Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak na komiks z serii z Asterixem jest on wyjątkowo nijaki.

Jak na komiks z serii z Asterixem jest on wyjątkowo nijaki.

Jak na podsumowanie trylogii to się potwornie zmęczyłem czytaniem.

Jak na podsumowanie trylogii to się potwornie zmęczyłem czytaniem.

Jak na komiks będący adaptacją najnowszego filmu o przygodach Asterixa wypada naprawdę słabo.

Jak na komiks będący adaptacją najnowszego filmu o przygodach Asterixa wypada naprawdę słabo.

Nie mogę ocenić tej książki tak jak inne nawet najgorsze dzieła literatury, bo to tak jakbym miał oceniać czyjegoś bloga literackiego w zestawieniu no nie wiem - władcy pierścieni. Takie trochę januszopisarstwo

Nie mogę ocenić tej książki tak jak inne nawet najgorsze dzieła literatury, bo to tak jakbym miał oceniać czyjegoś bloga literackiego w zestawieniu no nie wiem - władcy pierścieni. Takie trochę januszopisarstwo

Absolutnie nie spodziewałem się tego, że książka dla młodzieży może pod otoczką bohaterskiej walki na arenie między nastoletnimi zawodnikami może przemycić wizję totalitarnego świata, okrucieństwa, terroru i strachu. Świat Panem jest jak najmroczniejsze państwo totalitarnej dyktatury w którym żeby przeżyć często trzeba poświęcić własne człowieczeństwo i społeczeństwo w jakim się żyje. Autorka wprawdzie ma trochę problem jeśli chodzi o budowę świata m.in odległości, historię, populację, ale nie razi to bardzo w oczy. Para głównych bohaterów jest bardzo dobrze zbudowana, niejednoznaczna, mająca swoje tajemnice i ukryte cechy które pojawiają się dopiero z czasem pokazując jednocześnie przemiany i rozwój bohaterów. Trochę Katniss została taką Mary Sue opowieści, która zawsze sobie poradzi ze wszystkim, a Peeta to "dama w opałach" ale jest to tak dobrze napisane, że wychodzi to naturalnie. Polecam.

Absolutnie nie spodziewałem się tego, że książka dla młodzieży może pod otoczką bohaterskiej walki na arenie między nastoletnimi zawodnikami może przemycić wizję totalitarnego świata, okrucieństwa, terroru i strachu. Świat Panem jest jak najmroczniejsze państwo totalitarnej dyktatury w którym żeby przeżyć często trzeba poświęcić własne człowieczeństwo i społeczeństwo w...

Interesująca i przystępna książka objaśniająca jak działają gry hazardowe i na ile jest istotne szczęście gracza w obstawianiu zwycięskich zakładów. Wszystko bardzo rzeczowo i fachowo wyjaśnione, mnóstwo przytoczonych anegdot i przywoływanych badań oraz eksperymentów pokazujących niejako hazard zza kulis. Wymaga wprawdzie trochę wiedzy z rachunku prawdopodobieństwa i ogólnie matematyki by lepiej zrozumieć pojęcia jakimi operuje autor, ale i bez tego można czytać pozycję z zaciekawieniem.

Interesująca i przystępna książka objaśniająca jak działają gry hazardowe i na ile jest istotne szczęście gracza w obstawianiu zwycięskich zakładów. Wszystko bardzo rzeczowo i fachowo wyjaśnione, mnóstwo przytoczonych anegdot i przywoływanych badań oraz eksperymentów pokazujących niejako hazard zza kulis. Wymaga wprawdzie trochę wiedzy z rachunku prawdopodobieństwa i...

Gdyby to był zbiór opowiadań firmowanych nazwiskiem Jo Nesbo to może bym to jeszcze przełknął. Niestety mamy kolejny zbiór opowiadań, które bardziej przypominają fanficki z blogów literackich niż pełnoprawne dzieła. Proste, przewidywalne historyjki bez większej głębi i psychologii bohaterów do czego przyzwyczaił mnie Nesbo w poprzednich książkach. Pozycja zupełnie niewarta uwagi.

