rozwiń zwiń
KruczaFiksa

Profil użytkownika: KruczaFiksa

Grudziądz Mężczyzna
Status Czytelnik
Aktywność 3 tygodnie temu
375
Przeczytanych
książek
375
Książek
w biblioteczce
17
Opinii
106
Polubień
opinii
Grudziądz Mężczyzna
Dodane| 20 książek
Ten użytkownik nie posiada opisu konta.

Opinie


Na półkach: , ,

Brama Stokera, twórcę najsłynniejszego wampira wszech czasów nie trzeba nikomu przedstawiać. Nawet ci, co nigdy jeszcze nie zapoznali się z powieścią o księciu wampirów znają Stokera doskonale. Niezaprzeczalnie Irlandczyk jest kojarzony nieodzownie z "Draculą", ale nie jest to jego jedyne dzieło literackie. W Polsce próżno szukać twórczości autora, jednakże dzięki toruńskiemu wydawnictwu C&T, które nie ustaje w trudach wydawniczych i ciągle poszerza swoje zbiory "Biblioteki grozy", możemy zapoznać się ze zbiorem opowiadań Stokera "Gość Draculi".

Ów tom składa się z dziewięciu opowiadań, które rozpoczyna tytułowe opowiadanie. Jest to prawdopodobnie historia Jonathana Harkera, który jest w czasie podróży do przełęczy Borgo. Bardzo klimatyczne opowiadanie, które będzie swoistą wisienką na torcie dla fanów „Draculi”. Stephen King w „Dance macabre” zachwalał dwa opowiadania Stokera: „Indiankę” i „Dom sędziego”. Ciężko się nie zgodzić z Amerykaninem, gdyż bez wątpienia są to dwa wyróżniające się opowiadania z całego zbioru i stanowią jego mocną część. Napięcie rośnie ze strony na stronę i zbliża nas do dramatycznego finału. Do tych dwóch opowiadań dołączyłbym jeszcze świetne „Powrót Abla Behenny”. Jest to historia dwóch przyjaciół starających się o rękę tej samej kobiety. Zaloty kończą się nad wyraz ciekawie. Najsłabszym tekstem w całym zbiorze jest „Pogrzeb szczurów”, który nieubłagalnie się przeciąga i nijak jest wstanie przykuć większą uwagę. Pochwalić Stokera trzeba również za prosty język jakim się posługuje. Jeśli ktoś obawia się, że może mieć do czynienia z tekstem zbyt archaicznym to może śmiało porzucić swoje obawy. Stuletnie opowiadania nie sprawiają najmniejszego problemu czytelnikowi i zagłębienie się w treść będzie przyjemnością bez większego wysiłku intelektualnego.

Antologia pewnie nie stanie się wielkim hitem wydawniczym i nie podbije rynku księgarskiego, ale stanowi nieodłączny monolit twórczości Brama Stokera, z którym każdy fan jego twórczości obowiązkowo powinien się zapoznać. Niektóre historie można znaleźć w innych zbiorach wydanych jeszcze w czasach PRL – u. Mimo to nie ma co zwlekać i odkładać zakupu, bo szybko taka okazja się nie nadarzy, a warto posiadać opowiadania Stokera na swojej półce.

Brama Stokera, twórcę najsłynniejszego wampira wszech czasów nie trzeba nikomu przedstawiać. Nawet ci, co nigdy jeszcze nie zapoznali się z powieścią o księciu wampirów znają Stokera doskonale. Niezaprzeczalnie Irlandczyk jest kojarzony nieodzownie z "Draculą", ale nie jest to jego jedyne dzieło literackie. W Polsce próżno szukać twórczości autora, jednakże dzięki...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Sukcesy literackie niosą za sobą lepsze, czasem gorsze naśladownictwa. Było tak przykładowo w przypadku cyklu o Harrym Potterze. Saga Zmierzch sprawiła, że rynek książek został zalany powieściami o wampirach. Nie inaczej odbyło się w kwestii Metro 2033, po sukcesie wydawniczym otrzymaliśmy i ciągle otrzymujemy historie o świecie postapokaliptycznym, a jednym z takich tytułów jest „Silos” Hugh Howeya.

Howey przyszedł na świat w 1975 r. w Stanach Zjednoczonych. Ciekawostką dla polskiego czytelnika może być fakt, że autor pisał już wcześniej o „Silosie” w postaci ebooków, w których opowiadał przeróżne historie ze świata książki. Całość przyczyniła się do ogromnego sukcesu „Silosu” i po ukazaniu się powieści drukiem szybko wdarła się na listę bestsellerów New York Timesa, a prawa wydawnicze sprzedano aż do dwudziestu krajów w tym Polski. Zwieńczeniem sukcesu jest nabycie prawa do ekranizacji książki przez znanego reżysera Ridleya Scotta, twórcy takich hitów jak „Obcy” czy „Łowca androidów”.

