Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lubicie mroczne powieści z tłem historycznym, które hipnotyzują i zapewniają dreszczyk emocji?
Jeśli tak, to z pewnością spodoba Wam się najnowsza książka Pauliny Kuzawińskiej #czarownica opowiadająca o Irlandii, o czasach Wielkiego Głodu, gdzie w małej miejscowości po śmierci starego proboszcza budzą się demony przeszłości.
Jakie tajemnice skrywa ta mała społeczność?
Czego się obawiają?
Do jakich mrocznych zdarzeń doszło tutaj w czasie Wielkiego Głodu?
Z jakimi demonami będzie musiał zmierzyć się młody ksiądz wysłany na tą parafię?
#paulinakuzawińska jak zwykle zręcznie prowadzi fabułę dostarczając czytelnikowi chwile grozy, irlandzkiego mglistego klimatu, szczypty magii oraz odwołań historycznych z czasów Wielkiego Głodu, handlu opium i ostatnich wyroków na czarownice. Całość to opowieść nasączona tajemnicami, wielowątkowa i niesamowicie klimatyczna.

Lubicie mroczne powieści z tłem historycznym, które hipnotyzują i zapewniają dreszczyk emocji?
Jeśli tak, to z pewnością spodoba Wam się najnowsza książka Pauliny Kuzawińskiej #czarownica opowiadająca o Irlandii, o czasach Wielkiego Głodu, gdzie w małej miejscowości po śmierci starego proboszcza budzą się demony przeszłości.
Jakie tajemnice skrywa ta mała społeczność?
Czego...

Lubicie powieści gotyckie z domieszką realizmu magicznego, folkloru i oczywiście z przesłaniem do czytelnika?
Jeśli tak, to ta powieść was pochłonie.
Mnie dosłownie wessała w swoją mroczną otchłań, pełną mezoamerykańskiego folkloru, hacjend, różnic klasowych oraz błąkających się dusz.
#hacjenda to opowieść o Beatriz, która po zamordowaniu jej ojca, jako wroga Republiki Meksyku, musi wraz z matką pracować u swojej ciotki. Młoda kobieta marzy o przywróceniu jej i matce godności oraz statusu społecznego, jaki miała. Dla tego marzenia jest w stanie zrobić wszystko i gdy tylko nadarza się okazja decyduje się wyjść za maż za bogatego właściciela ziemskiego. Ma nadzieję, że stworzy idealny dom dla siebie i swojej matki.
Czy rzeczywiście będzie to dla niej szczęśliwe miejsce?
Jakie sekrety skrywa przed nią hacjenda jej męża?
Kim są tajemnicze postacie, które widzi tylko ona?
Co lub kto stoi za dziwnymi zjawiskami?
Dlaczego okoliczni mieszkańcy podchodzą do niej z wielkim dystansem mimo iż stara się być dla nich dobra?
Ta książka to mroczne tajemnice, skrywające się w zakamarkach zło, które może być nie z tego świata, ale być może jest tylko odzwierciedleniem tego co drzemie w nas. Podkreślania wyższości kas, stosowania przemocy wobec słabszych, nadużywania władzy wobec bezbronnych, karmienia się nienawiścią i chęcią posiadania.
Mnie osobiście zachwyciła ta powieść, bo dostarcza czytelnikowi nie tylko emocji, podkręcanych dreszczykiem; ale również otrzymujemy wspaniałą historię o rdzennych ludach Meksyku i ich kulturze oraz próbie asymilacji z kulturą europejską. Dodatkowo są poruszane problemy społeczne, które mimo iż akcja książki dzieje się w XIX wieku są aktualne aż do dziś.

Lubicie powieści gotyckie z domieszką realizmu magicznego, folkloru i oczywiście z przesłaniem do czytelnika?
Jeśli tak, to ta powieść was pochłonie.
Mnie dosłownie wessała w swoją mroczną otchłań, pełną mezoamerykańskiego folkloru, hacjend, różnic klasowych oraz błąkających się dusz.
#hacjenda to opowieść o Beatriz, która po zamordowaniu jej ojca, jako wroga Republiki...