Gdyby to był zbiór opowiadań firmowanych nazwiskiem Jo Nesbo to może bym to jeszcze przełknął. Niestety mamy kolejny zbiór opowiadań, które bardziej przypominają fanficki z blogów literackich niż pełnoprawne dzieła. Proste, przewidywalne historyjki bez większej głębi i psychologii bohaterów do czego przyzwyczaił mnie Nesbo w poprzednich książkach. Pozycja zupełnie niewarta...

Bardzo słaba książka którą można podsumować jako zbiór mało ambitnych skierowanych do bardzo prostego człowieka kazań pastora który jest zbytnio przekonany o swojej wiedzy, że postanowił wydać je w postaci książki. Jest tutaj mix prywatnych przemyśleń, ekologicznych porad rodem z darmowego poradnika na onecie, prostych rozważać teologicznych i miejscami coś z historii kościoła. Gdyby skupić się na rzeczach stricte teologicznych skupieniu na dogmatach wiary oraz historii kościoła, które są najlepiej opisane to starczyłoby na trochę większy felieton w Tygodniku Powszechnym.

Bardzo słaba książka którą można podsumować jako zbiór mało ambitnych skierowanych do bardzo prostego człowieka kazań pastora który jest zbytnio przekonany o swojej wiedzy, że postanowił wydać je w postaci książki. Jest tutaj mix prywatnych przemyśleń, ekologicznych porad rodem z darmowego poradnika na onecie, prostych rozważać teologicznych i miejscami coś z historii...

Chyba "najlżejsza" książka o fizyce kwantowej jaką miałem okazję przeczytać. Niestety im bliżej końca tym mniej interesujące są objaśnienia autora dotyczące poszczególnych zjawisk oraz paradoksów wynikających z zastosowania fizyki kwantowej. Sam początek o historii powstania podwalin tej dziedziny nauki są zdecydowanie najlepszym elementem książki, która może stanowić pewien wstęp do zainteresowania się samą fizyką kwantową i jej przyszłością. Samodzielnie jednak już nie bardzo daje sobie radę

Chyba "najlżejsza" książka o fizyce kwantowej jaką miałem okazję przeczytać. Niestety im bliżej końca tym mniej interesujące są objaśnienia autora dotyczące poszczególnych zjawisk oraz paradoksów wynikających z zastosowania fizyki kwantowej. Sam początek o historii powstania podwalin tej dziedziny nauki są zdecydowanie najlepszym elementem książki, która może stanowić...

Spodziewałem się, że dostanę książkę która traktuje o kocim behawioryzmie i różnych technikach, metodach zrozumienia własnego kota. Takie ABC dla początkującego. I owszem jest parę trików które można zastosować na własnym kocie by lepiej się z nim dogadać, ale w większości książka jest opisem ekscesów alkoholowo-narkotycznych bohatera, który w dodatku jest niespełnionym muzykiem i ogólnie niestabilnym facetem. A to mnie niestety zupełnie nie interesowało. Relacja Jasona z kotem jest raczej dodatkiem do opisu własnego wychodzenia z nałogów i odnalezienie nowej drogi życia i kariery zawodowej.

Spodziewałem się, że dostanę książkę która traktuje o kocim behawioryzmie i różnych technikach, metodach zrozumienia własnego kota. Takie ABC dla początkującego. I owszem jest parę trików które można zastosować na własnym kocie by lepiej się z nim dogadać, ale w większości książka jest opisem ekscesów alkoholowo-narkotycznych bohatera, który w dodatku jest niespełnionym...

Dość przygnębiająca biografia ostatniego króla Polski, który dość mocno jest obwiniany o rozbiory kraju. Tymczasem z książki Mackiewicza ujawnia się nam król który dostał kraju na skraju agonii, bardzo osłabiony po wielu latach wewnętrznej niespójności i wzrostu potęgi sąsiadów. Jeszcze gorzej prezentuje się w tej książce polska magnateria dla której liczą się tylko własne interesy, a nie dobro kraju. I niestety te szarpanie sukna każde w swoją stronę skończyło się tak jak się skończyło. I po tych prawie 300 latach niestety widać mocne analogie.

