-
ArtykułyNie jestem prorokiem. Rozmowa z Nealem Shustermanem, autorem „Kosiarzy” i „Podzielonych”Magdalena Adamus7
-
ArtykułyEdyta Świętek, „Lato o smaku miłości”: Kocham małomiasteczkowy klimatBarbaraDorosz3
-
ArtykułyWystarczająco szalonychybarecenzent0
-
ArtykułyPyrkon przygotował ogrom atrakcji dla fanów literatury! Co dzieje się w Strefie Literackiej?LubimyCzytać1
Biblioteczka
2014-11
2014-10
2014-10
2014-09
2014-08
2014-08
2014-08
Nie będę się rozpisywać - pomysł fajny, ale po 12 tomach nadal nie wiadomo kto jest A. Wieje Nudą...
Nie będę się rozpisywać - pomysł fajny, ale po 12 tomach nadal nie wiadomo kto jest A. Wieje Nudą...
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2014-08
Świetna książka! Tak mnie wciągnęła, że cały czas myślałam tylko o tym co będzie dalej, jak uda się jej przeżyć, a także, co będzie w następnym tomach tej serii. Niektóre książki, takie jak ta, mają w sobie magnes, który nie pozwala od niej odejść, tylko czytać dalej. Ma też ona swój nastrój i świat, który wydaje się bardzo prawdziwy. Razem z bohaterami przeżywam wszystkie momenty, czuję się jakbym tam była. Szczerze polecam!
Świetna książka! Tak mnie wciągnęła, że cały czas myślałam tylko o tym co będzie dalej, jak uda się jej przeżyć, a także, co będzie w następnym tomach tej serii. Niektóre książki, takie jak ta, mają w sobie magnes, który nie pozwala od niej odejść, tylko czytać dalej. Ma też ona swój nastrój i świat, który wydaje się bardzo prawdziwy. Razem z bohaterami przeżywam wszystkie...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2014-08
2014-08
2009
2010
2011
2011
2014-06
2014-06
Naprawdę najlepsza książka, po której przeczytaniu trzeba poświęcić trochę czasu na przemyślenie wszystkiego co się zdarzyło. Wprawia człowieka w stan, w którym nie jest się zdolnym do myślenia o niczym innym niż o serii Igrzysk Śmierci. Muszę przyznać, że w czasie czytania jakiejkolwiek książki nigdy nie płakałam bardziej niż podczas Kosogłosu. Tęsknię za bohaterami, na pewno będę powracać do nich wiele razy. Jednak trochę czuje niedosyt, chciałabym żeby na końcu opisane było jak wszystkim się żyje,itp. Pomimo tego, wspaniała!
Naprawdę najlepsza książka, po której przeczytaniu trzeba poświęcić trochę czasu na przemyślenie wszystkiego co się zdarzyło. Wprawia człowieka w stan, w którym nie jest się zdolnym do myślenia o niczym innym niż o serii Igrzysk Śmierci. Muszę przyznać, że w czasie czytania jakiejkolwiek książki nigdy nie płakałam bardziej niż podczas Kosogłosu. Tęsknię za bohaterami, na...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to