Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Następna cudowna trylogia pani Canvan na moim koncie!
Dłuuuugo czytałam tą ostatnią część, ale nie myślcie, że to dlatego,bo była nudna. Po prostu najzwyczajniej w świecie nie miałam kiedy jej czytać. Ale kiedy tylko wreszcie odetchnęłam wolnością, od razu zabrałam się do kontynuowania.
Dokończyłam ją tak szybko, że nie zauważyłam nawet kiedy przewróciłam ostatnią kartkę.
Historia w sumie skończyła się trochę "żyli długo i szczęśliwie". Muszę przyznać, że liczyłam na bardziej... smutne zakończenie, ale w sumie czemu nie mogło skończyć się dobrze? Pewnie, że mogło. Pozytywy są piękne!
Mimo że trylogia ma naprawdę wysoki poziom, to według mnie i tak żadne inne dzieło pani Trudi, nie dorówna Trylogii Czarnego Maga. Była to moja pierwsza miłość i zapewne tak pozostanie.
Nie mniej polecam to dzieło wszystkim fanom Trudi Canavan, ale także wszystkim sympatykom fantastyki. Fabuła jest wciągająca i nieraz możemy utożsamić się z bohaterem. Bynajmniej ja momentami odczuwałam, że ich oczy są moimi, a także, że odczuwam ich stratę czy radość. Coś niesamowitego!
Polecam gorąco i życzę miłej lektury tym, którzy się jej podejmą! :)

Następna cudowna trylogia pani Canvan na moim koncie!
Dłuuuugo czytałam tą ostatnią część, ale nie myślcie, że to dlatego,bo była nudna. Po prostu najzwyczajniej w świecie nie miałam kiedy jej czytać. Ale kiedy tylko wreszcie odetchnęłam wolnością, od razu zabrałam się do kontynuowania.
Dokończyłam ją tak szybko, że nie zauważyłam nawet kiedy przewróciłam ostatnią...

"Duma i uprzedzenie", to jak powszechnie wiadomo, klasyk. Książka zachwyca swoją finezją i humorem. Z początku można się obawiać, że treść może być dla nas niezrozumiała ze względu na słowa funkcjonujące w XIXw, ale to nieprawda. Słowa są tak wpasowane, że spokojnie można domyślić się ich znaczenia z kontekstu zdania.
Osobiście jestem zachwycona twórczością Jane Austen. Jej wyszukany i dość oryginalny styl pisarski, a także lekki humor jakim nas częstuje sprawia, że wciąż chcę więcej i jedyne, co mogę zrobić to sięgać po kolejne historie, które wyszły spod jej pióra.
Jeśli chodzi o samą fabułę to strasznie podobało mi się jak autorka pokazała powolną przemianę dokonującą się w Elżbiecie, a zwłaszcza w Panu Darcym. Pokochałam obie te postacie, ale także urzekła mnie Jane swoją skromnością, a także pan Bingley swoją prostotą ducha. Poznając tak dobrze bohaterów, możemy doskonale wczuć się w tamtejsze sytuacje życiowe. Te wszystkie intrygi, mezalianse, atencje i wszystkie inne cudowne słowa! Panna Austen odwzorowuje nam problemy życia, które wtedy panowały, ale wszystko owiewa tą mgiełką wyrafinowanego humoru.
Pozostaje mi polecić Wam tą pozycję i z całego serca życzyć wciągającej i zachwycającej lektury.

"Duma i uprzedzenie", to jak powszechnie wiadomo, klasyk. Książka zachwyca swoją finezją i humorem. Z początku można się obawiać, że treść może być dla nas niezrozumiała ze względu na słowa funkcjonujące w XIXw, ale to nieprawda. Słowa są tak wpasowane, że spokojnie można domyślić się ich znaczenia z kontekstu zdania.
Osobiście jestem zachwycona twórczością Jane Austen....

