Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka łamie serce :( Ogrom sympatii dla Yale'a i Fiony, choć to wcale nie jest takie oczywiste i obiektywnie ich postępowanie nie zostanie ocenione jako słuszne lub racjonalne, to tak bardzo się z nimi utożsamiałam, bo nie każdy jest bohaterem!

Ta książka łamie serce :( Ogrom sympatii dla Yale'a i Fiony, choć to wcale nie jest takie oczywiste i obiektywnie ich postępowanie nie zostanie ocenione jako słuszne lub racjonalne, to tak bardzo się z nimi utożsamiałam, bo nie każdy jest bohaterem!

Moim zdaniem ta książka jest dobra, ale to też dlatego, że mi absolutnie nie przeszkadzał ten "piracki" klimat, nie miałam większych zastrzeżeń do odwzorowanych czasów, no i nie domyśliłam się zakończenia. Rzeczywiście może jest zbyt długa, ale jednak czyta się ją szybko i przyjemnie, a bohaterowie dają się lubić ;)

Moim zdaniem ta książka jest dobra, ale to też dlatego, że mi absolutnie nie przeszkadzał ten "piracki" klimat, nie miałam większych zastrzeżeń do odwzorowanych czasów, no i nie domyśliłam się zakończenia. Rzeczywiście może jest zbyt długa, ale jednak czyta się ją szybko i przyjemnie, a bohaterowie dają się lubić ;)

Nie żegnam się, bo na pewno będę wracać do twórczości Zafona.

Nie żegnam się, bo na pewno będę wracać do twórczości Zafona.

WSPANIAŁA, uwielbiam Elif Shafak, historie, które piszę i bohaterów, których powołuje do życia.

WSPANIAŁA, uwielbiam Elif Shafak, historie, które piszę i bohaterów, których powołuje do życia.

To jest dobry kryminał, ale największe wrażenie zrobił na mnie pierwszy rozdział, w którym główna bohaterka znajduje się na miejscu zdarzenia. Był tak dobrze napisany, że aż czułam dzwonienie w uszach. Sama historia jest wciągająca, ale raczej przewidywalna, smutna i przygnębiająca. Nie wiem czy to zaleta czy wada, ale dla mnie bohaterowie byli jednak zbyt obcy, nie do końca umiałam wczuć się w ich emocje.

To jest dobry kryminał, ale największe wrażenie zrobił na mnie pierwszy rozdział, w którym główna bohaterka znajduje się na miejscu zdarzenia. Był tak dobrze napisany, że aż czułam dzwonienie w uszach. Sama historia jest wciągająca, ale raczej przewidywalna, smutna i przygnębiająca. Nie wiem czy to zaleta czy wada, ale dla mnie bohaterowie byli jednak zbyt obcy, nie do...

Z przykrością muszę stwierdzić, że książka była po prostu przeciętna. Wcale nie oceniam negatywnie redukcji wątków w porównaniu do pierwszej części, ponieważ dwa były dla mnie wystarczające, ale niestety żaden z nich mnie nie zaangażował na tyle, ile historie z pierwszej części. Przemiana Signe z małej, rozpieszczonej dziewczynki w zbuntowaną staruszkę, która sprzeciwia się całemu światu nie była dla mnie do końca zrozumiała, nie wiem jak zaszła ta przemiana bo wydarzenia z jej życia zostały przedstawione bez większego uzasadnienia, wyrwane z kontekstu. David z kolei jak sam stwierdził, ciągle był dzieckiem, które miało do opieki kolejne dziecko. Również wątki miłosne były jakieś nieudolnie poprowadzone i trochę "na siłę". Bardzo szkoda, bo sam temat niesamowicie ważny.

