Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Długo czekałam na drugi tom sagi o rodzinie Niemojskich. Pełna zachwytu i emocji jakie wywołał u mnie "Drugi brzeg" liczyłam, że szybko dane mi będzie poznać dalsze losy bohaterów. Wreszcie jest. Niestety "Smak wolności" mnie rozczarował. Najlepiej udało się autorce oddać niepewny czas międzywojnia. Niebezpieczne sytuacje, zaangażowanie w walkę a z drugiej strony odrobina radości po odzyskaniu niepodległości, życie w Warszawie, jak i rozbudowa Gdyni.
O ile w pierwszym tomie oczarowali mnie bohaterowie, tak tutaj odniosłam wrażenie, że autorka zagubiła się wikłając ich w kolejne życiowe problemy.
Spróbuję dać szansę kolejnemu tomowi, mam nadzieję że wynagrodzi mi on niesmak, jaki pozostawił po sobie "Smak wolności".

Długo czekałam na drugi tom sagi o rodzinie Niemojskich. Pełna zachwytu i emocji jakie wywołał u mnie "Drugi brzeg" liczyłam, że szybko dane mi będzie poznać dalsze losy bohaterów. Wreszcie jest. Niestety "Smak wolności" mnie rozczarował. Najlepiej udało się autorce oddać niepewny czas międzywojnia. Niebezpieczne sytuacje, zaangażowanie w walkę a z drugiej strony odrobina...

Mój pierwszy poważny zawód, jeśli chodzi o twórczość Kristin Hannah. Każda poprzednia książka, począwszy od "Słowika" z piękną, wojenną fabułą przez absolutnie wyjątkową "Wielką samotność" aż po bolesną rodzinną historię sióstr w "Prawdziwych kolorach" mnie oczarowała i sprawiała, że autorkę uwielbiałam coraz bardziej. Tym razem już nie było tak kolorowo. "Odległe brzegi" to choć niełatwa opowieść, to nie zachwyca już tak, jak wspomniane wyżej powieści. Nie oczarowuje, nie wzbudza tylu skrajnych emocji. Jak dla mnie jest trochę zbyt płytka i lekka. Nie udało mi się aż tak bardzo zżyć z bohaterami, choć nie ukrywam, że im szczerze kibicowałam. Lata małżeństwa, wyrzeczeń sprawiły, że ich drogi się rozeszły a oni znaleźli się na tytułowych "Odległych brzegach". Fabułę odbieram jako zbyt przewidywalną. Po autorce spodziewać się można dużo lepszej lektury, zwłaszcza znając tak wspaniałe opowieści jak "Wielka samotność". Mimo wszystko, właśnie dla samej twórczości Hannah warto poświęcić te kilka chwil. :)

Mój pierwszy poważny zawód, jeśli chodzi o twórczość Kristin Hannah. Każda poprzednia książka, począwszy od "Słowika" z piękną, wojenną fabułą przez absolutnie wyjątkową "Wielką samotność" aż po bolesną rodzinną historię sióstr w "Prawdziwych kolorach" mnie oczarowała i sprawiała, że autorkę uwielbiałam coraz bardziej. Tym razem już nie było tak kolorowo. "Odległe...

Przyznam szczerze, że trochę zaskakują tak wysokie oceny i opinie pełne zachwytu nad tą pozycją. Mnie niestety nie oczarowała. Temat wojny jest ostatnio dość często poruszany w literaturze. Pośród licznych książek o tej tematyce dość dużo jest tych, w których fabuła w głównej mierze stanowi fikcję literacką a sama wojna jest jedynie tłem. Tak jest też tutaj. Choć tematyka niezwykle trudna i bolesna to nie poczułam tej atmosfery, nie udało mi się nawiązać więzi z bohaterką. Zabrakło tego czytelniczego flow.

Przyznam szczerze, że trochę zaskakują tak wysokie oceny i opinie pełne zachwytu nad tą pozycją. Mnie niestety nie oczarowała. Temat wojny jest ostatnio dość często poruszany w literaturze. Pośród licznych książek o tej tematyce dość dużo jest tych, w których fabuła w głównej mierze stanowi fikcję literacką a sama wojna jest jedynie tłem. Tak jest też tutaj. Choć tematyka...