-
ArtykułyAtlas chmur, ptaków i wysp odległychSylwia Stano2
-
ArtykułyTeatr Telewizji powraca. „Cudzoziemka” Kuncewiczowej już wkrótce w TVPKonrad Wrzesiński5
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 17 maja 2024LubimyCzytać358
-
Artykuły„Nieobliczalna” – widzieliśmy film na podstawie książki Magdy Stachuli. Gwiazdy w obsadzieEwa Cieślik3
Biblioteczka
Uwielbiam.
Samotne ojcostwo podniesione do rangi misji. Ryszard budujący dwuosobowe państwo sprawiedliwości. Wizja heretyckiego ładu i sprawiedliwości innej, niż zastana na kilku piętrach opowieści: firma ochroniarska Ryszarda, heretycka komuna księdza.
Cudowny uchwycony moment rozdzielenia dziecka i rodzica - światopoglądowy bunt Nionia. Cierpienie ojca, który chce oszczędzić dziecku bólu i brudu życia (wypełnić od razu najlepszym z możliwych Bogów) no i oczywiście tego, co się dzieje w finale - nieuniknionego samodzielnego zajrzenia w pustkę. No i przestroga bystrego Piątka, że słuszne poglądy na wszystko nawet oświeconego rodzica nie mogą ciążyć na dziecku. A tu już nasze pytania: jak więc wychować, jaki margines myślowej swobody dać.
Uwielbiam.
Samotne ojcostwo podniesione do rangi misji. Ryszard budujący dwuosobowe państwo sprawiedliwości. Wizja heretyckiego ładu i sprawiedliwości innej, niż zastana na kilku piętrach opowieści: firma ochroniarska Ryszarda, heretycka komuna księdza.
Cudowny uchwycony moment rozdzielenia dziecka i rodzica - światopoglądowy bunt Nionia. Cierpienie ojca, który chce...
Ciekawa wizja polskości. Świetnie, że literat, a nie publicysta zabiera się za pisanie o Polsce, bo książka Piątka ma wielką siłę rażenia. Jak zwykle mieszanka histerii, brawury, sarkazmu i językowego kunsztu. Na pewno ciekawa i drażniąca, choć miejscami łatwa.
Jaka szkoda, że pojawił się pełen łatwizn "Antypapież"
Ciekawa wizja polskości. Świetnie, że literat, a nie publicysta zabiera się za pisanie o Polsce, bo książka Piątka ma wielką siłę rażenia. Jak zwykle mieszanka histerii, brawury, sarkazmu i językowego kunsztu. Na pewno ciekawa i drażniąca, choć miejscami łatwa.
Jaka szkoda, że pojawił się pełen łatwizn "Antypapież"
Piękne. Można się zatrzymywać co chwilę i cieszyć pojedynczymi sformułowaniami.
Piękne. Można się zatrzymywać co chwilę i cieszyć pojedynczymi sformułowaniami.
Pokaż mimo to
Jedna z najlepszych książek ostatniego dwudziestolecia. Piękna wizja rodziny, która rozgałęzia się w świat, robiąc go bezpiecznym. Bezbłędna, dosłownie.
Docere, delectare, movere.
Jedna z najlepszych książek ostatniego dwudziestolecia. Piękna wizja rodziny, która rozgałęzia się w świat, robiąc go bezpiecznym. Bezbłędna, dosłownie.
Docere, delectare, movere.
"Naiwna" marzycielska fiction o wielkiej sile rażenia.
"Naiwna" marzycielska fiction o wielkiej sile rażenia.
Pokaż mimo toJedna z najpiękniejszych książek Lema. Pochwała niewyrażalności i jednocześnie bardzo piękne (i często powtarzane) dociekania natury pamięci. Tropienie "takości" - później nie zawracał sobie tym głowy ;)
Jedna z najpiękniejszych książek Lema. Pochwała niewyrażalności i jednocześnie bardzo piękne (i często powtarzane) dociekania natury pamięci. Tropienie "takości" - później nie zawracał sobie tym głowy ;)
Pokaż mimo toMocne, wulgarne, po prostacku feministyczne, ale bardzo konsekwentne i wiarygodne psychologicznie powieścidło. Świetnie napisane i wciąga. Co prostytucja ma wspólnego z wolnością? Bardzo wiele - jak się okazuje.
Mocne, wulgarne, po prostacku feministyczne, ale bardzo konsekwentne i wiarygodne psychologicznie powieścidło. Świetnie napisane i wciąga. Co prostytucja ma wspólnego z wolnością? Bardzo wiele - jak się okazuje.
Pokaż mimo to
To genialna książka. Do dziś jedna z moich ulubionych. Sugestywna, łobuzerska powieść inicjacyjna z zaskakującym zakończeniem. Bardzo dorosłym, trzeba dodać. Trudno śledzić intertekstualne tropy, ale podobne "zadania matematyczne" znajdujemy u Jerofiejewa ;)A postać Inocynta Ankoholika zupełnie niedziecięca :) Tak, że masa plusów i "pozytywów" za ulubione czarne poczucie humoru.
To genialna książka. Do dziś jedna z moich ulubionych. Sugestywna, łobuzerska powieść inicjacyjna z zaskakującym zakończeniem. Bardzo dorosłym, trzeba dodać. Trudno śledzić intertekstualne tropy, ale podobne "zadania matematyczne" znajdujemy u Jerofiejewa ;)A postać Inocynta Ankoholika zupełnie niedziecięca :) Tak, że masa plusów i "pozytywów" za ulubione czarne poczucie...
więcej Pokaż mimo to