Dość przygnębiająca biografia ostatniego króla Polski, który dość mocno jest obwiniany o rozbiory kraju. Tymczasem z książki Mackiewicza ujawnia się nam król który dostał kraju na skraju agonii, bardzo osłabiony po wielu latach wewnętrznej niespójności i wzrostu potęgi sąsiadów. Jeszcze gorzej prezentuje się w tej książce polska magnateria dla której liczą się tylko własne...

Przyjemna historia o tworzeniu się historii o Harrym Potterze, ale również o inspiracjach Rowling przy jej tworzeniu czyli historii magii, wierzeniach, przesądach i gusłach, których wiele się pojawia w samych książkach. Do tego ładne wydanie graficzne wiele ciekawych grafik i szkiców.

Przyjemna historia o tworzeniu się historii o Harrym Potterze, ale również o inspiracjach Rowling przy jej tworzeniu czyli historii magii, wierzeniach, przesądach i gusłach, których wiele się pojawia w samych książkach. Do tego ładne wydanie graficzne wiele ciekawych grafik i szkiców.

Przeciętny zbiór opowiadań w którym znajdą się lepsze i gorsze historie. Niestety Nesbo nie wychodzi na dobre odchodzenie od cyklu o Harrym, bo powstają średnio udane dzieła.

Przeciętny zbiór opowiadań w którym znajdą się lepsze i gorsze historie. Niestety Nesbo nie wychodzi na dobre odchodzenie od cyklu o Harrym, bo powstają średnio udane dzieła.

Gdybym przeczytał tę książkę lata temu bym powiedział, że jest o wzroście, sławie, upadku i odrodzeniu się jednego z najlepszych dziennikarzy tego kraju. Po śmierci Durczoka widzę w niej bardziej ciągłą walkę z życiem, światem i samym sobą i nadzieję na lepsze które niestety nie nadeszło i dobiło ostatecznie. Niestety życie samo dopisało smutne zakończenie.

Gdybym przeczytał tę książkę lata temu bym powiedział, że jest o wzroście, sławie, upadku i odrodzeniu się jednego z najlepszych dziennikarzy tego kraju. Po śmierci Durczoka widzę w niej bardziej ciągłą walkę z życiem, światem i samym sobą i nadzieję na lepsze które niestety nie nadeszło i dobiło ostatecznie. Niestety życie samo dopisało smutne zakończenie.

Zdecydowanie książka wymagająca skupienia podczas czytania ze względu na nieprostą formę narracji i prowadzenia historii. Sama historia wydaje się dość prosta, ale ilość symboliki, nawiązań oraz znaczeń jest tak duża, że czasami trzeba się zatrzymać i analizować fragment po fragmencie co autor miał na myśli. Biorąc pod uwagę czasy w jakich powstała książka aż dziwne jest, że Bułhakowowi się to napisać. A w tle historii aż czuć Rosję i klimat tamtych czasów. Kiedyś wrócę do tej lektury by spróbować odkryć więcej i może lepiej zrozumieć intencje i wizje autora

Zdecydowanie książka wymagająca skupienia podczas czytania ze względu na nieprostą formę narracji i prowadzenia historii. Sama historia wydaje się dość prosta, ale ilość symboliki, nawiązań oraz znaczeń jest tak duża, że czasami trzeba się zatrzymać i analizować fragment po fragmencie co autor miał na myśli. Biorąc pod uwagę czasy w jakich powstała książka aż dziwne jest,...

Ze względu na styl lektura jest bardzo ciężka i nie da się jej czytać tak z doskoku. Z uwagi na treść interesujące spojrzenie na absurdy wojny oraz perspektywy poszczególnych osób które biorą w niej udział.

Ze względu na styl lektura jest bardzo ciężka i nie da się jej czytać tak z doskoku. Z uwagi na treść interesujące spojrzenie na absurdy wojny oraz perspektywy poszczególnych osób które biorą w niej udział.

Ciężka lektura pod względem rozwoju fabuły i postaci. Dużo dłużyzn szczególnie w pierwszych częściach, potem historia nabiera konkretnych kształtów, ale dużo działań bohaterów jest chaotycznych i nielogicznych. Sama przeszłość dwójki braci też jest bardzo zagmatwana i słabo wyjaśnia ich motywy działania, ich późniejsze działania są tym dziwniejsze, szczególnie motywacje Carla oraz metody działania Roya. No i cała policja wraz z KRIPOS to banda idiotów którzy nie potrafią powiązać ze sobą różnych "przypadkowych" zdarzeń, co szczególnie razi pod sam koniec książki.