Zbiór 6 opowiadań jednej z najbardziej znanych autorek powieści grozy. Każde z opowiadań jest inne, ale łączy je styl pisania autorki, przewijający się motyw wojny, okrucieństwa i niepokoju.
Te krótkie formy są z jednej strony niezwykle sugestywne i rzeczywiste, a z drugiej metafizyczne i pełne alegorii.
Tytułowe #ptaki, które stały się inspiracją dla Hitchcocka dla jego z najgłośniejszych thrillerów oprócz strachu i napięcia spowodowanego niesamowitymi opisami ataków ptaków na ludzi, niosą też przesłanie, że człowiek, jednak nie jest tak wszechmocny jak mu się wydaje. Przyroda potrafi zaskoczyć.
Moim ulubionym opowiadaniem jest chyba #monteverita, czyli opowieść o górze prawdy. Historia przepiękna, magiczna i jednocześnie pełna mroku, szaleństwa i strachu przed nieznanym.
Czym jest góra prawdy?
Dlaczego wzbudza strach wśród okolicznych mieszkańców?
Mamy tu miłość, kłamstwa, poszukiwania swojej drogi w życiu i krótkie omówienie jak działa ludzkość. Autorka jednym cytatem potrafiła ująć całą historię religii i ludzkości. Jestem ciekawa, czy odgadniecie o jaki fragment opowiadania mi chodzi?
#jabłonka to opowieść o relacjach, o żalach, braku przebaczenia, braku pokory, a przede wszystkim o tym jak łatwo jest nam zastąpić coś starego nowym. Nie doceniamy tego co mamy. Powieść pełna alegorii.
#prownicjonalnyfotograf to świetne podsumowanie, jak łatwo nasza broń może obrócić się przeciwko nam. Wykorzystywanie swojej pozycji i zabawa uczuciami rani. Jak do tego dodamy jeszcze próżność, to ta zabawa może nas drogo kosztować.
#pocałujmniejeszczeraz zachwyca swoją prostą formą i jednocześnie urzeka magią słowa. To opowiadanie najbardziej mnie poruszyło emocjonalnie. Wzrusza, dostarcza mnóstwo niepokoju i zostawia czytelnika z wieloma pytaniami.
Ostatnie opowiadanie to #stary. Przyznam szczerze, że ta historia najbardziej szokuje, jest pełna mroku i zgnilizny, która wchodzi pod skórę.
Czy jest możliwe, że rodzice są tak zapatrzeni w siebie, że są w stanie zabić?
Wszystkie opowiadania to kunszt stylu #daphnedumaurier. One przerażają i zostają z nami na długo, bo są tak realistyczne i jednocześnie tak mroczne. Dodatkowo każde z nich zostawia czytelnika z refleksją.

Zbiór 6 opowiadań jednej z najbardziej znanych autorek powieści grozy. Każde z opowiadań jest inne, ale łączy je styl pisania autorki, przewijający się motyw wojny, okrucieństwa i niepokoju.
Te krótkie formy są z jednej strony niezwykle sugestywne i rzeczywiste, a z drugiej metafizyczne i pełne alegorii.
Tytułowe #ptaki, które stały się inspiracją dla Hitchcocka dla jego z...

Uwielbiam książki #daphnedumaurier, bo każda z nich jest klimatyczna, poruszająca i wyjątkowa.
W tej zachwyciło mnie przedstawienie dwóch emocji: miłości i smutku.
Fabuła opowiada o dwóch mężczyznach, którzy fizycznie są tacy sami, ale różni ich podejście do życia.
Jeden to samotny angielski wykładowca John, który spędza wakacje we Francji; drugi to francuski hrabia, właściciel ziemski Jeana. Jean chce uciec od problemów i codzienności, dlatego wykorzystuje okazję upija Johna, który rano budzi się już jako hrabia Jean de Gué.
Jak poradzi sobie z rolą arystokraty?
Czy samotny John odnajdzie rodzinę w bliskich Jeana?
A może wszyscy rozpoznają w nim obcego?
Jak zabawa w czyjeś życie, może wpłynąć na życie innych ludzi?
Co wydarzy się z Johnem?
Czy Jean jeszcze będzie chciał wrócić do rodziny, a może wykorzystał okazję i wreszcie poczuł się wolny?
W tej powieści ścierają się dwie osobowości, dwa światy, różne klasy społeczne i odmienne podejścia do życia. To też głęboka opowieść o uczuciach, o tajemnicach, które zamykają drzwi do naszych serc na długie lata, o skrywanych urazach, o cierpieniu i braku szczęścia. To też historia o odnajdywaniu siebie, odkrywaniu uczuć i dążenia do naprawienia błędów z przeszłości. Kozioł ofiarny, choć pozostał ofiarą, to też odnalazł swoje prawdziwe ja.

