Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od samego początku jest przewidywalna, ale nie jest zła.

Od samego początku jest przewidywalna, ale nie jest zła.

Bardzo, bardzo przewidywalna. Pierwsza część też taka była, ale jednak ją czytało mi się o wiele lepiej.

Bardzo, bardzo przewidywalna. Pierwsza część też taka była, ale jednak ją czytało mi się o wiele lepiej.

Niezwykła książka. Nie jest to jednak według mnie powieść dla dzieci z trzeciej klasy. Zbyta smutna. Wzruszająca. Płakałam nad nią bardzo...

Niezwykła książka. Nie jest to jednak według mnie powieść dla dzieci z trzeciej klasy. Zbyta smutna. Wzruszająca. Płakałam nad nią bardzo...

Lektura.. Kliknęłam 'Przeczytane', ale nie jest tak. Przeczytałam bardzo mało, nie dam rady dalej. Nie podoba mi się ta książka.. Każdy ma swój gust, a ta do mojego nie należy.

Lektura.. Kliknęłam 'Przeczytane', ale nie jest tak. Przeczytałam bardzo mało, nie dam rady dalej. Nie podoba mi się ta książka.. Każdy ma swój gust, a ta do mojego nie należy.

Czytałam ją w piątej klasie jako lekturę. Spodobała mi się, jako jedna z niewielu :)

Czytałam ją w piątej klasie jako lekturę. Spodobała mi się, jako jedna z niewielu :)

Książka napisana przez Marka Twaina. Opowiadała o Tomku, który był sierotą. Mieszkał z młodszym przyrodnim bratem Sidem, kuzynką Mary i ciotką Polly. Ciągle coś psocił i był bardzo przebiegły. Głównym tematem są przygody chłopca. Są też wątki inne wątki, jak miłość Tomka do Becky oraz chwile grozy, jak na przykład morderstwo na cmentarzu. To drugie akurat nie przypadło mi do gustu, bo wydaje mi się, że to nie jest odpowiednie na lekturę do dzieci w wieku 10-11. Jednak przyjemnie czytało mi się tę książkę.

Książka napisana przez Marka Twaina. Opowiadała o Tomku, który był sierotą. Mieszkał z młodszym przyrodnim bratem Sidem, kuzynką Mary i ciotką Polly. Ciągle coś psocił i był bardzo przebiegły. Głównym tematem są przygody chłopca. Są też wątki inne wątki, jak miłość Tomka do Becky oraz chwile grozy, jak na przykład morderstwo na cmentarzu. To drugie akurat nie przypadło mi...

'Kod Królów' opowiada o czternastolatce Beatrycze, która przebywa w Tyrunie u swojego wuja Glauca, właściela księgarni antykwarycznej. Czytałam 'Kod Królów' bardzo długo. Przez połowę książki nic się nie działo! Byłam nią znudzona do 15 rozdziału. Później akcja nabrała tempa, były zwroty akcji, zaskakujące momenty. Zaczęła mi się podobać. Końcówka książki - znakomita :) Mogę ją polecić cierpliwym osobom, bo to tej książki potrzeba na prawdę wiele cierpiliwości. Ja sama odłożyłabym ją już dawno temu, ale postanowiłam jednak ją dokończyć. Nie żałuję :)

'Kod Królów' opowiada o czternastolatce Beatrycze, która przebywa w Tyrunie u swojego wuja Glauca, właściela księgarni antykwarycznej. Czytałam 'Kod Królów' bardzo długo. Przez połowę książki nic się nie działo! Byłam nią znudzona do 15 rozdziału. Później akcja nabrała tempa, były zwroty akcji, zaskakujące momenty. Zaczęła mi się podobać. Końcówka książki - znakomita :) ...