Z przykrością muszę stwierdzić, że książka była po prostu przeciętna. Wcale nie oceniam negatywnie redukcji wątków w porównaniu do pierwszej części, ponieważ dwa były dla mnie wystarczające, ale niestety żaden z nich mnie nie zaangażował na tyle, ile historie z pierwszej części. Przemiana Signe z małej, rozpieszczonej dziewczynki w zbuntowaną staruszkę, która sprzeciwia się...

Rewelacyjna, z niecierpliwością sięgnęłam po drugi tom. Poruszająca historia rodziny Jaszi, a w tle rozgrywające się wydarzenia XX wieku.

Rewelacyjna, z niecierpliwością sięgnęłam po drugi tom. Poruszająca historia rodziny Jaszi, a w tle rozgrywające się wydarzenia XX wieku.

Ciężko było mi się zaangażować w tę historię na samym początku, ponieważ uznałam, że jest zbyt mroczna i smutna, a opisy bagien i okolicznej fauny i flory na pewno to potęgowały. Im dalej w las tym lepiej czytało się historię Kyi, przede wszystkim jej kibicowało i życzyło jej powodzenia. Na ogromny plus wątek z procesem sądowym, świetnie obnażył wszelkie uprzedzenia małej społeczności do dziewczyny, która przecież nic nikomu nie zrobiła. Jednak koniec tej historii jest dla mnie tak niezrozumiały i nie mający żadnego uzasadnienia w całej historii, że nie jestem w stanie dać więcej niż 7.

Ciężko było mi się zaangażować w tę historię na samym początku, ponieważ uznałam, że jest zbyt mroczna i smutna, a opisy bagien i okolicznej fauny i flory na pewno to potęgowały. Im dalej w las tym lepiej czytało się historię Kyi, przede wszystkim jej kibicowało i życzyło jej powodzenia. Na ogromny plus wątek z procesem sądowym, świetnie obnażył wszelkie uprzedzenia małej...

Czyta się jednym tchem, świetnie napisana i przetłumaczona powieść o losach dwóch sióstr, bliźniaczek, które mimo że wyglądają jak dwie krople wody, bardzo się od siebie różnią. Obie pragną wyrwać się z dotychczasowej ramy swojego życia, a każda z nich ma inny powód. Bolesna, momentami smutna opowieść o poszukiwaniu swojej tożsamości, akceptacji i zrozumienia, miłości, bezpieczeństwa i poczucia stabilizacji. Każda z historii na swój sposób piękna, jest też bardzo smutna, ale to też nadaje tej powieść ogromny urok. Nie mogłam się od niej oderwać, tak bardzo chciałam wiedzieć jak dalej potoczą się losy bohaterów.

Czyta się jednym tchem, świetnie napisana i przetłumaczona powieść o losach dwóch sióstr, bliźniaczek, które mimo że wyglądają jak dwie krople wody, bardzo się od siebie różnią. Obie pragną wyrwać się z dotychczasowej ramy swojego życia, a każda z nich ma inny powód. Bolesna, momentami smutna opowieść o poszukiwaniu swojej tożsamości, akceptacji i zrozumienia, miłości,...

Klasyka fantastyki, do której musiałam dorosnąć. Czyta się w jedną noc.

Klasyka fantastyki, do której musiałam dorosnąć. Czyta się w jedną noc.

Świetne zakończenie cyklu Cmentarza Zapomnianych Książek. Rzeczywiście książka jest długa i może trochę przegadana, ale mi akurat to nie przeszkadzało, ponieważ czułam, że jest to pożegnanie z bohaterami. Historia opowiedziana w książce jest wciągająca, jest też o wiele "szersza" niż fabuła poprzednich części, ponieważ dotyczy spisku krajowego, a nie jak było do tej pory - historii konkretnych osób. Szkoda mi trochę jednak Daniela Sempere, który w pierwszej części został wykreowany na zupełnie inną postać niż w tej ostatniej, gdyż stracił cały swój entuzjazm i charakter. Natomiast bardzo pozytywnie odbieram kobiecy charakter - główną bohaterkę.

