Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zwykłe opowiadanie przedstawione w nieco mniej niż zwykłej formie. Książka składa się z elementów i wydarzeń, o których każdy z nas już nieraz miał okazję przeczytać, no bo przecież w niejednej lekturze, szczególnie należącej do popularnej kategorii New Adult, stykaliśmy się ze stratą ojca przez główną bohaterkę i próbami poradzenia sobie z tym niespodziewanym ale druzgocącym wydarzeniem, najczęściej przy boku przystojnego i wydawałoby się niedostępnego faceta.
Jednak mimo tej prostoty a może własnie dzięki niej, książkę czytało się bardzo przyjemnie. Nie wiem czy to zasługa bohaterów, których nie dało się nie lubić czy stylu autorki, która w udany sposób ukazała świat Ember i Josha, ale z pewnością lektura "Wszystkimi zmysłami" warta jest przeczytania.

Zwykłe opowiadanie przedstawione w nieco mniej niż zwykłej formie. Książka składa się z elementów i wydarzeń, o których każdy z nas już nieraz miał okazję przeczytać, no bo przecież w niejednej lekturze, szczególnie należącej do popularnej kategorii New Adult, stykaliśmy się ze stratą ojca przez główną bohaterkę i próbami poradzenia sobie z tym niespodziewanym ale...

Ta książka mnie trochę zaskoczyła. Bardzo podobało mi się „Hopless” ale obawiałam się, że poznanie tej samej historii po prostu opowiedzianej przez innego bohatera – Holdera, nie wzbudzi we mnie podobnego zachwytu. Wydawało mi się, że opowieść ta mnie jedynie znudzi. Tymczasem spotkałam się z ogromną niespodzianką, bo „Losing Hope” okazało się niesamowitą lekturą. Wbrew przypuszczeniom, w większości nie czytałam tych samych historii, co w pierwszej części cyklu, a poznawałam zupełnie nowe, niektóre smutne, wydarzenia z życia Dean Holdera. Mogłam zobaczyć jak ogromna więź łączyła go z siostrą - Less, jak bardzo ją kochał i dbał o nią. Widziałam prawdziwą miłość między tym rodzeństwem i zobaczyłam jak bardzo śmierć jednego z nich może wpłynąć na życie drugiego. Byłam świadkiem tego, jak Holder walczył z utratą, jak mu się przez długi czas wydawało ,jego najlepszej części, jak próbował przekonać siebie, że samobójstwo siostry nie było jego winą, jak toczył bitwę z wyrzutami sumienia. A przy tym cały czas obwiniał się nie tylko o śmierć Less, ale też o to, co zdarzyło się przed laty, o zniknięcie ich przyjaciółki – Hope.
Książka ta, mimo że myślałam, że będzie inaczej, opowiadała głównie o miłości Holdera do siostry, o jego tęsknocie za nią, i próbach poradzenia sobie z jej nieobecnością w jego życiu. Ale oczywiście wątek uczucia Deana i Sky także był bardzo rozbudowany i naprawdę przyjemnie było poznać jakie uczucia towarzyszyły Holderowi podczas gdy dopiero się poznawali. Kiedy czytałam „Hopeless” wielokrotnie zastanawiałam się nad jego zachowaniem, nad tym czym się kierował postępując w taki czy inny sposób lub co myślał w różnych sytuacjach. „Losing Hope” dało mi potrzebne odpowiedzi, i choć czasami niektóre odczucia głównego bohatera wydawały się nieco zbyt emocjonalne, zbyt słodkie to i tak bardzo polecam tą lekturę, szczególnie tym, którzy poznali już pierwszą część tego cyklu. "Losing Hope" na pewno nikogo nie pozbawi nadziei, a wręcz przeciwnie…. :P

Ta książka mnie trochę zaskoczyła. Bardzo podobało mi się „Hopless” ale obawiałam się, że poznanie tej samej historii po prostu opowiedzianej przez innego bohatera – Holdera, nie wzbudzi we mnie podobnego zachwytu. Wydawało mi się, że opowieść ta mnie jedynie znudzi. Tymczasem spotkałam się z ogromną niespodzianką, bo „Losing Hope” okazało się niesamowitą lekturą. Wbrew...

Jest to pierwsza od dawna książka z kategorii fantasy, którą przeczytałam i choć liczyłam na porywającą lekturę, spotkałam się z jedynie z dość ciekawą i przyjemną powieścią, aczkolwiek nie zachwycającą. Autorka wpadła na dość oryginalny pomysł, przynajmniej na tyle na ile jest to możliwe, szczególnie biorąc pod uwagę obecną modę, w której powstaje aż nadto powieści dotyczących wampirów.
Lektura opowiada historię czterdziestolatki Leah – zwykłej śmiertelniczki, która zostaje zmuszona do nawiązania pewnej relacji z Lucienem – potężnym wampirem. Ma stać się dla niego konkubiną, kobietą na której ma się on pożywiać. Jednak ich związek z czasem staje się dużo bardziej skomplikowany, wychodzą na jaw różne tajemnice, a inne dopiero powstają.
Książkę czytało się dość szybko, choć uważam, że wiele różnych, dość długich opisów było zbędnych. Bardzo denerwująca była dla mnie także świadomość wieku bohaterki, która rzekomo miała 40 lat, a w rzeczywistości zachowywała się jak zwykła nastolatka, choć muszę przyznać, że w wielu momentach właśnie za to zachowanie ją lubiłam. Podobało mi się, że była dość opryskliwa, wybuchowa i mimo dużych przeciwności próbowała walczyć o swoje, nawet jeśli było to nieudolne. Co jeszcze nie podobało mi się tej powieści to, to że nie dostrzegłam w niej żadnego kulminacyjnego momentu , już na samym początku książki mogliśmy odgadnąć jej zakończenie. Nie było w niej żadnej niespodzianki, a szczerze mówiąc trochę jej oczekiwałam. Dlatego też nie wiem czy wgl sięgnę po drugą część „The tree series”. Jej pierwsza część, choć miło się ją czytało, to jednak nie zachęciła mnie na tyle by poznać historię innych bohaterów.

Jest to pierwsza od dawna książka z kategorii fantasy, którą przeczytałam i choć liczyłam na porywającą lekturę, spotkałam się z jedynie z dość ciekawą i przyjemną powieścią, aczkolwiek nie zachwycającą. Autorka wpadła na dość oryginalny pomysł, przynajmniej na tyle na ile jest to możliwe, szczególnie biorąc pod uwagę obecną modę, w której powstaje aż nadto powieści...