Nie jest to moja ulubiona powieść tej autorki, ale ma w sobie coś klimatycznego i chyba jest najbardziej zbliżona do naszego życia.

Uwielbiam książki #daphnedumaurier, bo każda z nich jest klimatyczna, poruszająca i wyjątkowa.
W tej zachwyciło mnie przedstawienie dwóch emocji: miłości i smutku.
Fabuła opowiada o dwóch mężczyznach, którzy fizycznie są tacy sami, ale różni ich podejście do życia.
Jeden to samotny angielski wykładowca John, który spędza wakacje we Francji; drugi to francuski hrabia,...

Wyobraźcie sobie, że trafiacie do miasta, z którego nie ma ucieczki. Każdy kto się w nim urodził lub zamieszkał nie może go już opuścić, bo nad nim mają siłę dawne metafizyczne moce czarownicy.
Jednak czy to rzeczywiście nad miasteczkiem Black Springs władzę ma wiedźma, czy też może sami ludzie swoje złe czyny usprawiedliwiają krążącą po miasteczku czarownicą. Zresztą dopóki ma ona zaszyte oczy wszyscy uważają, że nic złego im nie grozi. Potrafią nawet jej dokuczać, bo przecież jest ona tylko duchem, który nic im nie może zrobić.
Wszystko się zmienia, kiedy nagle dochodzi do zbrodni, a mieszkańcy zrzucają winę za nie na czarownicę. Zło budzi zło. Mieszkańcy łatwo podejmują decyzje o kolejnych wyrokach ulegając zbiorowej panice, zawiści i wewnętrznemu mrokowi.
#thomasoldeheuvelt rewelacyjnie łączy ze sobą elementy literatury horroru, fantasy i thrillera psychologicznego. Ukazuje prawdziwą stroną ludzkiej natury, która pod pozorem dobra sieje też zło. Publicznie wszystko wygląda pięknie, ale w zamknięciu wyłania się mrok.
Ta powieść z początku zapowiada się na lekki horror z czarownicą w tle, ale z każdą kolejną stroną czytelnik zaczyna być pochłaniany przez ciemną stronę tej opowieści. Wzrasta dreszczyk emocji i budzi się w nas strach. A zakończenie jest bardzo intrygujące i zostawia czytelnika z refleksją.

Wyobraźcie sobie, że trafiacie do miasta, z którego nie ma ucieczki. Każdy kto się w nim urodził lub zamieszkał nie może go już opuścić, bo nad nim mają siłę dawne metafizyczne moce czarownicy.
Jednak czy to rzeczywiście nad miasteczkiem Black Springs władzę ma wiedźma, czy też może sami ludzie swoje złe czyny usprawiedliwiają krążącą po miasteczku czarownicą. Zresztą...

Lubicie kryminały w stylu gotyckim, gdzie akcja rozgrywa się w mrocznych budynkach w klimatycznej Anglii?
Jeśli tak, to z pewnością ta książka trafi do Waszych serc.
Ja od razu zacznę od tego, że jest mi niezmiernie przykro, że nie ma już z nami Lucindy Riley i nie napisze już kolejnych części tego cyklu ☹
Akcja #tajemnicefleathouse rozgrywa się w starej kilkusetletniej Szkole Świętego Szczepana dla arystokracji i klasy średniej. Szkoła ma swoją renomę nauczania, ale skrywa też swoje tajemnice. Kiedy pewnego dnia zostaje zamordowany wychowanek szkoły, to nagle przeszłość spotyka się z teraźniejszością.
Do rozwikłania zagadki zostaje skierowana z Yardu komisarz Jazz Hunter. Sama po wielu przejściach próbuje się pozbierać psychicznie, ale podejmuje wyzwanie i mimo iż nieustannie śledztwo wpada w ślepy zaułek udaje jej się wreszcie połączyć wszystkie fakty i odkryć tajemnice Fleat House.
Ta książka to styl #lucindariley w nowej, czasami mrocznej odsłonie kryminału. Jednocześnie przez tą powieść się płynie, jak przez lekką książkę obyczajową, a z drugiej strony cały czas mamy dreszcz emocji związany z odkrywaniem nowych poszlak, tajemnic i mroków ludzkiej osobowości.
Tutaj ofiara może być oprawcą, morderca ofiarą, a alkoholik oddanym ojcem. Nic nie jest tu oczywiste i łatwe do przyjęcia przez czytelnika. Tu nie ma prostych ocen i łatwych dróg do odnalezienia rozwiązania zagadki. Również samo zakończenie jest bardzo zaskakujące dla czytelników i nawet miłośnicy kryminałów nie odkryją raczej rozwiązania przed naszą Panią komisarz 😉.
Gorąco polecam.