Świetne zakończenie cyklu Cmentarza Zapomnianych Książek. Rzeczywiście książka jest długa i może trochę przegadana, ale mi akurat to nie przeszkadzało, ponieważ czułam, że jest to pożegnanie z bohaterami. Historia opowiedziana w książce jest wciągająca, jest też o wiele "szersza" niż fabuła poprzednich części, ponieważ dotyczy spisku krajowego, a nie jak było do tej pory -...

Poruszająca, mocna, dająca do myślenia, traktująca o rzeczach ważnych...? Nie, nie ma słów, które trafnie mogłyby opisać to, co zostało przedstawione w tej książce. To lektura tylko dla czytelników o mocnych nerwach, którzy mają na tyle dużą wrażliwość, aby poznać tę historię i na tyle otwarty umysł, aby poznać argumenty wszystkich stron.

"- Wie Pan, skąd się biorą te wszystkie wątpliwości? Z niewiedzy. Dlaczego najgorsze opinie o Żydach albo o pogromach wypowiadają osoby, które tak naprawdę nie mają o nich żadnej wiedzy? Myślę, że aby coś z tą sytuacją zrobić, musi być więcej informacji dla zwykłych ludzi. To nasze pokolenie i pokolenie naszych dzieci chcą wiedzieć, one nie mają już tego piętna, nie mają z tyłu głowy, że moja rodzina mordowała, że lepiej siedzieć cicho. Zaczną się dopytywać. Jestem przekonana. Na przykład to słynne Jedwabne. Kiedy to zaczęło wychodzić na światło dzienne? Bardzo późno, prawda? Znalazło się iluś tam ludzi, którzy nie dawali za wygraną, zaczęli o to walczyć po książce Grossa i to wyszło. Mnie w szkole nikt o niczym nie mówił, babcia coś wspominała, ale nie dopytywałam, nie drążyłam, ale teraz zacznę, teraz już nie odpuszczę”.

Poruszająca, mocna, dająca do myślenia, traktująca o rzeczach ważnych...? Nie, nie ma słów, które trafnie mogłyby opisać to, co zostało przedstawione w tej książce. To lektura tylko dla czytelników o mocnych nerwach, którzy mają na tyle dużą wrażliwość, aby poznać tę historię i na tyle otwarty umysł, aby poznać argumenty wszystkich stron.

"- Wie Pan,...

Bardzo ciekawa opowieść, która ma w sobie mimo wszystko dużo smutku, ale jednak nie chwyciła mnie za serce.

Rzeczywiście może przez jej wszechobecność w ostatnim czasie miałam za duże oczekiwania, ale opowieść o trzystu latach życia na zaledwie 600 stronach wydaje mi się trochę zmarnowanym potencjałem. Może też już nie jestem w tym wieku, w którym utożsamiłabym się z główną bohaterką na 100%.

Niemniej jednak na pewno warto po nią sięgnąć, bo ma w sobie dużo piękna.

Bardzo ciekawa opowieść, która ma w sobie mimo wszystko dużo smutku, ale jednak nie chwyciła mnie za serce.

Rzeczywiście może przez jej wszechobecność w ostatnim czasie miałam za duże oczekiwania, ale opowieść o trzystu latach życia na zaledwie 600 stronach wydaje mi się trochę zmarnowanym potencjałem. Może też już nie jestem w tym wieku, w którym utożsamiłabym się z...

Zdecydowanie najsłabsza z części Cmentarza Zapomnianych Książek. Nie czułam już tego klimatu, który był obecny w dwóch poprzednich. Lektura na raz, nie zapada nawet w pamięć a szkoda, bo Fermin to bezapelacyjnie mój ulubiony bohater. Mimo że krótka, nużyła się.

