Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Esej napisany bardzo rzeczowo i interesująco. Można wiele dowiedzieć się o samym Lovecraftcie - jego życiu, czy osobowości. Jeśli ktoś nie miał okazji przeczytać żadnej biografii tegoż pisarza, a interesuje go mitologia Cthulhu, to jest to pozycja obowiązkowa. Daje kompletnie nowe spojrzenie na twórczość jednego z ojców nurtu zwanego dziś powszechnie Horrorem.

Esej napisany bardzo rzeczowo i interesująco. Można wiele dowiedzieć się o samym Lovecraftcie - jego życiu, czy osobowości. Jeśli ktoś nie miał okazji przeczytać żadnej biografii tegoż pisarza, a interesuje go mitologia Cthulhu, to jest to pozycja obowiązkowa. Daje kompletnie nowe spojrzenie na twórczość jednego z ojców nurtu zwanego dziś powszechnie Horrorem.

Książka zdecydowanie spoza normalnego kręgu moich zainteresowań. Nie mniej jednak warta przeczytania. Bardzo przeszkadzał mi chaos w treści. Bardzo łatwo było się zgubić i zanim podejmowany wątek był w zadowalającym dla mnie stopniu rozwinięty - zmieniał się. Z drugiej strony jest to zrozumiałe, w końcu to spis przemyśleń, a myśli mają to do siebie, że ulatują w różne strony.
Jest w niej kilka przemyśleń, które warto zapamiętać, jednakże zaliczenie tej książki do "jednej ze 100, które trzeba przeczytać" jest opisem nad wyrost.

Książka zdecydowanie spoza normalnego kręgu moich zainteresowań. Nie mniej jednak warta przeczytania. Bardzo przeszkadzał mi chaos w treści. Bardzo łatwo było się zgubić i zanim podejmowany wątek był w zadowalającym dla mnie stopniu rozwinięty - zmieniał się. Z drugiej strony jest to zrozumiałe, w końcu to spis przemyśleń, a myśli mają to do siebie, że ulatują w różne...

Bardziej przypadła mi do gustu od poprzedniczki. Fabuła przestała być serią kolejnych potyczek powiązanych mniej lub bardziej przemyślanymi spiskami. Jest znacznie bardziej przygodowa, awanturnicza.
Pomimo podobnej objętości dzieje się tutaj po prostu znacznie więcej. Jest przemiana bohaterki. Są działania wojenne, motyw podróży bohaterów (zarówno fizycznej, jak i psychicznej).
Dla RPGowca? Opis wielu ciekawych miejsc - GracklStugh, Chaulssin, Mantol-Derith, czy wreszcie opis 66 Otchłani - Pajęczyny Demonów, podróże przez plan Cieni, czy Astralny. Słowem gratka.

Bardziej przypadła mi do gustu od poprzedniczki. Fabuła przestała być serią kolejnych potyczek powiązanych mniej lub bardziej przemyślanymi spiskami. Jest znacznie bardziej przygodowa, awanturnicza.
Pomimo podobnej objętości dzieje się tutaj po prostu znacznie więcej. Jest przemiana bohaterki. Są działania wojenne, motyw podróży bohaterów (zarówno fizycznej, jak i...

Całkiem niezła książeczka. W sam raz do podróży. Mnóstwo akcji, które prowadzą do.. Jeszcze większej ilości akcji. Refleksji praktycznie brak. Wciąga swoją akcją, acz do życia wnosi niewiele.
Od strony rpgowego maniaka można zaczerpnąć praktycznie gotowy opis Ched Nasad.

Całkiem niezła książeczka. W sam raz do podróży. Mnóstwo akcji, które prowadzą do.. Jeszcze większej ilości akcji. Refleksji praktycznie brak. Wciąga swoją akcją, acz do życia wnosi niewiele.
Od strony rpgowego maniaka można zaczerpnąć praktycznie gotowy opis Ched Nasad.

Bardzo zabawna książka, napisana świetnym językiem, który przywołuje na myśl "Pokolenie Ikea". Sporo humoru sytuacyjnego, chociaż najbardziej podobała mi się apokalipsa ziejąca z ust pewnej kobietki na pierwszych stronach książki ;D

Minusy? Myśli bohaterów są zdecydowanie tendencyjne - w kółko seks i seks. Nie ma innych rzeczy na tym świecie ?

