Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak tatuaż może zmienić życie, czyli „Lilianna” Anny Szafrańskiej.

Książkę tę dostałam wczoraj pod choinkę. Ostatnio rzadko sięgałam po obyczajówkę czy romanse nieobsadzone w fantastycznych światach. Po przeczytaniu opisu nie byłam do końca przekonana czy mi się spodoba. Stwierdziłam jednak, że dam szansę książce, której tematem przewodnim jest tatuaż, skoro sama mam ich kilka.

„Lilianna” opowiada o losach tytułowej Lilki, 22-letniej dziewczyny w mocno nieciekawej sytuacji życiowej. W bardzo młodym wieku przeszła więcej niż niejeden człowiek przez całe swoje życie. Walczy o lepsze jutro dla siebie i swojego syna, każdego dnia żyjąc w strachu. Szczęśliwy traf stawia jej w końcu na drodze dobrych ludzi oraz pewnego tatuatora.

Sama Lilka jest bardzo odpowiedzialną osobą, opiekuje się synem najlepiej jak potrafi i skupia na nim całą swoją uwagę. Jednocześnie jest zastraszona, zaszczuta i bardzo obciążona psychicznie przez swoją sytuację i partnera.
Można by powiedzieć, że jest słaba i głupia, bo nie odeszła od swojego narzeczonego mimo jego zachowania. Jednak ja, osobiście nigdy nie powiem tak o żadnej osobie, która żyła, bądź żyje w przemocowej relacji i nie ma na tyle odwagi, aby opuścić swojego wybranka.

Książka jest napisana lekko pomimo tematyki, która przez nią się przewija. Czyta się ją nad wyraz szybko. Ja dosłownie przeszłam przez nią w jeden dłuższy wieczór.

Jedyną rzeczą jaką muszę zarzucić tej historii jest spłaszczenie problematyki przemocy, gwałtu, uzależnień bardzo schematyczną historią romantyczną. Dosłownie na przestrzeni kilku tygodni/miesięcy od odejścia od partnera po bardzo traumatycznych wydarzeniach, dostajemy opisy zaciskających się ud po dotyku innego mężczyzny.
Dodatkowo, sama książka posiada kilka wątków głównych, które nie są jednocześnie prowadzone, a rozwijane osobno, przez co czasami ma się wrażenie, że autorka zapomina o nich i ratuje sytuacje po 40 stronach.

Ostatecznie książkę uważam za dobrą. Tematyka poruszana w niej jest ważna i nie powinna być pomijana przez autorki książek obyczajowych. Pokazanie mechanik psychologicznych, wstydu i wypierania przez Lilkę zaistniałych sytuacji, bardzo odzwierciedla zachowania kobiet będących ofiarami przemocy domowej. Dlatego też, ode mnie bardzo duży plus za realność tej książki.

Podsumowując 6* i polecenie dla każdej osoby, która lubi ciężką problematykę i „szczęśliwe” zakończenia.

Jak tatuaż może zmienić życie, czyli „Lilianna” Anny Szafrańskiej.

Książkę tę dostałam wczoraj pod choinkę. Ostatnio rzadko sięgałam po obyczajówkę czy romanse nieobsadzone w fantastycznych światach. Po przeczytaniu opisu nie byłam do końca przekonana czy mi się spodoba. Stwierdziłam jednak, że dam szansę książce, której tematem przewodnim jest tatuaż, skoro sama mam ich...

„Dom trzepoczących skrzydeł” Olivia Wildenstain . Po prostu nie

Przez kilka dni zbierałam się, b y coś napisać o tej książce. Początkowo stwierdziłam, że muszę po prostu się z tym „przespać”. Przecież to nie możliwe, by fantasy, aż tak mi się nie spodobało, prawda?

Opowieść osadzona jest w podzielonym społeczeństwie fae, pół fae , ludzi i… innych stworzeń. Władcami są pełnokrwiści fae, a ludzie zajmują najniższy szczebel drabiny społecznej. Główna bohaterka, Fallon, jest pośrodku. Mieszka z babcią i matką, pracuje w karczmie i jest szaleńczo zakochana w księciu, którego zna od dzieciństwa. Los oczywiście płata jej figla i by pomoc swojej miłości zostaje „wysłana” z misją, która nie jest bezpieczna, legalna czy ostatecznie nawet sensowna .

Fallon jest najbardziej irytująca postacią z jaką miałam okazję się zderzyć na stronach jakiejkolwiek książki. Starałam się zrozumieć założenia autorki, która zakładam, chciała pokazać jej wielka przemianę. Ta przemiana… niestety nigdy nie następuje .

Książkę czyta się ciężko. Poniekąd jest to wynik napakowanej opisami treści – mało kto chce czytać o korzystaniu z wychodka. Z drugiej strony mam również wrażenie , że tłumacz też się nie popisał i kilka bubli można w niej znaleźć.

Najgorsze w tym wszystkim jest to, że mam kupioną już drugą część i obawiam się, że nieprędko po nią sięgnę. 5* w moim odczuciu to i tak dużo jak na tę pozycję.

„Dom trzepoczących skrzydeł” Olivia Wildenstain . Po prostu nie

Przez kilka dni zbierałam się, b y coś napisać o tej książce. Początkowo stwierdziłam, że muszę po prostu się z tym „przespać”. Przecież to nie możliwe, by fantasy, aż tak mi się nie spodobało, prawda?

Opowieść osadzona jest w podzielonym społeczeństwie fae, pół fae , ludzi i… innych stworzeń. Władcami są...

„Icebreaker” to książka, po którą sięgam, gdy mam zły humor, chcę się odciąć od świata, a jednocześnie nie mam siły czy ochoty na coś nowego.

Historia opowiada o losach Anastasii łyżwiarki figurowej oraz Nathana, kapitana drużyny hokejowej. Obydwoje mają bardzo precyzyjne cele sportowe i mnóstwo siły do ich realizacji. Cała akcja jest osadzona w college’u w USA. Gdy partner łyżwiarski Stas ulega wypadkowi, Nate zaczyna trenować z dziewczyną. Oczywiście się nienawidzą, a raczej Anastasia nie cierpi hokeistów dla zasady, którą przyjdzie jej złamać.

„Icebreaker” jest zabawny, luźny i niezobowiązujący. Książkę można połknąć dosłownie w kilka godziń Nie brak w niej pikantnych scen oraz dialogów, które moim zdaniem nie są przeznaczone dla osób poniżej 18 roku życia.

Mogłabym się jedynie przyczepić do tego, że niektóre postaci są płaskie, a twisty niezaskakujące . Dodatkowo , część relacji miedzy różnymi bohaterami jest dość.. liberalna, a inne są bardzo toksyczne. To jednak ginie w tle ciekawie rozwijającej się relacji Stas i Nate’a.

Z całą pewnością polecę „Icebreaker” każdemu, kto szuka kilku godzin dobrej zabawy i lekkiej lektury. Ostatecznie książka dostaje ode mnie 4*, bo jej zakończenie to jeden z wątków kończących romanse, za którym nie przepadam i totalnie nie pasuje mi do całej historii.

„Icebreaker” to książka, po którą sięgam, gdy mam zły humor, chcę się odciąć od świata, a jednocześnie nie mam siły czy ochoty na coś nowego.

Historia opowiada o losach Anastasii łyżwiarki figurowej oraz Nathana, kapitana drużyny hokejowej. Obydwoje mają bardzo precyzyjne cele sportowe i mnóstwo siły do ich realizacji. Cała akcja jest osadzona w college’u w USA. Gdy...