Zdecydowanie najsłabsza z części Cmentarza Zapomnianych Książek. Nie czułam już tego klimatu, który był obecny w dwóch poprzednich. Lektura na raz, nie zapada nawet w pamięć a szkoda, bo Fermin to bezapelacyjnie mój ulubiony bohater. Mimo że krótka, nużyła się.

To jest bardzo dobra powieść, ale nie tak świetna jak "Cień wiatru", czegoś zabrakło... Mimo pozornych podobieństw, jak np. oparcia głównej osi fabularnej na prowadzonym przez głównego bohatera detektywistycznym śledztwu, ta historia jest bardziej mroczna, dużo w niej okrucieństwa. Historia rozwijała się wolniej niż w Cieniu Wiatru, aby następnie przyspieszyć na ostatnich stronach w celu wyjaśnienia kilku wątków. Brakowało mi trochę rozwinięcia drugiego planu, a najbardziej oddania głosu innym bohaterom, tak jak w pierwszej części głos dostała Nuria Monfort. Niemniej jednak czytało się ją z zapartym tchem, do późna w nocy.

To jest bardzo dobra powieść, ale nie tak świetna jak "Cień wiatru", czegoś zabrakło... Mimo pozornych podobieństw, jak np. oparcia głównej osi fabularnej na prowadzonym przez głównego bohatera detektywistycznym śledztwu, ta historia jest bardziej mroczna, dużo w niej okrucieństwa. Historia rozwijała się wolniej niż w Cieniu Wiatru, aby następnie przyspieszyć na ostatnich...

Mocna i poruszająca lektura. Ostatnia rozmowa głównej bohaterki z terapeutką na długo pozostanie mi w pamięci. Nie jest łatwa, nie czyta się szybko, ale jest ważna i traktuje o rzeczach istotnych.

Mocna i poruszająca lektura. Ostatnia rozmowa głównej bohaterki z terapeutką na długo pozostanie mi w pamięci. Nie jest łatwa, nie czyta się szybko, ale jest ważna i traktuje o rzeczach istotnych.

Czytając Kolej podziemną czułam się trochę tak, jakbym oglądała film, a film różni się od książki tym, że nie przekazuje tylu myśli, uczuć i emocji towarzyszącym bohaterom, ile przekazuje książka. Temat poruszony w książce jest bardzo ważny, ja uważam, że o tym należy mówić jak najwięcej, jednak zgadzam się, że potencjał został trochę zmarnowany.

Powieść opowiada o losach Cory, niewolnicy trzeciego pokolenia, której udaje się uciec z plantacji bawełny i dotrzeć do mistycznej kolei podziemnej. Problem w tym, że sylwetka bohaterki jest jednak przedstawiona jakoś zbyt powierzchownie, przez co mimo że z uwagą śledziłam jej losy, nie kibicowałam jej aż tak.

Ponadto wydarzenia były opisane dosyć oszczędnie, przez co miałam wrażenie, że nim dokładnie odkryłam świat, w którym znalazła się Cora, już następował punkt kulminacyjny i przeskok do następnego rozdziału.

Podobał mi się jednak sam wątek kolei podziemnej i ogólny koncept powieści, tym bardziej szkoda, że mam niedosyt i czuję, że potencjał tej historii nie został wykorzystany.

Czytając Kolej podziemną czułam się trochę tak, jakbym oglądała film, a film różni się od książki tym, że nie przekazuje tylu myśli, uczuć i emocji towarzyszącym bohaterom, ile przekazuje książka. Temat poruszony w książce jest bardzo ważny, ja uważam, że o tym należy mówić jak najwięcej, jednak zgadzam się, że potencjał został trochę zmarnowany.

Powieść opowiada o losach...