Fabuła przedstawia się następująco: Mamy nieokreśloną przyszłość, w której Ziemia stała się wielkim toksycznym pustkowiem, gdzie życie jest niemożliwe. W związku z tym ci, którzy przetrwali skryli się w wbudowanym w ziemię potężnym silosie. Wiodą tam życie podobne do naszego z pominięciem kilku zasad, których nie wolno łamać, a jedną, z nich jest pragnienie wyjścia na zewnątrz. Każdy, kto nie przestrzega tych reguł wpadnie w tarapaty. Taką osobą jest Jules - główna bohaterka.

W pierwszej części (całość składa się z pięciu) poznajemy Holstona – szeryfa, który stoi na straży prawa silosu. Spotykamy go w momencie odbywania najcięższej kary, jaką jest „czyszczenie”, czyli wyrok za chęć opuszczenia silosu. „Czyszczenie” polega na opuszczeniu budowli w ochronnym kombinezonie i wyczyszczeniu na zewnątrz kamer służących do obserwacji sytuacji poza silosem. Kombinezony jednak nie są w stanie wytrzymać w tych warunkach zbyt długo, co powoduje śmierć „czyszczącego”. Trzeba przyznać, że pierwsza część przykuwa naszą uwagę, a zwłaszcza jej zakończenie, które jest zaskakujące. W drugiej części spotykamy już naszą główną bohaterkę, która dotychczas pracowała w maszynowni na samym dnie silosu. Zostaje ona mianowana przez panią burmistrz i zastępcę szeryfa nowym stróżem prawa. Od tego momentu Jules wpada w nie lada kłopoty, z którymi będzie musiała się zmierzyć.

Krótkie rozdziały, szybka i przystępna narracja sprawiają, że treść pochłania się błyskawicznie, zdarzają się chwilowe przestoje w akcji, ale nie mamy z nimi zbyt często do czynienia. Wydarzenia stopniowo nabierają tępa, z czasem poznajemy wszystkie tajemnice i kłamstwa, jakimi karmiono mieszkańców silosu przez wszystkie lata życia pod ziemią. Książka liczy sześćset pięćdziesiąt stron, a czytanie jej zajmie nam trochę czasu. Będą to godziny warte poświęcenia. Nie ma sensu doszukiwać się jakowyś wad, bo takowych nie znajdziemy, oczywiście może się nam coś nie spodobać, ale będzie to raczej rzecz gustu.

Niezmiernie jestem ciekaw czy Hugh Howey kolejną swoją powieść również umieści w świecie science – fiction, a może otrzymamy kontynuację „Silosu”? Lub coś zgoła zupełnie innego? Czas pokaże, a tym czasem warto zapoznać się z udanym debiutem Amerykanina.

Sukcesy literackie niosą za sobą lepsze, czasem gorsze naśladownictwa. Było tak przykładowo w przypadku cyklu o Harrym Potterze. Saga Zmierzch sprawiła, że rynek książek został zalany powieściami o wampirach. Nie inaczej odbyło się w kwestii Metro 2033, po sukcesie wydawniczym otrzymaliśmy i ciągle otrzymujemy historie o świecie postapokaliptycznym, a jednym z takich...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Maks Frei - alter ego samego autora, a właściwie powinniśmy autorki. Wielu fanów książki zadawało pytanie, kto jest twórcą powieści? Dopiero program „Nocna zmiana” emitowany w rosyjskiej telewizji, przyniósł odpowiedź na to pytanie. Autorką okazała się jedna z prowadzących program Swietłana Juriewna Martynczik.

Pisarka urodziła się w Odessie w 1965 r. Na początku swojej kariery uczyła w małej wiejskiej szkole, później zajmowała się malarstwem i brała udział w wielu projektach artystycznych. Najbardziej znane dzieło to „Mir Homana”, stworzone wraz z Igorem, Stiepinem, które prezentowane było na wystawach Europy i USA. Obecnie mieszka w Wilnie.

Obcy to zbiór opowiadań ściśle ze sobą połączonych, a także pierwszy z ośmiu tomów otwierający cykl Labirynty Echo. Książka nie jest czymś zupełnie nowym. Pierwszy tom tej historii ukazał się w Rosji już w 1996 r. i doczekał się kontynuacji. Ostatnią zamykającą cykl Echo jest Labirynt Monin, który ujrzał światło dzienne w 2003 r. Autorka jednak nie zaprzestała pisania i utworzyła ośmiotomową kontynuację, nazywając cały cykl Kronikami Echo.

Sir Maks, główny bohater, przedostaje się z naszego globu do magicznego świata Echo, który nazwę zapożyczył od największego miasta Zjednoczonego Królestwa Ugulandu, Guglandu, Landalandu i Uriulandu. Nasz bohater nie tęskni za doczesnym życiem. Jako trzydziestoletni mężczyzna prowadził nudną egzystencję do momentu, kiedy zaczął w snach widywać Juffina Halleya, który ściągnął Maksa do swojej ojczyzny. I tak też sir Maks z pomocą nowego przyjaciela dołącza do Małego Tajnego Wojska Wywiadowczego miasta Echo (swego rodzaju elity magicznej policji) i pełni funkcję Nocnego Oblicza Najszacowniejszego Zwierzchnika. Od tej pory Maks będzie rozwiązywał tajemnicze zagadki nękające jego nową stolicę.

