Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Izabeli Sowy. Trochę się go obawiałam, ponieważ słyszałam na jej temat wiele pozytywnych opinii, choć pojawiły się też te negatywne. Cały czas myślałam, jakie będzie moje zdanie na temat tej książki. Na szczęście jest już po wszystkim i muszę przyznać, że bardzo mi się ona spodobała. Autorka z niesamowitą lekkością opisywała przedstawione wydarzenia, potrafiła także zmylić i zmusić do myślenia. Teraz mam w planach przeczytanie "Dużej kieszeni na kłopoty", autorstwa tejże autorki i myślę, że będzie to kolejne udane zapoznanie się z kolejną powieścią.


Szesnastoletnia Miłka ma wszystko, co według jej rodziców musi mieć każda nastolatka: markowe ciuchy, nowe meble i szacunek znajomych. Mimo to Dobromiła czuje, że musi podążać swoją własną ścieżką, a nie tą wyznaczoną przez "idealną" starszą siostrę. Kiedy w parku przez przypadek spotyka dziadka, z którym nie widziała się od lat, jej życie nagle nabiera sensu. Dowiaduje się wiele rzeczy o swojej rodzinie, odkrywa tajemnice siostry i reszty krewnych. W dodatku odnajduje bezdomnego pieska, który cieszy się na widok każdego białego samochodu.

Ogromnie zaintrygowały mnie losy Miłki, niby mającej wszystko, ale w gruncie rzeczy niespełnionej. Pewnie każdy chciałby mieć takie życie jak ona - zawsze najnowsze rzeczy, uczęszczanie do najlepszej szkoły i świetne oceny. Pozornie wydaje się ono idealne, jednak w rzeczywistości wcale takie nie jest. W końcu dziewczyna prawie nie pamiętała swojego dziadka, z którym jej rodzice zerwali kontakt,; nigdy nie miała nawet zwierzaka, a w dodatku zawsze była porównywana do siostry. Dzięki wytrwałości i bez opornemu dążeniu do celu udało jej się zrealizować wiele rzeczy, które kiedyś wydawałyby się nie do pomyślenia.

Książka była cudowna, wprost stworzona dla mnie. Fajnie było poznać wspomnienia Dobromiły, jej teraźniejsze życie i problemy. Bardzo spodobał mi się wątek z Kolesiem - małym, bezdomnym kundelkiem. Miałam wrażenie, że polubił on główną bohaterkę i być może zostanie przez nią przygarnięty. Koniec powieści ogromnie mnie zaskoczył, nie spodziewałam się, że wydarzą się tam takie rzeczy. Ale głównie to lubię w takich książkach, czyli nieoczekiwane zwroty akcji i tajemnicze wydarzenia. Brak mi słów, żeby opisać tą świetną powieść.

Podsumowując: wszystkie wątki, zarówno główne, jak i poboczne mile mnie zaskoczyły. Poznałam bohaterów, którzy mieli świetną, niepowtarzalną osobowość. Pojawiły się zwroty akcji, zdarzenia owiane tajemnicą, oraz sekrety godne odkrycia. Wszystko w tej powieści było cudne, łącznie z podzieleniem książki na dwie części: w jednej były wydarzenia teraźniejsze, a w drugiej wspomnienia głównej bohaterki. Z pewnością sięgnę po inne dzieła autorki.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Izabeli Sowy. Trochę się go obawiałam, ponieważ słyszałam na jej temat wiele pozytywnych opinii, choć pojawiły się też te negatywne. Cały czas myślałam, jakie będzie moje zdanie na temat tej książki. Na szczęście jest już po wszystkim i muszę przyznać, że bardzo mi się ona spodobała. Autorka z niesamowitą lekkością opisywała...

Genialne, podobają mi się komentarze Albusa Dumbledore'a do poszczególnych baśni.:) Polecam!

Genialne, podobają mi się komentarze Albusa Dumbledore'a do poszczególnych baśni.:) Polecam!

