Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Studium zbrodni i kary. Rozwlekle a nie nudząco ujęte. Kojarzy mi sue kilka młodzieżowych seriali podejmujących taka tematykę, ale zdecydowanie lepiej się czyta o ludzkich przeżyciach i emocjach.

Studium zbrodni i kary. Rozwlekle a nie nudząco ujęte. Kojarzy mi sue kilka młodzieżowych seriali podejmujących taka tematykę, ale zdecydowanie lepiej się czyta o ludzkich przeżyciach i emocjach.

Poruszająca, nie wiem co napisać.

Poruszająca, nie wiem co napisać.

Typowa dobra pozycja Kristin Hannah. Tylko końcówka ble.

Typowa dobra pozycja Kristin Hannah. Tylko końcówka ble.

Ileż mi ta książka wyjaśniła.. O konflikcie palestyńsko izraelskiem oczywiście słyszałam, ale dopiero teraz zrozumiałam, dzięki przeczytaniu tej historii niezwykle ciekawych losów kilku pokoleń żydowskiej rodziny (tu też obraz sytuacji ludności żydowskiej na terenach rosyjskich w międzywojniu). Bardzo polecam tą książkę, oprócz niewątpliwej przyjemności jej czytania wniesie wyjaśnienie konfliktu, który po dziś się toczy.

Ileż mi ta książka wyjaśniła.. O konflikcie palestyńsko izraelskiem oczywiście słyszałam, ale dopiero teraz zrozumiałam, dzięki przeczytaniu tej historii niezwykle ciekawych losów kilku pokoleń żydowskiej rodziny (tu też obraz sytuacji ludności żydowskiej na terenach rosyjskich w międzywojniu). Bardzo polecam tą książkę, oprócz niewątpliwej przyjemności jej czytania...

Bardzo, bardzo mi się podobała. Lubię powieści z historią w tle, opisaną oczami pojedynczego uczestnika wydarzeń. Tu druga wojna światowa z perspektywy niemieckiej nastolatki zamieszkującej ówcześnie w Niemczech. Historia spójna, dobrze napisana, wnosi ciekawy obraz.

Bardzo, bardzo mi się podobała. Lubię powieści z historią w tle, opisaną oczami pojedynczego uczestnika wydarzeń. Tu druga wojna światowa z perspektywy niemieckiej nastolatki zamieszkującej ówcześnie w Niemczech. Historia spójna, dobrze napisana, wnosi ciekawy obraz.

Po tą pozycję sięgnęłam szukając wakacyjnego czytadełka, zachęciła opasłość pozycji. Wybór okazał się trafny, zaspokoiłam potrzebę relaksu. Niestety zawiodła końcówka historii, autorka się nie wysiliła. Plątane całą lekturę losy bohaterów rozwiązała uśmiercając na rzecz happyendu niewygodne postacie. Trup się ścielił prawie jak u Tarantino :) Rozczarowanie pcha ku ocenie pięć, jednak nie mogę nie docenić, że przyjemnie mi się czytało, że to w mojej opinii dobrze skonstruowana opowieść, że dostarczyła mi długich chwil przyjemności. Zapominam więc o końcówce i daję 6.

Po tą pozycję sięgnęłam szukając wakacyjnego czytadełka, zachęciła opasłość pozycji. Wybór okazał się trafny, zaspokoiłam potrzebę relaksu. Niestety zawiodła końcówka historii, autorka się nie wysiliła. Plątane całą lekturę losy bohaterów rozwiązała uśmiercając na rzecz happyendu niewygodne postacie. Trup się ścielił prawie jak u Tarantino :) Rozczarowanie pcha ku ocenie...

Duża ilość krótkich rozmów przeprowadzonych z mieszkańcami oraz napotkanymi turystami na tematy związane z życiem na Islandii, pogodą na Islandii, oraz o urokach i nieurokach tej wyspy. Autor postawił sobie wyzwanie objechać wyspę dookoła autostopem i w książce opisał trudy tego przedsięwzięcia. Wplótł mnóstwo opisów zastanej przyrody. Te mnie mocno męczyły, mimo różnic między północą i południem były do siebie podobne, ja wolę czytać o ludziach niż o widokach. Niezmiernie pomocna i nadająca orientację jest mapka na wnętrzu tylnej okładki. Tymniemniej dużo się dowiedziałam, warto było przeczytać.

Duża ilość krótkich rozmów przeprowadzonych z mieszkańcami oraz napotkanymi turystami na tematy związane z życiem na Islandii, pogodą na Islandii, oraz o urokach i nieurokach tej wyspy. Autor postawił sobie wyzwanie objechać wyspę dookoła autostopem i w książce opisał trudy tego przedsięwzięcia. Wplótł mnóstwo opisów zastanej przyrody. Te mnie mocno męczyły, mimo różnic...