Kompozycja opowiadań zmusza do czytania z poprawną kolejnością. Wybiórcze poznawanie historii mogłoby wprowadzić niemały zamęt u czytelnika. Całość poprzedza nam wstęp, który jest swoistym wprowadzeniem do miasta Echo. Warto uważnie zapoznać się z nim, gdyż zawiera istotne informację potrzebne do zrozumienia świata, który będziemy przemierzać wraz z bohaterami.

Opowiadania wciągają, a bohaterowie szybko zaskarbią sobie naszą sympatię i zanim się obejrzymy będziemy zbliżali się ku końcowi całej historii. Poza sir Maksem poznajemy: Sir Melifaro – niepoprawnego i niedojrzałego, ale za to bardzo oddanego przyjaciela; sir Shurf Lonley - Lockley – spokojnego i wzorowego pracownika; Lady Melamori – miłą, inteligentną i sympatyczną współpracowniczkę; sir Kofa Joch – starego i doświadczonego pracownika; już wspomnianego wcześniej sir Juffina Halley’a – Najszacowniejszego Zwierzchnika, dowodzącego wydziałem w elitarnej policji, służącego zawsze dobrą radą mentora Maksa, a także inne postaci.

Na wielkie słowa uznania zasługuje autorka za e wyimaginowanego świata. Echo jest krainą magii, wszyscy obywatele Zjednoczonego Królestwa potrafią się nią posługiwać, a nasz bohater z czasem również ją przyswaja. Oryginalne nazwy ulic, zaułków i knajp takie jak: Żarłok Bunba, Tłuścioch na Zakręcie sprawią, że wczujemy się w ten niezwykły klimat.

W tekście dostrzeżemy, że Swietłana Martynczik czerpała inspirację z kultury orientu. Świadczą o tym m.in. imiona niektórych postaci, stroje, w których poruszają się mieszkańcy świata echo. W ową kulturę wpasowują się także magia i demony, z którymi przyjdzie się zmierzyć bohaterom.

Autorkę należy pochwalić również za styl. Już w pierwszych zdaniach dowiadujemy się, że mamy do czynienia z pisarką z ojczyzny tak wielkich twórców jak Tołstoj czy Bułhakow. Język jest nienaganny i bardzo wyważony. Kunsztu literackiego możemy Pani Martynczik tylko pozazdrościć, świadczy on o dużym talencie pisarki.

Ciężko jest odpowiedzieć na pytanie czy pierwszy tom cyklu Labirynty Echo będzie cieszył się tak dużą popularnością jak w Rosji. Ciąg dalszych przygód sir Maksa będzie uzależniony oczywiście od ilości sprzedanych egzemplarzy. Pozostaje mieć tylko nadzieję, że Obcy zadomowi się u nas.

Maks Frei - alter ego samego autora, a właściwie powinniśmy autorki. Wielu fanów książki zadawało pytanie, kto jest twórcą powieści? Dopiero program „Nocna zmiana” emitowany w rosyjskiej telewizji, przyniósł odpowiedź na to pytanie. Autorką okazała się jedna z prowadzących program Swietłana Juriewna Martynczik.

Pisarka urodziła się w Odessie w 1965 r. Na początku...

więcej Pokaż mimo to

Więcej opinii

Aktywność użytkownika KruczaFiksa

z ostatnich 3 m-cy
KruczaFiksa
2024-01-19 20:55:07
KruczaFiksa ocenił książkę Rumunia. Albastru, ciorba i wino na
7 / 10
2024-01-19 20:55:07
KruczaFiksa ocenił książkę Rumunia. Albastru, ciorba i wino na
7 / 10
KruczaFiksa
2024-01-03 18:51:30
KruczaFiksa ocenił książkę Japoński wachlarz na
10 / 10
2024-01-03 18:51:30
KruczaFiksa ocenił książkę Japoński wachlarz na
10 / 10
Japoński wachlarz Joanna Bator
Średnia ocena:
7.2 / 10
1166 ocen

ulubieni autorzy [6]

Łukasz Orbitowski
Ocena książek:
6,4 / 10
86 książek
7 cykli
Pisze książki z:
491 fanów
Stefan Darda
Ocena książek:
6,7 / 10
29 książek
5 cykli
482 fanów
H.P. Lovecraft
Ocena książek:
7,2 / 10
132 książki
11 cykli
Pisze książki z:
1742 fanów

Ulubione

Andrzej Sapkowski Krew elfów Zobacz więcej
Andrzej Sapkowski Krew elfów Zobacz więcej
Michaił Bułhakow Mistrz i Małgorzata Zobacz więcej
Carlos Ruiz Zafón Cień wiatru Zobacz więcej

statystyki

W sumie
przeczytano
375
książek
Średnio w roku
przeczytane
27
książek
Opinie były
pomocne
106
razy
W sumie
wystawione
375
ocen ze średnią 6,9

Spędzone
na czytaniu
1 933
godziny
Dziennie poświęcane
na czytanie
25
minut
W sumie
dodane
0
cytatów
W sumie
dodane
20
książek [+ Dodaj]