Lubicie kryminały w stylu gotyckim, gdzie akcja rozgrywa się w mrocznych budynkach w klimatycznej Anglii?
Jeśli tak, to z pewnością ta książka trafi do Waszych serc.
Ja od razu zacznę od tego, że jest mi niezmiernie przykro, że nie ma już z nami Lucindy Riley i nie napisze już kolejnych części tego cyklu ☹
Akcja #tajemnicefleathouse rozgrywa się w starej kilkusetletniej...

Lubicie baśnie Braci Grimm? Te mroczne, pełne tajemnic, lęku i śmierci historie ku przestrodze?
Albo czy znajdzie się tu miłośnik prozy Dickensa i jego „Opowieści Wigilijnej”?
Jeśli tak, to na z pewnością zachwyci Was powieść #czarneskrzydłaczasu #dianesetterfield.
Mroczna, gotycka historia Williama Bellmana, który staje się niewolnikiem czasu, a nieodłącznym symbolem przemijania czasu stają się kruki zwiastujące nadejście ważnych wydarzeń.
William Bellman jako dziecko w rywalizacji z rówieśnikami dopuścił się zbrodni zabicia procą Kruka. Jego czyn dał mu chwałę wśród kolegów, jednak czy był godny pochwały?
Z biegiem lat wszyscy zapominają o zdarzeniu, a William rozwija swoją karierę i wiecznie dąży do doskonałości. Chce więcej, chce szybciej, chce doskonalej. Perfekcja wymaga zaangażowania, a to wymaga czasu, dlatego William staje się niewolnikiem czasu, ale też wydaje się w czepku urodzony. Ma wszystko. Pieniądze, poważanie, władzę, dobrą rodzinę. Los jednak potrafi być kapryśny i obraca się przeciwko niemu, kiedy po kolei zaczyna o jego bliskich upominać się śmierć.
Przy życiu zostaje już tylko jego ukochana córka, ale czy uda się ją ocalić?
William zawiera układ z tajemniczą postacią w czerni?
Czy to sam diabeł?
Czy sprzedał mu swoją duszę?
Jaka jest cena za jeden nieprzemyślany akt okrucieństwa?
A może to sami wpędzamy siebie w pułapkę?
Pięknie napisana, zmuszająca do refleksji powieść w stylu mrocznej baśni, gdzie kruki stanowią symbol śmierci, przemijania, ale też pamięci i występowania nagłych zdarzeń.
To co jest niesamowite, to że styl Czarnych skrzydeł jest całkowicie inny niż Trzynastej opowieści. Jedyne co je łączy to gatunek powieści gotyckich. To pokazuje, że jeden autor wcale nie musi zamykać się na jeden schemat pisania.
Mnie osobiście urzekła i czytało mi się ją rewelacyjnie. Idealna literatura „ku przestrodze”.

Lubicie baśnie Braci Grimm? Te mroczne, pełne tajemnic, lęku i śmierci historie ku przestrodze?
Albo czy znajdzie się tu miłośnik prozy Dickensa i jego „Opowieści Wigilijnej”?
Jeśli tak, to na z pewnością zachwyci Was powieść #czarneskrzydłaczasu #dianesetterfield.
Mroczna, gotycka historia Williama Bellmana, który staje się niewolnikiem czasu, a nieodłącznym symbolem...