Dobra. Dobrze napisana, wartka, bogaty reportaż. Przerażająca, smutna wiedza. Jestem zadowolona, że przeczytałam, choć czasem pojawiała się myśl, że może lepiej byłoby nie wiedzieć :(

Dobra. Dobrze napisana, wartka, bogaty reportaż. Przerażająca, smutna wiedza. Jestem zadowolona, że przeczytałam, choć czasem pojawiała się myśl, że może lepiej byłoby nie wiedzieć :(

To taki podręcznik na temat organizacji sobie czasu, przestrzeni, życia. Rady nie są bardzo odkrywcze, ale zebrane w zwięzłą postać. Taka książką, którą każdy powinien mieć na półce, skrypt do którego się wraca.

To taki podręcznik na temat organizacji sobie czasu, przestrzeni, życia. Rady nie są bardzo odkrywcze, ale zebrane w zwięzłą postać. Taka książką, którą każdy powinien mieć na półce, skrypt do którego się wraca.

Słowem jednym: świetna ! Kilkoma: technicznie: nieskomplikowany ale nie banalny język, zgrabny, szybko, błyskawicznie nawet, się czyta, z przyjemnością. Zawartość merytoryczna: jestem przekonana że wielu o książce powie: banalna, i faktycznie temat ujęty jest płytko jednak to już wystarczy by dostrzec i zacząć pracę nad bardzo ważnym aspektem życia. Książka skłania, rzecz mega ważna, do tego by dociekać czego my dla siebie tak naprawdę chcemy i czego nie chcemy, a następnie zdobyć się na odwagę by komunikować to światu. Tu wtrącę, że na swój sposób. Autorce pomógł zwrot 'pieprzyć to' (powiedziane sobie w głowie), mi wystarczy racjonalizowanie. Idealnie byłoby dołączyć do książki skrypcik o asertywnej komunikacji :) Przywołane historyjki z życia autorki są zabawne i znajome, można się w nich odnaleźć, inspirują w poszukaniu własnej postawy. Polecam książkę bardzo.

Słowem jednym: świetna ! Kilkoma: technicznie: nieskomplikowany ale nie banalny język, zgrabny, szybko, błyskawicznie nawet, się czyta, z przyjemnością. Zawartość merytoryczna: jestem przekonana że wielu o książce powie: banalna, i faktycznie temat ujęty jest płytko jednak to już wystarczy by dostrzec i zacząć pracę nad bardzo ważnym aspektem życia. Książka skłania, rzecz...

Poddałam się, doszlam do połowy i nie dałam rady więcej. Ta książka mnie koszmarnie usypiała. Przykro mi ale jest nudna. A co gorsza zawiera sporo tez opartych na stereotypach dotyczących płci, mnie to razi. Autorka stosuje mało ambitne, oklepane zabiegi literackie.

Poddałam się, doszlam do połowy i nie dałam rady więcej. Ta książka mnie koszmarnie usypiała. Przykro mi ale jest nudna. A co gorsza zawiera sporo tez opartych na stereotypach dotyczących płci, mnie to razi. Autorka stosuje mało ambitne, oklepane zabiegi literackie.

Bardzo dobrze oceniałam pierwsze ok 500 stron, z ciekawością czytałam o przygodach i czasach rozwoju i nabierania doświadczenia przez Aleksandra. Chłonęłam atmosferę ówczesności zawartaąpomiędzy linijkami. Niestety ostatnie 100 stron, z uwagi na obszerność pozycji, końcówka, zepsuła, zepsuła całość koszmarnie. Z interesującej powieści uczyniła romansidło dla spragnionych happy endów marzycielek. Nie mam nic do marzycielek, ja nie lubię takich książek. Zakończenie powieści banalne, przewidywalne, nierealne.

Bardzo dobrze oceniałam pierwsze ok 500 stron, z ciekawością czytałam o przygodach i czasach rozwoju i nabierania doświadczenia przez Aleksandra. Chłonęłam atmosferę ówczesności zawartaąpomiędzy linijkami. Niestety ostatnie 100 stron, z uwagi na obszerność pozycji, końcówka, zepsuła, zepsuła całość koszmarnie. Z interesującej powieści uczyniła romansidło dla spragnionych...

Kobiety są silne. Warto czytać takie opowieści jak Kobiety z Vardo. To kolejny obraz pokazujący jak bardzo ograniczanie kobiet jest głupie niepozyteczne i złe, nie mówiąc o zaślepieniu wiarą czy wykorzystywaniu jej właściwie do własnych celów i ambicji. Dobrze się czyta, narracja trzyma w napięciu. Warto, warto, warto, by pamiętać. Książka opisuje początek XVII, ale :/ jest niestety na czasie

Kobiety są silne. Warto czytać takie opowieści jak Kobiety z Vardo. To kolejny obraz pokazujący jak bardzo ograniczanie kobiet jest głupie niepozyteczne i złe, nie mówiąc o zaślepieniu wiarą czy wykorzystywaniu jej właściwie do własnych celów i ambicji. Dobrze się czyta, narracja trzyma w napięciu. Warto, warto, warto, by pamiętać. Książka opisuje początek XVII, ale :/...