Świetna książka!:) Trzyma czytelnika w napięciu do samego końca - nie spodziewałam się takiego toku wydarzeń. Już czytam drugą część i mam nadzieję, że również mnie zaskoczy. :)

Świetna książka!:) Trzyma czytelnika w napięciu do samego końca - nie spodziewałam się takiego toku wydarzeń. Już czytam drugą część i mam nadzieję, że również mnie zaskoczy. :)

"Będziemy na tyle silni, na ile będziemy zjednoczeni i na tyle słabi, na ile podzieleni". ~Albus Dumbledore

Harry Potter jest uczestnikiem ważnego wydarzenia dla wszystkich czarodziejów - mistrzostw świata w Quidditchu. Razem ze swoimi przyjaciółmi bawią się i kibicują, korzystając z ostatnich dni wakacji. Kiedy niespodziewanie śmierciożercy atakują niczego nie spodziewających się magicznych ludzi, a na niebie pojawia się Mroczny Znak, panika szerzy się wśród zebranych. Ministerstwo magii na początku niesłusznie oskarża o wyczarowanie znaku Harry'ego, Rona i Hermionę.

W Hogwarcie ma miejsce kolejne wyjątkowe zdarzenie - Turniej Trójmagiczny, na który do szkoły magii przyjeżdżają uczniowie innych szkół, Beauxbatons i Durmstrangu. Harry zostaje drugim reprezentantem swojej uczelni, przez co na długi czas zostaje skłócony ze swoim przyjacielem. Ponadto musi uporać się z trudnymi zadaniami, takich jak pokonanie smoka czy wyprawa w głębię jeziora. Kiedy okazuje się, że Czarny Pan znów jest w pełni mocy, ginie niewinny uczeń, a Harry zostaje poddany torturom. Kto okaże się szpiegiem i zdrajcą? Dlaczego ktoś za wszelką cenę chciał, żeby młody czarodziej reprezentował swoją szkołę? Kto zginie? Tego wszystkiego dowiecie się, czytając książkę "Harry Potter i czara ognia".

Radość, śmiech, płacz, wzruszenie... to wszystko można przeżywać podczas czytania powieści. Jeśli chcesz być świadkiem Turnieju, mistrzostw świata w Quidditchu czy choćby lekcji Obrony Przed Czarną Magią, śmiało zapoznaj się z tą lekturą, a na pewno nie pożałujesz!

"Będziemy na tyle silni, na ile będziemy zjednoczeni i na tyle słabi, na ile podzieleni". ~Albus Dumbledore

Harry Potter jest uczestnikiem ważnego wydarzenia dla wszystkich czarodziejów - mistrzostw świata w Quidditchu. Razem ze swoimi przyjaciółmi bawią się i kibicują, korzystając z ostatnich dni wakacji. Kiedy niespodziewanie śmierciożercy atakują niczego nie...

"Harry Potter i komnata tajemnic" to kontynuacja bestsellerowej serii książek autorstwa J.K. Rowling. Druga część ponownie przeniosła mnie w świat pełen magii i przygód, które były jeszcze ciekawsze niż w poprzedniej części. Po raz kolejny poznawałam Hogwart - szkołę magii i czarodziejstwa. Dowiedziałam się wielu nowych rzeczy, przeżyłam niezapomniane chwile i doznałam pozytywnych uczuć i emocji. Wspólnie z bohaterami odkrywałam tajemnice szkoły, głównie historię o legendarnej komnacie tajemnic.

12-letni Harry Potter, który jako niemowlak pokonał najpotężniejszego czarnoksiężnika tamtych czasów, Lorda Voldemorta, po raz drugi udaje się do szkoły dla czarodziejów. Wcześniej jednak będzie miał niemały problem – pewien skrzat domowy przeszkodzi mu w dostaniu się na lekcje. Mimo to, z pomocą przyjaciela, dostaje się na uczelnię. Czekają go tam nowe zadania, sekrety do odkrycia oraz kłopoty. Kiedy pewnego dnia odkrywa, że umie rozmawiać z wężami, a na korytarzu odkrywa przerażający napis, wszyscy zaczynają podejrzewać go o bycie dziedziciem Slytherina – jednego z założycieli Hogwartu. Wspólnie z najlepszymi przyjaciółmi – Ronem i Hermioną, będzie musiał dowiedzieć się, gdzie znajduje się komnata tajemnic, aby odkryć prawdziwą tożsamość dziedzica.