Kolejna książka z dzieciństwa.. Czytałam ją chyba w pierwszej lub drugiej klasie, kiedy dostałam ją za bardzo dobre wyniki w nauce, wcześniej miałam oczywiście jej cienką, skróconą wersję. To opowiadanie o Dorotce, która wraz ze swoim psem "wyrusza w podróż" lecąc domem ciotki. Dzieje się to przez trzęsienie ziemi. Później, gdy ląduje, okazuje się, że dom spadł na złą czarownicę, a wszyscy są jej wdzięczni. Dziewczynka poznaje Blaszanego Drwala, Stracha na wróble i Tchórzliwego Lwa, a wszyscy razem idą do Czarnoksiężnika z Krainy Oz, który im pomoże - da serce Blaszanemu Drwalowi, da rozum Strachowi na Wróble, da Tchórzliwemu Lwowi odwagę, a Dorotce pomoże wrócić z powrotem do Kansas. Ta książka bardzo mi się podobała :D Powiem jeszcze, że sama się dziwię, że tak dobrze to wszystko zapamiętałam. :)

Kolejna książka z dzieciństwa.. Czytałam ją chyba w pierwszej lub drugiej klasie, kiedy dostałam ją za bardzo dobre wyniki w nauce, wcześniej miałam oczywiście jej cienką, skróconą wersję. To opowiadanie o Dorotce, która wraz ze swoim psem "wyrusza w podróż" lecąc domem ciotki. Dzieje się to przez trzęsienie ziemi. Później, gdy ląduje, okazuje się, że dom spadł na złą...

Kochałam je w dzieciństwie! Zawsze wypożyczałyśmy je z koleżankami w szkolnej bibliotece, przeczytałyśmy wszystkie, które tam były! Kochałyśmy je, to nasza ulubiona seria sprzed lat <3

Kochałam je w dzieciństwie! Zawsze wypożyczałyśmy je z koleżankami w szkolnej bibliotece, przeczytałyśmy wszystkie, które tam były! Kochałyśmy je, to nasza ulubiona seria sprzed lat <3

Dostałam trzy pierwsze części Opowieści z Narnii kiedyś, na Mikołajki. Szczególnie pierwsza - Lew, Czarownica i Stara Szafa - Bardzo spodobała mi się. Kilkakrotnie do niej powracałam. Książka jest według mnie fajnie napisana, przypada do gustu. Moim znajomym, którzy także ją czytali, też się podoba, więc mogę ją polecić :)

Dostałam trzy pierwsze części Opowieści z Narnii kiedyś, na Mikołajki. Szczególnie pierwsza - Lew, Czarownica i Stara Szafa - Bardzo spodobała mi się. Kilkakrotnie do niej powracałam. Książka jest według mnie fajnie napisana, przypada do gustu. Moim znajomym, którzy także ją czytali, też się podoba, więc mogę ją polecić :)

Najgorsza z tej serii! Nie można się połapać.. tutaj obraz, nagle morderstwo, jakieś perfumy.. za dużo. Jak dla mnie - nie udane. Tę opinię podziela też moja koleżanka.

Najgorsza z tej serii! Nie można się połapać.. tutaj obraz, nagle morderstwo, jakieś perfumy.. za dużo. Jak dla mnie - nie udane. Tę opinię podziela też moja koleżanka.

Jak dla mnie najlepsza z trzech części tej serii. Oczywiście tak jak mówiłam w poprzedniej recenzji Kieliszka Trucizny - nie podoba mi się to, że głównego winowajcy nie ma od początku w akcji i nie można go nawet podejrzewać, bo pojawia się pod sam koniec. Książka jednak podobała mi się, czyta się ją szybko, więc skończyłam ją w nie całe dwa dni, a nawet można powiedzieć, że w jeden ;)

Jak dla mnie najlepsza z trzech części tej serii. Oczywiście tak jak mówiłam w poprzedniej recenzji Kieliszka Trucizny - nie podoba mi się to, że głównego winowajcy nie ma od początku w akcji i nie można go nawet podejrzewać, bo pojawia się pod sam koniec. Książka jednak podobała mi się, czyta się ją szybko, więc skończyłam ją w nie całe dwa dni, a nawet można powiedzieć,...