Książka jest napisana dobrze, opisane obserwacje są wnikliwe. Autor jednak jawi się jako sceptyk, zdanie z opisu na tylnej okładce "z brytyjską ironią opowiada" podkreśliłabym dwukrotnie. Książka napisana na zasadzie: "może i kraje skandynawskie są dobre w tym i w tym ale..." W ostatnim rozdziale na szczęście autor przyznaje się do tego podejścia i uspokaja tym samym czytelnika, który przez całą książkę wyobraża sobie złośliwego kolesia. Skoro jednak autor jest tego świadomy, a zabieg był celowy to książka nabiera wartości. Ostatecznie stwierdzam, że "krytycznie o krajach skandynawskich" uzupełniło obraz, ubogaciło wiedzę. Sprzedawałabym ją jednak w pakiecie z książką doceniającą sukcesy skandynawów, np "Zycie po duńsku"

Książka jest napisana dobrze, opisane obserwacje są wnikliwe. Autor jednak jawi się jako sceptyk, zdanie z opisu na tylnej okładce "z brytyjską ironią opowiada" podkreśliłabym dwukrotnie. Książka napisana na zasadzie: "może i kraje skandynawskie są dobre w tym i w tym ale..." W ostatnim rozdziale na szczęście autor przyznaje się do tego podejścia i uspokaja tym samym...

Masa informacji, ale ton wypowiedzi niejednokrotnie podszyty prześmiewczością. Informacje zawarte w książce to raczej opinie niż potwierdzona wiedza, a podane w formie faktów. Powyższe powodują nieufność do książki. Jak dla mnie to książka raczej inspirująca do pogłębiania wiedzy o Norwegii niż zbiór wiedzy. Dodatkowo język mimo, że poprawny to jakiś taki mało na poziomie, a forma podania to jakby wykład albo wypracowanie. Mimo dużego zasobu informacji ciężko mi się czytało. Choć warto, jest co zgłębiać.

Masa informacji, ale ton wypowiedzi niejednokrotnie podszyty prześmiewczością. Informacje zawarte w książce to raczej opinie niż potwierdzona wiedza, a podane w formie faktów. Powyższe powodują nieufność do książki. Jak dla mnie to książka raczej inspirująca do pogłębiania wiedzy o Norwegii niż zbiór wiedzy. Dodatkowo język mimo, że poprawny to jakiś taki mało na poziomie,...

Ciężkawo napisana i nie zaciekawiła mnie

Ciężkawo napisana i nie zaciekawiła mnie

Ciężka do przeczytania, ciężki temat :(

Ciężka do przeczytania, ciężki temat :(

Pierwsza i druga część książki zdecydowanie bardzo dobre, trzecią czytało się już ciężkawo. Rzecz o fanatyzmie, który, zgadzam się z autorką, jest winny przelewu niewinnej krwi i wykorzystywany przez możnych by byli jeszcze bardziej zamożni. Obecnie gdy swego rodzaju fanatycy są u władzy czytało się lękiem.

Pierwsza i druga część książki zdecydowanie bardzo dobre, trzecią czytało się już ciężkawo. Rzecz o fanatyzmie, który, zgadzam się z autorką, jest winny przelewu niewinnej krwi i wykorzystywany przez możnych by byli jeszcze bardziej zamożni. Obecnie gdy swego rodzaju fanatycy są u władzy czytało się lękiem.

Raczej dla ciut starszych dzieci, sześciolatka nie do końca zrozumiała sedna.

Raczej dla ciut starszych dzieci, sześciolatka nie do końca zrozumiała sedna.

Mam dylemat ile dać gwiazdek. Czas spędzony z Grą Anioła był wyjątkowy. Zwykle biegnę za fabułą, a tu często przerywałam by pomyśleć, podelektować się stroną, akapitem. Styl język, opisy, cytaty.. za to oceniam na 'bardzo dobra'. Gorzej z fabułą, jest niespójna, wiele w niej nieścisłości, zakończenie nie rozwiało wątpliwości. Ostatnie strony rozczarowują.

Mam dylemat ile dać gwiazdek. Czas spędzony z Grą Anioła był wyjątkowy. Zwykle biegnę za fabułą, a tu często przerywałam by pomyśleć, podelektować się stroną, akapitem. Styl język, opisy, cytaty.. za to oceniam na 'bardzo dobra'. Gorzej z fabułą, jest niespójna, wiele w niej nieścisłości, zakończenie nie rozwiało wątpliwości. Ostatnie strony rozczarowują.