Obowiązkowa lektura dla każdego. Fenomenalnie przedstawione sylwetki pierwszych polskich posełek, napisane na podstawie listów, wspomnień świadków, wydanych czasopism. Nie wyobrażam sobie jak dużo czasu trzeba było poświęcić, aby ta książka powstała. Często zamykałam ją na chwilę ze zdenerwowania, ponieważ nie chce się wierzyć, że to co dla nas obecnie jest niewyobrażalne, niesprawiedliwe i ogromnie krzywdzące, jeszcze 100-70 lat temu było powszechnie akceptowaną rzeczywistością. Ogromne brawa dla tych kobiet, które zostały przedstawione na łamach książki, ale też dla wielu innych, o których możemy nigdy nie usłyszeć, ponieważ nie zachowały się żadne materiały źródłowe. To przedstawienie polityki i międzywojennych realiów "od zaplecza", bo świat kobiet był trudny, niedoceniany i tłamszony. Ogromny plus za to, że w książce podniesionych zostaje wiele tematów społecznych, o których ówcześnie mówiono, a także ich odbiór w opinii publicznej. Mam nadzieję, że już nigdy nie będziemy musieli żyć w takiej rzeczywistości, zwłaszcza biorąc pod uwagę wydarzenia z ostatnich lat.

Obowiązkowa lektura dla każdego. Fenomenalnie przedstawione sylwetki pierwszych polskich posełek, napisane na podstawie listów, wspomnień świadków, wydanych czasopism. Nie wyobrażam sobie jak dużo czasu trzeba było poświęcić, aby ta książka powstała. Często zamykałam ją na chwilę ze zdenerwowania, ponieważ nie chce się wierzyć, że to co dla nas obecnie jest niewyobrażalne,...

Książka Ronana Farrow'a to kawał dobrze wykonanej reporterskiej roboty, ale przede wszystkim obraz współczesnych zdegenerowanych mediów. To właśnie dzięki dziennikarzom społeczeństwo ma możliwość kontroli i reakcji na negatywne zjawiska w świecie, przez co ukazana w książce próba uciszenia, zastraszenia i unicestwienia historii kobiet będących ofiarami przestępstw seksualnych jest przede wszystkim oburzająca i niesprawiedliwa, ale także porażająca. Nikt, bez względu na status społeczny, zasoby finansowe czy wpływy i znajomości, nie może zostać zwolniony z odpowiedzialności za dokonane przestępstwa.

Cieszę się, że te kobiety zostały wysłuchane, a ich świadectwo przekazane opinii publicznej, ponieważ "koniec końców nic nie pokona odwagi kobiey. A ich historie - wielkie, prawdziwe - można złapać, ale nie sposób poukręcać im łbów".

Książka Ronana Farrow'a to kawał dobrze wykonanej reporterskiej roboty, ale przede wszystkim obraz współczesnych zdegenerowanych mediów. To właśnie dzięki dziennikarzom społeczeństwo ma możliwość kontroli i reakcji na negatywne zjawiska w świecie, przez co ukazana w książce próba uciszenia, zastraszenia i unicestwienia historii kobiet będących ofiarami przestępstw...

Jako fanka powieści historycznych nie ukrywam, że czerpałam ogromną przyjemność z lektury. Książka jest wymagająca, ponieważ z uwagi na objętość nie da się jej pochłonąć w jeden wieczór. Jednakże uważam, że naprawdę warto po nią sięgnąć, żeby przeżyć tę przygodę razem z bohaterami. Niestety nie jest to pozycja dla wymagającego czytelnika, ponieważ bohaterowie są raczej jednowymiarowi, opowieść momentami nużąca, jednak satysfakcjonująca. Ot, ciekawa lektura zwłaszcza w okresie jesienno - zimowym.

Jako fanka powieści historycznych nie ukrywam, że czerpałam ogromną przyjemność z lektury. Książka jest wymagająca, ponieważ z uwagi na objętość nie da się jej pochłonąć w jeden wieczór. Jednakże uważam, że naprawdę warto po nią sięgnąć, żeby przeżyć tę przygodę razem z bohaterami. Niestety nie jest to pozycja dla wymagającego czytelnika, ponieważ bohaterowie są raczej...