Nie będę się rozwodzić nad tą książką. Fabuła nie była zła, ale specjalnego wrażenia na mnie nie zrobiła. Jednak jeśli ktoś lubi łzawe dramaty, to jest to pozycja jak najbardziej dla niego :)

Nie będę się rozwodzić nad tą książką. Fabuła nie była zła, ale specjalnego wrażenia na mnie nie zrobiła. Jednak jeśli ktoś lubi łzawe dramaty, to jest to pozycja jak najbardziej dla niego :)

Nie wiem w sumie jak tą książkę ocenić. Jestem nią oczarowana. Niestety to i tak nie oddaje w żaden sposób moich odczuć wobec tej książki. Mała Liesel, Rudy, Śmierć, Hans i Rosa. Te postacie mają głębię i to tak ogromną, że po ich śmierci czułam, jakbym utraciła kawałek serca. Tak, wiem, to tylko książka, ale naprawdę jestem wdzięczna autorowi, że mogłam poczuć się obserwatorem zdarzeń i oddać hołd w postaci przeżywanych emocji. Polecam każdemu, naprawdę każdemu.

Nie wiem w sumie jak tą książkę ocenić. Jestem nią oczarowana. Niestety to i tak nie oddaje w żaden sposób moich odczuć wobec tej książki. Mała Liesel, Rudy, Śmierć, Hans i Rosa. Te postacie mają głębię i to tak ogromną, że po ich śmierci czułam, jakbym utraciła kawałek serca. Tak, wiem, to tylko książka, ale naprawdę jestem wdzięczna autorowi, że mogłam poczuć się...

Bałam się tej książki, już pomijając fakt, że jest to lektura szkolna, a te rzadko kiedy są ciekawe. Fabuła książki była ciężka. Wszystkie rozmowy pomiędzy bohaterami i same opisy miasta, choroby i przeżyć wewnętrznych dawały wczuć się w całą historię. Mimo, że czytałam to na łeb, na szyję, bo termin mnie gonił to mimo wszystko muszę przyznać, że jak już ją przeczytałam to zostawiła ona po sobie w głowie lekki mętlik... i to był ten przyjemny mętlik po książkach, które sprawiają, że człowiek zaczyna się zastanawiać.

Bałam się tej książki, już pomijając fakt, że jest to lektura szkolna, a te rzadko kiedy są ciekawe. Fabuła książki była ciężka. Wszystkie rozmowy pomiędzy bohaterami i same opisy miasta, choroby i przeżyć wewnętrznych dawały wczuć się w całą historię. Mimo, że czytałam to na łeb, na szyję, bo termin mnie gonił to mimo wszystko muszę przyznać, że jak już ją przeczytałam to...

Książka przeczytana drugi raz i przypomniana... Już zapomniałam ile scen pozmieniali i pominęli w filmie...

Książka przeczytana drugi raz i przypomniana... Już zapomniałam ile scen pozmieniali i pominęli w filmie...

Fabuła książki sama w sobie była naprawdę dobra. Cała ta historia biznesmena i przeżycia związane z procesem jego duchowego uzdrowienia jest dobrze pomyślana. Ale muszę szczerze powiedzieć, że akurat po tym autorze spodziewała się nieco więcej. Po przeczytaniu "Chaty" byłam pełna sprzecznych emocji, mętliku w głowie, który okazał się piękny, bo książka zostawiła po sobie długotrwały ślad. A w przypadku "Rozdroża" niestety nic mnie bardzo nie urzekło, nie przykuło większej uwagi. Mimo to polecam wszystkim, którzy poszukują wiary i Boga w zabieganiu i codziennych obowiązkach :)

Fabuła książki sama w sobie była naprawdę dobra. Cała ta historia biznesmena i przeżycia związane z procesem jego duchowego uzdrowienia jest dobrze pomyślana. Ale muszę szczerze powiedzieć, że akurat po tym autorze spodziewała się nieco więcej. Po przeczytaniu "Chaty" byłam pełna sprzecznych emocji, mętliku w głowie, który okazał się piękny, bo książka zostawiła po sobie...