Tajemnicza, nostalgiczna, mroczna powieść o jednej z wielu historii jakie pisze nam życie.
Dwie kobiety, jedna jest znaną pisarką , druga to prowadząca z ojcem antykwariat i czasami pisząca biografie.
Każda z nich ma swoją tajemnicę, którą skryła w głęboko w otchłani swojej podświadomości.
Mimo wszystko czują , że coś je ze sobą łączy.
Co łączy ze sobą te z pozoru inne osoby?
Czy odsłonią przed sobą swoje tajemnice?
Margaret Lea zostaje poproszona przez znaną pisarkę Vidę Winter o napisanie jej biografii. Wcześniej przez całe życie ukrywała swoją historię i swoje pochodzenie, tym razem chce wyznać prawdę.
Margaret najpierw sceptyczna, potem z każdą kolejną częścią opowieści coraz bardziej urzeczona i zafascynowana historią Vidy Winter, bo łączą je te same emocje i więzi z siostrami bliźniaczkami.
Tak poznajemy posiadłość Angelfield, gdzie żyli kiedyś Charlie i Isabelle. Dziwne rodzeństwo, związane ze sobą tak mocno, że aż przekraczali wszelkie granice. Isabelle rodzi bliźniaczki Emmeline i Adeline, które są zaniedbywane przez matkę, ojca nie znają i są skupione tylko na sobie. Jedna agresywna, druga potulna, ale razem tworzą całość. Nierozerwalna więź miedzy siostrami jest fascynująca i przerażająca za razem. Mają swój język, swój świat i nie widzą nic i nikogo poza sobą. Skupione maksymalnie na sobie tkwią w świecie, który na zewnątrz się rozpada, ich dom popada w ruinę, służący się starzeją, ale one nic nie zauważają oprócz ducha, który jak cień krąży po wielkim domu. Wszystko biegnie swoim życiem aż do tragedii, która pogrąża Angelfield i Vidę Winter w mroku.
Co wydarzyło się w Angelfield?
Jakie tajemnice skrywa ta posiadłość?
Kim jest duch Angelfield?
Trzynasta opowieść płynie jak rzeka, snuje się wolno i czytelnik delektuje się każdym słowem. Przenosimy się do Angelfield i żyjemy życiem jego bohaterów. Ta powieść urzeka nas, prowadzi nas w otchłań i mrok by następnie poprowadzić nas w stronę światła.
Piękna , cudowna i magiczna.

Tajemnicza, nostalgiczna, mroczna powieść o jednej z wielu historii jakie pisze nam życie.
Dwie kobiety, jedna jest znaną pisarką , druga to prowadząca z ojcem antykwariat i czasami pisząca biografie.
Każda z nich ma swoją tajemnicę, którą skryła w głęboko w otchłani swojej podświadomości.
Mimo wszystko czują , że coś je ze sobą łączy.
Co łączy ze sobą te z pozoru inne...

No cóż wielkie nadzieje, duże rozczarowanie.
Manuskrypt na pewno nie jest horrorem lub powieścią grozy, to raczej powieść gotycka.
Akcja fabuły rozgrywa się w trzech wymiarach czasowych, w XVII wieku, zaraz po II wojnie światowej oraz w 2013 roku. Mimo, iż są to różne okresy historyczne część bohaterów jest ta sama. Dlaczego? Tu już zapraszam do lektury.
Motywem przewodnim powieści jest nieśmiertelność. Autor poprzez historie bohaterów ukazuje nam możliwe skutki nieśmiertelności, jakie korzyści i jakie straty za sobą niesie. Czy warto dla życia wiecznego poświęcić wszystko i wszystkich?
Książkę dobrze się czyta. Jest napisana piękną poprawną polszczyzną, czasami stylizowaną na XVII wieczną.
Całość to dobra książka, ale jeśli spodziewacie się horroru, to niestety przy tej powieści raczej nie będziecie się bać.
Plus za piękne wydanie.

No cóż wielkie nadzieje, duże rozczarowanie.
Manuskrypt na pewno nie jest horrorem lub powieścią grozy, to raczej powieść gotycka.
Akcja fabuły rozgrywa się w trzech wymiarach czasowych, w XVII wieku, zaraz po II wojnie światowej oraz w 2013 roku. Mimo, iż są to różne okresy historyczne część bohaterów jest ta sama. Dlaczego? Tu już zapraszam do lektury.
Motywem przewodnim...