumiewająco niepodobna do części pierwszej. A może po tych latach mój gust nieco się zmienił?
Jestem ciekawa innych opinii.

Przeczytawszy drugą część przygód opowieści o Pani archeolog oraz astrofizyku przeżyłam wiele emocji. Najmocniejsza z nich to niestety znudzenie. O ile pierwsza część (Pierwszy Dzień) zaskakiwała, wzruszała i przerażała o tyle gdy w końcu po około 2 latach udało mi się zakupić cześć drugą, okazała się być zdumiewająco niepodobna do części pierwszej. A może po tych latach...

Bardzo cenię pracę Pani Ewy.
Nie jestem w stanie nawet sobie wyobrazić z iloma osobami musiała rozmawiać, i to na jaki temat! Zabójstwa, morderstwa małego dziecka którego sprawą żyła cała Polska. Sama pamiętam, oglądając telewizję dziwiłam się dlaczego rodzice go nie szukają, a później- czy nikt nie zauważył braku dziecka? Nie znając szczegółów sprawy, nawet nie pomyślałam że istniała bliska rodzina- babcia, dziadek, siostry którzy mogli zainterweniować.
Temat jest okropny, zachowania ludzi niepojęte.Szkoda że to nie fikcja.

Bardzo cenię pracę Pani Ewy.
Nie jestem w stanie nawet sobie wyobrazić z iloma osobami musiała rozmawiać, i to na jaki temat! Zabójstwa, morderstwa małego dziecka którego sprawą żyła cała Polska. Sama pamiętam, oglądając telewizję dziwiłam się dlaczego rodzice go nie szukają, a później- czy nikt nie zauważył braku dziecka? Nie znając szczegółów sprawy, nawet nie pomyślałam...

Zmęczyła mnie trochę ta książka, nie mówię że do niej nie wrócę ale teraz po prostu musiałam ją odłożyć.
Za dużo bohaterów, za mało akcji na przestrzeni tak wielu stron.

Zmęczyła mnie trochę ta książka, nie mówię że do niej nie wrócę ale teraz po prostu musiałam ją odłożyć.
Za dużo bohaterów, za mało akcji na przestrzeni tak wielu stron.