Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Julianie Twardy,
Ty nie pisz, Ty żyj.

Julianie Twardy,
Ty nie pisz, Ty żyj.

Ludzie, czytać!

Ludzie, czytać!

Gdzieś w idealnej Polsce... takie książki są wciągnięte na listę szkolnych lektur, ale tylko po to, by przypomnieć młodzieży, że kiedyś trzeba było walczyć o sprawy oczywiste...

Gdzieś w idealnej Polsce... takie książki są wciągnięte na listę szkolnych lektur, ale tylko po to, by przypomnieć młodzieży, że kiedyś trzeba było walczyć o sprawy oczywiste...

Piękne uczucie.

Piękne uczucie.

Przeczytałam dzień przed tym jak rząd (rączka w rączkę z klerem) rozpętał nam tu piekło ostateczne. Musimy mieć wybór, to jest nasze PRAWO!

Przeczytałam dzień przed tym jak rząd (rączka w rączkę z klerem) rozpętał nam tu piekło ostateczne. Musimy mieć wybór, to jest nasze PRAWO!

Kawał dobrej rozrywki.

Kawał dobrej rozrywki.

Zestarzały się.

Zestarzały się.

Szacunek.

Szacunek.

Na klechy należy wywierać społeczną presję, a nie leżeć przed nimi plackiem. Inaczej nigdy się nie rozliczą, ba, oni nigdy nie zrozumieją jak daleko są od Nauki, na którą się powołują, a którą wycierają sobie gęby.

Na klechy należy wywierać społeczną presję, a nie leżeć przed nimi plackiem. Inaczej nigdy się nie rozliczą, ba, oni nigdy nie zrozumieją jak daleko są od Nauki, na którą się powołują, a którą wycierają sobie gęby.

Pomimo dużego sentymentu do tej serii, "Huk" uważam za nieco nieudany.

Pomimo dużego sentymentu do tej serii, "Huk" uważam za nieco nieudany.

Rzecz godna refleksji. Przyglądajmy się sobie uważnie, mądrze i usiłujmy nawzajem siebe rozumieć bez zbędnego "wyższościowego" traktowania. Nadal mam nadzieję, że jednak więcej nas wszystkich łączy, a nie dzieli.

Rzecz godna refleksji. Przyglądajmy się sobie uważnie, mądrze i usiłujmy nawzajem siebe rozumieć bez zbędnego "wyższościowego" traktowania. Nadal mam nadzieję, że jednak więcej nas wszystkich łączy, a nie dzieli.

Urocze. Tylko urocze.

Urocze. Tylko urocze.

Są lektury, które przeczytałam za wcześnie, są takie, które przeczytałam za późno. Ale są też takie, które w przeszłości po prostu miały być nieprzeczytane dlatego bumerangiem wróciły. Nie zapomnę komentarza "mistrza ceremonii" podczas seminarium, kiedy najlepsza na roku studentka prezentowała pierwsze założenia swojej przyszłej pracy. Oto on: "... i marnuje pani swoją inteligencję i niewątpliwy talent na rzeczy tak miałkie?" Praca nigdy nie powstała. Koleżanka również swoje odchorowała. Bądźmy, ludzie, dla siebie przyzwoici.

Są lektury, które przeczytałam za wcześnie, są takie, które przeczytałam za późno. Ale są też takie, które w przeszłości po prostu miały być nieprzeczytane dlatego bumerangiem wróciły. Nie zapomnę komentarza "mistrza ceremonii" podczas seminarium, kiedy najlepsza na roku studentka prezentowała pierwsze założenia swojej przyszłej pracy. Oto on: "... i marnuje pani swoją...

Trudno mi się zgodzić z marudami kręcącymi nosem nad osobistymi wycieczkami autorki. To kompleksowe spojrzenie jest potrzebne, żeby zrozumieć coś znacznie wykraczającego poza jakiekolwiek ramy rozsądku. Drobiazgowość, szukanie analogii, nuda to wszystko w istocie ukazuje ową banalność zła, która dotyczy nas wszystkich.

Trudno mi się zgodzić z marudami kręcącymi nosem nad osobistymi wycieczkami autorki. To kompleksowe spojrzenie jest potrzebne, żeby zrozumieć coś znacznie wykraczającego poza jakiekolwiek ramy rozsądku. Drobiazgowość, szukanie analogii, nuda to wszystko w istocie ukazuje ową banalność zła, która dotyczy nas wszystkich.

A jednak chyba można było inaczej.

A jednak chyba można było inaczej.

Bywają sympatyczne momenty. Ale nie każdy przecież musi pisać książki, naprawdę.

Bywają sympatyczne momenty. Ale nie każdy przecież musi pisać książki, naprawdę.

Całkiem nie tak dawno dane mi było poznać dziewczynkę o dość wyjątkowym poczuciu humoru. Jak zapytacie Olgę, które opowiadanie najbardziej się jej podobało... prawdopodobnie dusząc się kolejnymi kaskadami śmiechu, wyduka, że to, w którym Klara i brat nakarmili ciotce złote rybki. Nakarmili je parówkami.

Całkiem nie tak dawno dane mi było poznać dziewczynkę o dość wyjątkowym poczuciu humoru. Jak zapytacie Olgę, które opowiadanie najbardziej się jej podobało... prawdopodobnie dusząc się kolejnymi kaskadami śmiechu, wyduka, że to, w którym Klara i brat nakarmili ciotce złote rybki. Nakarmili je parówkami.

Uwielbiam!

Uwielbiam!

Kompendium spokoju, nadziei, powrotu do źródła. Lektura daje szansę na dokonanie pewnych zmian w szkodliwych nawykach myślowych, których korzeniem jest lęk. Polecam przyszłym Rodzicom.

Kompendium spokoju, nadziei, powrotu do źródła. Lektura daje szansę na dokonanie pewnych zmian w szkodliwych nawykach myślowych, których korzeniem jest lęk. Polecam przyszłym Rodzicom.

Sam koncept - wspaniały. Ale gdy podczas lektury myślę o praniu i prasowaniu, jasnym staje się, że między nami nie zaiskrzyło.

Sam koncept - wspaniały. Ale gdy podczas lektury myślę o praniu i prasowaniu, jasnym staje się, że między nami nie zaiskrzyło.