Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pięć kobiet, pięć historii, każda inna, każda wyjątkowa. Losy bohaterek splatają się w tańcu o przetrwanie na ulicach Sulu. Każda z nich marzy o lepszym jutrze. Świat nierówności i określonych kanonów kobiecego piękna niestety nie ma dla nich litości. Czy znajdą bezpieczną przystań w ramionach przyjaciółek?
Wspaniała! Takich książek szukam i wyczekuje. Bardzo dobrze czytało mi się powieść „Gdybym miała Twoją twarz” Wizja Seulu uzależnionego od idealnego piękna, gdzie operacje plastyczne są na porządku dziennym, zaintrygowała mnie i wciągnęła. Konserwatywne społeczeństwo i z góry ustalone role kobiece dają popalić naszym bohaterkom. Każda z historii była wciągająca, większość niestety nacechowana przemocą. Pomimo tego gdzieś pod koniec dało się wyczuć promyk nadziei. Bardzo polecam, myślę, że jest to dobry wgląd w kulturę południowokoreańską dla osób, które niewiele na ten temat słyszały. Książka może spodobać się fanom takich książek jak „One płoną jaśniej” czy „10 minut i 38 sekund na tym dziwnym świecie”
9/10

Pięć kobiet, pięć historii, każda inna, każda wyjątkowa. Losy bohaterek splatają się w tańcu o przetrwanie na ulicach Sulu. Każda z nich marzy o lepszym jutrze. Świat nierówności i określonych kanonów kobiecego piękna niestety nie ma dla nich litości. Czy znajdą bezpieczną przystań w ramionach przyjaciółek?
Wspaniała! Takich książek szukam i wyczekuje. Bardzo dobrze czytało...

Niestandardowi – Michała Pawła Urbaniaka to niepozorna powieść, która pozostaje niepozorna.

Wiktor przeżywa swoje życie, jak gdyby to nie on był głównym bohaterem- nudna praca, schematyczne atrakcje, niedzielne obiadki u rodziców. Nieświadomy obecnego marazmu powiela schematy dnia codziennego od dłuższego czasu. Wiktora z rutyny wyrywa piękna intrygująca artystka, która fotografuje go czytającego w parku. Początkowo Wiktor stara się nie zwracać zbytniej uwagi powyższym incydentem, jednak postać tajemniczej kobiety przyciąga go wbrew swoim przekonaniom. Nasz bohater podąża śladem znanej artystki, co prowadzi go do galerii stylove, gdzie jego życie przybierze nieoczekiwany zwrot.

Sięgając po tę powieść, ciężko mi było określić, czego się mogę spodziewać. Nigdy wcześniej nie czytałam żadnej z książek Michała Pawła Urbaniaka, co więcej nie mówi się za wiele o żadnej z jego powieści w mediach społecznościowych. Przyciągnięta intrygującym opisem zdecydowałam się zapoznać z tą historią. Książkę czytało mi się dosyć płynnie i pomimo niewielu zwrotów akcji nie była nazbyt nudna, aczkolwiek nie zakochałam się w postaci Wiktora wręcz przeciwnie. Wiktor to życiowa klucha, która uzależnia swoje samopoczucie i decyzje od osoby, z którą jest. Mam wrażenie, że powieść bardzo zboczyła z zamierzonych przez autora torów. Tam, gdzie miała to być, powieść o hejcie i niewpasowaniu w narzucone ramy społeczno-estetyczne, powstał wywód dorosłego faceta, o tym, jak dojrzała kobieta nie dostarcza mu tej samej uwagi, którą on zainwestował. Niestety temat, dla którego większość osób sięga po tę książkę, jest potraktowany drugorzędnie, przepływa zgrabnie pod fabułą, wychylając się jedynie na krótko. Jeśli więc sięgasz po tę książkę, by poczytać o ludziach niestandardowych wizualnie i o konsekwencjach jakie za to płacą w codziennym życiu, możesz się lekko rozczarować. Temat ten nie jest wystarczająco wyczerpany ba! Nie jest nawet dobrze rozwinięty. Otrzymujemy za to jęczącego Wiktora oceniającego ludzi wobec ram i zasad, którymi sam nie chciałby, by być oceniany. Zakończenie książki wbija w fotel i nie jest to pozytywne oświadczenie. Pomimo tego, że książka nie przypadła mi do gustu, oceniłam ją 6 na 10. Nie jest to najgorsza pozycja i daje czytelnikowi do myślenia, aczkolwiek zbyt często się denerwowałam na głównego bohatera. Może listy nieobecności bardziej przypadłyby mi do gustu.

Niestandardowi – Michała Pawła Urbaniaka to niepozorna powieść, która pozostaje niepozorna.

Wiktor przeżywa swoje życie, jak gdyby to nie on był głównym bohaterem- nudna praca, schematyczne atrakcje, niedzielne obiadki u rodziców. Nieświadomy obecnego marazmu powiela schematy dnia codziennego od dłuższego czasu. Wiktora z rutyny wyrywa piękna intrygująca artystka, która...

O tej powieści głośno już było od dawna w zagranicznych mediach książkowych. I gdy tylko dowiedziałam się, że zostanie wydana w Polsce, musiałam położyć na niej swoje paluchy. Mam przed sobą przeuroczy tytuł „Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie” Mackenzi Lee i już nie mogę się doczekać, by zdać Wam relacje z jej lektury.

Powieść toczy się w XVIII wieku, w czasach gdzie popularną metodą ułożenia młodego kawalera jest tour po Europie, który nauczy obycia, kultury i sztuki. Henry Montague jest jednakże przypadkiem beznadziejnym i nie w głowie mu uspokojenie swojego porywczego charakteru. Podróż po Europie odbywa pod bacznym okiem surowego Cycerona w towarzystwie młodszej siostry i swojego najlepszego przyjaciela Percyego. Chłopak ma jednak konkretne plany uwiedzenia swojego najlepszego przyjaciela, w którym podkochuje się już od dawna. Szczęście mu jednak nie dopisuje i ląduje w samym środku intrygi i tajemnicy, na której odkrycie ma mało czasu. Od tej pory przygoda goni przygodę i nasza trójka przeprowadzi nas przez powieść w iście komediowym wydaniu.

Poradnik jest bardzo lekką i wdzięczną powieścią LGBT, która porusza również temat rasizmu w XVIII wiecznej Europie. Osobiście jest to dla mnie połączenie sławnego „Red white royal blue” z Bridgertonami. Romans, obyczaje dworskie, przygoda, a to wszystko z lekką dozą komedii. Czy można liczyć na lepszą rozrywkę dla młodzieży ? Ja, osobiście bawiłam się dobrze i uważam, że książka zasługuje na większy rozgłos. Polecam osobom, które kochają młodzieżowe romanse LGBT. Na pewno się nie zawiedziecie!

O tej powieści głośno już było od dawna w zagranicznych mediach książkowych. I gdy tylko dowiedziałam się, że zostanie wydana w Polsce, musiałam położyć na niej swoje paluchy. Mam przed sobą przeuroczy tytuł „Poradnik dla dżentelmena o występku i cnocie” Mackenzi Lee i już nie mogę się doczekać, by zdać Wam relacje z jej lektury.

Powieść toczy się w XVIII wieku, w czasach...