Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie skierowała bym tej książki do dzieci, napewno nie do młodszych. Książka porusza ciężką tematykę trudnego dzieciństwa, przemocy domowej, poczucia bezradności i samotności. Jednak, niestety, myślę że wiele młodszych czytelników mogłoby się utożsamić z Mortenem i znaleźć w tej książce ukojenie i współczucie. Narracja pierwszoosobowa pozwala zobaczyć niewielki świat Mortena, dla którego jedyną ucieczką od trudnej codzienności jest fotografia i spacery na znajdujące się niedaleko torfowiska. Jest to bardzo krótka pozycja, bardziej opowiadanie, ale bardzo dobre opowiadanie, z pięknymi ilustracjami i świetnymi bohaterami. Warto przeczytać.

Nie skierowała bym tej książki do dzieci, napewno nie do młodszych. Książka porusza ciężką tematykę trudnego dzieciństwa, przemocy domowej, poczucia bezradności i samotności. Jednak, niestety, myślę że wiele młodszych czytelników mogłoby się utożsamić z Mortenem i znaleźć w tej książce ukojenie i współczucie. Narracja pierwszoosobowa pozwala zobaczyć niewielki świat...

Po przeczytaniu całości układa się sens całej książki i daje to ciekawy obraz procesu dojrzewania głównej bohaterki. Jednakże ciężko mi się to czytało, ze względu na to, że cała "akcja" toczy się tak naprawdę w głowie Gianni, która przeżywa jak każda nastolatka multum rozterek emocjonalnych. Analizuje swoje pochodzenie, próbuje odnaleźć siebie, poddaje w wątpliwość dotychczasowy obraz kochanych rodziców i oddanych przyjaciółek oraz stara się zrozumieć jak działa świat dorosłych. Myślę, że książka mogłaby mi się o wiele bardziej spodobać, gdybym była nastolatką z podobnymi zagadkami, teraz czuję się trochę zmęczona.

Po przeczytaniu całości układa się sens całej książki i daje to ciekawy obraz procesu dojrzewania głównej bohaterki. Jednakże ciężko mi się to czytało, ze względu na to, że cała "akcja" toczy się tak naprawdę w głowie Gianni, która przeżywa jak każda nastolatka multum rozterek emocjonalnych. Analizuje swoje pochodzenie, próbuje odnaleźć siebie, poddaje w wątpliwość...

Nieczęsto czytam książki fabularne, ale ta mi się bardzo spodobała. Była tajemnica, dużo domysłów i zaskoczeń, lekko mroczny klimat i ciekawość co będzie dalej jak przy dobrym serialu. Końcówka trochę psuje efekt całości, według mnie już za daleko to poszło, ale od pomimo to świetnie się bawiłam czytając i chętnie sięgnę po coś jeszcze tego autora.

Nieczęsto czytam książki fabularne, ale ta mi się bardzo spodobała. Była tajemnica, dużo domysłów i zaskoczeń, lekko mroczny klimat i ciekawość co będzie dalej jak przy dobrym serialu. Końcówka trochę psuje efekt całości, według mnie już za daleko to poszło, ale od pomimo to świetnie się bawiłam czytając i chętnie sięgnę po coś jeszcze tego autora.

Po pierwszym rozdziale chciałam przestać czytać, infantylność i bezsensowność dialogów mnie poraziła. Dalsza część książki jest trochę ciekawsza, ale nie zmienia to faktu że jest po prostu słabo napisana - płytkie dialogi, ciągłe powtórzenia, jakby czytelnik miał pamięć rybki i dosyć przewidywalna historia. Myślę, że sam pomysł był całkiem interesujący, ale wykonanie już niestety nie.

Po pierwszym rozdziale chciałam przestać czytać, infantylność i bezsensowność dialogów mnie poraziła. Dalsza część książki jest trochę ciekawsza, ale nie zmienia to faktu że jest po prostu słabo napisana - płytkie dialogi, ciągłe powtórzenia, jakby czytelnik miał pamięć rybki i dosyć przewidywalna historia. Myślę, że sam pomysł był całkiem interesujący, ale wykonanie już...

Książka opowiadająca o kryzysie kobiety w wieku 43 lat, na której spoczywa zbyt wiele obowiązków i poczucia, że jak nie pozmywa naczyń od razu po obiedzie to świat się zawali. Myślę, że wiele czytelników utożsami się z główną bohaterką, w szczególności kobiet. Dobrze się to czytało, chociaż mam wrażenie jakby całość została napisana w jeden gorszy wieczór, tak jak cała historia krąży obok dnia, w której Britt puściły nerwy.

Książka opowiadająca o kryzysie kobiety w wieku 43 lat, na której spoczywa zbyt wiele obowiązków i poczucia, że jak nie pozmywa naczyń od razu po obiedzie to świat się zawali. Myślę, że wiele czytelników utożsami się z główną bohaterką, w szczególności kobiet. Dobrze się to czytało, chociaż mam wrażenie jakby całość została napisana w jeden gorszy wieczór, tak jak cała...

Napisana prostym językiem, lecz z każdą stroną czułam się coraz bardziej przytłoczona codziennością głównej bohaterki. Bardzo "prawdziwa" historia, myślę, że każdy w pewnym stopniu będzie mógł się utożsamić i doznać chwili autrefleksji.

Napisana prostym językiem, lecz z każdą stroną czułam się coraz bardziej przytłoczona codziennością głównej bohaterki. Bardzo "prawdziwa" historia, myślę, że każdy w pewnym stopniu będzie mógł się utożsamić i doznać chwili autrefleksji.

Mam bardzo mieszane uczucia - z jednej strony lekka, z ciekawym tłem historycznym i klimatem wigilijnym, z drugiej strony mało konkretnej treści, dużo bohaterów, na których temat dostajemy zdawkowane informacje jak update'y co 10-15 lat ich życia. Początek bardzo mi się podobał, obchody wigilii w XIX wieku na Lubelszczyźnie. Opisane wiele tradycji, wszystko staropolskim językiem, co pozwalało mocno poczuć klimat historii. Później zaczęły się spore skoki w czasie, podawanie najważniejszych wydarzeń z życia bohaterów na 2 stronach i poczucie braku jakiegokolwiek sensu tej książki. Myślę, że jest to najsłabsza książka tej autorki, ale dobra do poczytania w czasie okołoświątecznym, bez większych oczekiwań co do treści.

Mam bardzo mieszane uczucia - z jednej strony lekka, z ciekawym tłem historycznym i klimatem wigilijnym, z drugiej strony mało konkretnej treści, dużo bohaterów, na których temat dostajemy zdawkowane informacje jak update'y co 10-15 lat ich życia. Początek bardzo mi się podobał, obchody wigilii w XIX wieku na Lubelszczyźnie. Opisane wiele tradycji, wszystko staropolskim...