Ciężka lektura pod względem rozwoju fabuły i postaci. Dużo dłużyzn szczególnie w pierwszych częściach, potem historia nabiera konkretnych kształtów, ale dużo działań bohaterów jest chaotycznych i nielogicznych. Sama przeszłość dwójki braci też jest bardzo zagmatwana i słabo wyjaśnia ich motywy działania, ich późniejsze działania są tym dziwniejsze, szczególnie motywacje...

Ciężko mi powiedzieć o czym jest ta książka, bo mamy tu prawdziwy mix wszystkiego i niczego. Są tutaj odniesienia do samego życiorysu Paczesia, jego kariery handlowca, miejsca w których przebywał, kamienicy w której żył, postacie znane z występów, jest trochę opowieści alkoholika, pracownika januszexu, rozterki bogacza który ma toksyczną żonę, elementy komedii kryminalnej i nie wiadomo czego jeszcze. Wszystko przypomina bardziej kolejny skecz Paczesia z szytą historią, z częstymi przeskokami, zmianami zachowań bohaterów z którymi ciężko się utożsamić, bo są nakreśleni bardzo płasko i jednoprzymiotnikowo. Mało co się trzyma kupy, nie wiadomo dlaczego śmieszek Oskar w pewnym momencie daje wykład o szkodliwości picia, dlaczego obraża się na swojego przyjaciela Sernika, po co Wiktor naprawdę został zatrudniony w januszexie skoro udowadnia potem, że ma forsy jak lodu? Bardzo wszystko to chaotyczne i mocno niedopracowane.

Ciężko mi powiedzieć o czym jest ta książka, bo mamy tu prawdziwy mix wszystkiego i niczego. Są tutaj odniesienia do samego życiorysu Paczesia, jego kariery handlowca, miejsca w których przebywał, kamienicy w której żył, postacie znane z występów, jest trochę opowieści alkoholika, pracownika januszexu, rozterki bogacza który ma toksyczną żonę, elementy komedii kryminalnej i...

Lektura dość ciężka, bo temat obozów koncentracyjnych nigdy nie jest łatwym tematem, ale opowiedziana z pewną lekkością i warszawskim cwaniactwem. Walka o przetrwanie w kolejnych obozach jest opisana w formie przygody, pełna anegdot o współwięźniach i strażnikach obozowych w jednoczesnym kontraście z obozowym terrorem i czyhającą zewsząd śmiercią.

Lektura dość ciężka, bo temat obozów koncentracyjnych nigdy nie jest łatwym tematem, ale opowiedziana z pewną lekkością i warszawskim cwaniactwem. Walka o przetrwanie w kolejnych obozach jest opisana w formie przygody, pełna anegdot o współwięźniach i strażnikach obozowych w jednoczesnym kontraście z obozowym terrorem i czyhającą zewsząd śmiercią.

Widzę pewna tendencję spadkową u Nesbo przy tworzeniu kolejnych części serii o Harrym Hole'u. Nóż jest przydługim kryminałem z olbrzymią liczbą wątków, które zaczęte są po chwili opuszczane, by potem do nich wrócić, jeszcze trochę ponęcić i na sam koniec dopiero wszystkie te nitki złapać, związać i połączyć. O ile we wcześniejszych częściach, szczególnie tych na początku ten zabieg działał doskonale tak teraz przy przydługawych opisach i zwrotach akcji co parę stron zwyczajnie męczy. Spokojnie historii wystarczyłoby na dwie książki, by podtrzymać napięcie przez cały czas, a nie fundować skoki co chwilę.

Widzę pewna tendencję spadkową u Nesbo przy tworzeniu kolejnych części serii o Harrym Hole'u. Nóż jest przydługim kryminałem z olbrzymią liczbą wątków, które zaczęte są po chwili opuszczane, by potem do nich wrócić, jeszcze trochę ponęcić i na sam koniec dopiero wszystkie te nitki złapać, związać i połączyć. O ile we wcześniejszych częściach, szczególnie tych na początku...