Jesteśmy społecznością, która kocha książki

A<3

A<3

Długie śniadanie

Czy ktoś tu się powinien wybrać do logopedy? Być może, chociaż nikt nigdy nie powiedział, że drugie śniadanie nie może być długie, prawda? Długie jest z całą pewnością coś innego, a raczej… ktoś inny!
Marcin Prokop kupuje ubrania szyte na zamówienie i patrzy na wszystkich z góry. Zażyli fani telewizji śniadaniowej powiedzą, że nie pozostawiono ma wyboru… i absolutnie nie będą w błędzie. Dziennikarz w styczniu 2013 roku wydał książkę dla dzieci, w której sam wciela się w rolę opowiadającego historię. Brakuje mu tam jednak kilku centymetrów, do obecnych dwustu sześciu, a także kilku lat, do obecnych dwudziestu dziewięciu.

Long(in) story short

Marcin jest zwykłym dziesięciolatkiem, który uważa, że młodszy brat kradnie mu całą należytą atencję rodziców, nie lubi chodzić do szkoły i ma spotkanego na strychu wyimaginowanego przyjaciela. Ksywka nadana mu przez znajomych, a używana nawet przez nauczycieli – Longin – nie odnosi się bynajmniej do długości jego włosów, ani długiego czasu, jaki może wytrzymać bez mrugania, a długości całego ciała, gdyż rówieśników przewyższa przynajmniej o głowę.
Główny bohater opowiada o losach swojej paczki z najdrobniejszymi szczegółami, nie szczędząc czytelnikowi nawet detali doświadczenia towarzyszącemu wejściu do toalety po dziadku, który najadł się wcześniej zupy fasolowej. Oprócz tego Longin ma bzika na punkcie „siódemki”, uwielbia pączki robione przez babcię i niejednokrotnie wpakował się w kłopoty. Co więc sprawia, że powinniśmy sięgnąć po „Jego Wysokość Longina”, a nie po jakąkolwiek inną książkę opisującą przygody zwykłego dziesięciolatka?

Śmiech na sali

Każdy kto zna Marcina Prokopa wie, że żartować można zarówno z nim jak i z niego. Ogromny dystans do siebie (większy nawet od dystansu dzielącego jego palce u stóp i czubek głowy) i niebanalne poczucie humoru zaowocowały książką naprawdę zabawną. Obok motywu przewodniego znajdziemy nawet zalążek wątku miłosnego, a także pozostawienie sobie otwartych drzwi do napisania ciekawej serii kryminałów.

Nie przedłużając

„Jego Wysokość Longin” nie jest jak większość tego typu książek, tzn. lekka, zabawna i pouczająca; dzieło Marcina Prokopa jest jeszcze zabawniejsze, jeszcze bardziej pouczające i czyta się je z jeszcze większą lekkością. I chociaż wbrew pozorom do najdłuższych nie należy, to po skończeniu czeka na nas już jej kontynuacja. Nie ma co dłużej zwlekać: czas na kolejną dawkę przygód Longina.

Długie śniadanie

Czy ktoś tu się powinien wybrać do logopedy? Być może, chociaż nikt nigdy nie powiedział, że drugie śniadanie nie może być długie, prawda? Długie jest z całą pewnością coś innego, a raczej… ktoś inny!
Marcin Prokop kupuje ubrania szyte na zamówienie i patrzy na wszystkich z góry. Zażyli fani telewizji śniadaniowej powiedzą, że nie pozostawiono ma wyboru…...

Absolutnie nic ciekawego. Treść rozciągniętą na blisko dwieście stron z powodzeniem można by zmieścić na czterech.

Absolutnie nic ciekawego. Treść rozciągniętą na blisko dwieście stron z powodzeniem można by zmieścić na czterech.