Z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że to jedna z najlepszych książek na jakie dotychczas trafiłam. Już dawno nie zdarzyło się tak, że siedziałam po nocy i czytałam, bo po prostu nie mogłam się oderwać. Byłam zachwycona filmem, ale książka? Zauroczyła mnie! Poddałam się jej całkowicie. Trochę jakbym tam była i obserwowała całą historię z boku. Podczas czytania potrafiłam zaśmiać się w głos i zastanowić nad słowami, ale też zapłakać. No wszystko aby czytelnika zaangażować. Jestem pod ogromnym wrażeniem i wielki ukłon w stronę autorki!!!

Z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że to jedna z najlepszych książek na jakie dotychczas trafiłam. Już dawno nie zdarzyło się tak, że siedziałam po nocy i czytałam, bo po prostu nie mogłam się oderwać. Byłam zachwycona filmem, ale książka? Zauroczyła mnie! Poddałam się jej całkowicie. Trochę jakbym tam była i obserwowała całą historię z boku. Podczas czytania potrafiłam...

Cóż... męczyłam tą książkę trochę. Biorąc pod uwagę całą już teraz trylogię to fabuła nie jest zła. Jednak Trudni ma lepsze historie. A sama książka była strasznie przewidywalna. Lekko po połowie książki wiedziałam już jak się skończy i co będzie rozdział dalej. Trochę mnie to zniechęcało. Jednak cieszę się na to zakończenie, oczywiście happy end dla Dzikich, dla pozostałych niekoniecznie, aczkolwiek jak dla mnie też happy end :D

Cóż... męczyłam tą książkę trochę. Biorąc pod uwagę całą już teraz trylogię to fabuła nie jest zła. Jednak Trudni ma lepsze historie. A sama książka była strasznie przewidywalna. Lekko po połowie książki wiedziałam już jak się skończy i co będzie rozdział dalej. Trochę mnie to zniechęcało. Jednak cieszę się na to zakończenie, oczywiście happy end dla Dzikich, dla...

Książka, muszę przyznać, specjalnie mnie nie urzekła. Wiem, że p. Trudi potrafi pisać o wiele ciekawiej. Największym absurdem był dla mnie romans Aurai z Haią... troszkę mnie to rozbawiło. Treść była strasznie przewidywalna. W rozdziale, który czytałam mogłam przewidzieć o czym będzie następny. Zakończenie też mnie ani trochę nie zaskoczyło. Zabrakło mi małego zwrotu akcji... Aczkolwiek sama fabuła i pomysł bardzo przypadł mi do gustu. Niesamowitym pomysłem jest dla mnie ukazanie Dzikich ukrywających się przed Bogami, którzy jednak nie są tak cudowni jak wszyscy myślą. Także Mirar ukrywający swoje prawdziwe ja pod maską Leiarda... akurat tego bym się nie spodziewała. Mam nadzieję, że niedługo w moje ręce trafi ostatnia część trylogii.

Książka, muszę przyznać, specjalnie mnie nie urzekła. Wiem, że p. Trudi potrafi pisać o wiele ciekawiej. Największym absurdem był dla mnie romans Aurai z Haią... troszkę mnie to rozbawiło. Treść była strasznie przewidywalna. W rozdziale, który czytałam mogłam przewidzieć o czym będzie następny. Zakończenie też mnie ani trochę nie zaskoczyło. Zabrakło mi małego zwrotu...

Książka ogromnie mi się podobała. Czytałam ją już nie raz. Historia, którą przedstawia autor sięga naprawdę do głębi i daje sporo do myślenia. Naprawdę pozycja godna polecenia

Książka ogromnie mi się podobała. Czytałam ją już nie raz. Historia, którą przedstawia autor sięga naprawdę do głębi i daje sporo do myślenia. Naprawdę pozycja godna polecenia