Nieoczekiwanie zostaje porwana młodsza uczennica, a kolejny złowrogi napis głosi, że jej szkielet będzie spoczywał w zamku na wieki. Trójka przyjaciół postanawia za wszelką cenę ją ocalić, a sprzymierzeńcem i wrogiem okażą się najmniej spodziewane osoby.

Serią książek zachwyciłam się już po przeczytaniu pierwszej części. Dlatego z niecierpliwością sięgnęłam po drugi tom i przeczytałam go w zaledwie kilka godzin. Jedyną wadą książki była.... zbyt mała ilość stron, bo przecież 350 to stanowczo za mało! :) Teraz czytam następne części i jestem pewna, że będą równie dobre lub lepsze!

"Harry Potter i komnata tajemnic" to kontynuacja bestsellerowej serii książek autorstwa J.K. Rowling. Druga część ponownie przeniosła mnie w świat pełen magii i przygód, które były jeszcze ciekawsze niż w poprzedniej części. Po raz kolejny poznawałam Hogwart - szkołę magii i czarodziejstwa. Dowiedziałam się wielu nowych rzeczy, przeżyłam niezapomniane chwile i doznałam...

Cykl książek o Harrym Potterze już od samego początku czytałam z wielką chęcią. Pochłaniałam go wyjątkowo szybko, poznając wyjątkowy świat czarodziejów. Po trzecią część także sięgnęłam z radością i już po dwóch dniach było po wszystkim. Jak przy poprzednich dwóch tomach czułam wiele emocji, za nic nie chciałam przerwać czytania. Jeśli jednak musiałam to zrobić, to z wielką niechęcią, ponieważ nie mogłam doczekać się dalszego ciągu przygód.

Harry Potter jeszcze przed rozpoczęciem trzeciego roku nauki w Hogwarcie - szkole Magii i Czarodziejstwa, dowiaduje się, że z więzienia ucieka niebezpieczny przestępca, Syriusz Black. Wszyscy uparcie twierdzą, że to właśnie jego chce dopaść i nie pozwalają mu na oddalanie się z zamku. Budynek strzegą też dementorzy - strażnicy tegoż więzienia, którzy wysysają radość z każdego człowieka, który znajdzie się w ich pobliżu. Harry potajemnie uczy się razem z nauczycielem Obrony przed czarną magią, jak może temu zapobiec.

Razem z przyjaciółmi - Ronem i Hermioną - chce dowiedzieć się więcej o człowieku, który rzekomo zdradził jego rodziców. Prawda okazuje się zupełnie inna, niż się im wydawało...

"Harry Potter i więzień Azkabanu" to kolejna książka, która dołączyła do grona moich ulubionych dzieł. Autorka po raz trzeci zaskoczyła wszystkich fanów Harry'ego, w tym mnie, niespodziewanymi wydarzeniami. Powieść przeczytałam kilka razy i z całą pewnością mogę stwierdzić, że ze zniecierpliwieniem sięgnę także po kolejne tomy, które z pewnością będą jeszcze lepsze.

Cykl książek o Harrym Potterze już od samego początku czytałam z wielką chęcią. Pochłaniałam go wyjątkowo szybko, poznając wyjątkowy świat czarodziejów. Po trzecią część także sięgnęłam z radością i już po dwóch dniach było po wszystkim. Jak przy poprzednich dwóch tomach czułam wiele emocji, za nic nie chciałam przerwać czytania. Jeśli jednak musiałam to zrobić, to z wielką...