Bardzo zabawna książka, napisana świetnym językiem, który przywołuje na myśl "Pokolenie Ikea". Sporo humoru sytuacyjnego, chociaż najbardziej podobała mi się apokalipsa ziejąca z ust pewnej kobietki na pierwszych stronach książki ;D

Minusy? Myśli bohaterów są zdecydowanie tendencyjne - w kółko seks i seks. Nie ma innych rzeczy na tym świecie ?

Siermięga i katusza wysokich lotów.
W trakcie czytania miałem wrażenie, że są to opowiadania nastolatki, która całkiem barwnie nawiązuje do zmierzchu, czy innej literatury w tym klimacie.
Mnóstwo wątków nie trzymało się kupy - chociażby to, że stroje i nawyki mieszały się epokowo. Po prostu nie dało się ustalić czasów i realiów do których można byłoby odwoływać się przy próbie oceny świata. Z jednej strony miecze, sztylety i wozy, a z drugiej papierosy, swetry, betonowe zabudowania.
Bohaterowie linii męskiej, związanej z piekłem. Banda zniewieściałych panów, przy imionach których autorka wzbiła się w wyżyny kreatywności. (np. Lord Piekła - imię Seatan). Niby potężni, wywołujący strach, a uganiający się za smarkulą, której kreacja była co najwyżej przeciętna. Za nich Anne powinna zasuwać na galerze przez rok ostro wiosłując. Może tam zobaczyłaby facetów, którzy wyleczyliby ją z.. No i tu jest kolejny punkt.
Według opisu autorki na początku książki, to kobiety miały przejmować role mężczyzn w budowie świata. No cóż. Próbowały i nie wyszło im. Stały się zawistną bandą niezbyt rozgarniętych, ale za to niezaspokojonych bab. Jeszcze raz nawiązując do słów autorki z początku książki - jest to historia bardzo osobista. Ciekawe ile lat miała powołując do życia te seksualne, chyba niezbyt zdrowe, a już na pewno dziecinne, fantazje. Niby sceny gorącego seksu, a mdłe to i opisane tak, że idealnie wiedziałem co się dzieje w główce leżącej panienki, ale za to nie do końca to, co dziać się miało.

Mam chyba ostatnio niezbyt dobrą passę co do wyboru książek. Ta jest wybitnie przeznaczona dla dziewczyn i to niezbyt jeszcze dojrzałych. W mojej ocenie za takie dzieła ludzi powinno wysyłać się do zapie**alania na galerach i czytanie im potem tego codziennie, aby przez przypadek nie pomyśleli o dalszym pisaniu.

Skąd 2 gwiazdki, a nie 1 ?
Fajny pomysł z obrzezaniem zębami. No i jednak da się znaleźć potencjalnego adresata.

Siermięga i katusza wysokich lotów.
W trakcie czytania miałem wrażenie, że są to opowiadania nastolatki, która całkiem barwnie nawiązuje do zmierzchu, czy innej literatury w tym klimacie.
Mnóstwo wątków nie trzymało się kupy - chociażby to, że stroje i nawyki mieszały się epokowo. Po prostu nie dało się ustalić czasów i realiów do których można byłoby odwoływać się przy...

Typowa literatura młodzieżowa. Gdybym miał 14 lat, to możliwe, że nawet podobałaby mi się.
Bohaterowie bardzo nijacy. Fabuła nie porywała, koniec świata śmieszny. Świat po "wielkiej burzy" natomiast został wykreowany całkiem ciekawie i oryginalnie. Szkoda, że przygody bohaterów nie wykorzystują w pełni tego potencjału.

Typowa literatura młodzieżowa. Gdybym miał 14 lat, to możliwe, że nawet podobałaby mi się.
Bohaterowie bardzo nijacy. Fabuła nie porywała, koniec świata śmieszny. Świat po "wielkiej burzy" natomiast został wykreowany całkiem ciekawie i oryginalnie. Szkoda, że przygody bohaterów nie wykorzystują w pełni tego potencjału.