Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wspaniałe. I niesamowicie smutne w swoim humorze. Perfekcyjny portret tak zwanego świata nowoczesnego. Przeklęta nowoczesność. A fe.

Wspaniałe. I niesamowicie smutne w swoim humorze. Perfekcyjny portret tak zwanego świata nowoczesnego. Przeklęta nowoczesność. A fe.

Ciekawie podany temat narodowy, szczególnie dla Rydla istotny. Cenne odwołania do historii Polski, budzące poczucie powinności i obowiązku wobec ojczyzny, bez zbędnej nachalności. Nic odkrywczego, lecz z pewnością ciekawa propozycja inscenizacji jasełkowych.

Ciekawie podany temat narodowy, szczególnie dla Rydla istotny. Cenne odwołania do historii Polski, budzące poczucie powinności i obowiązku wobec ojczyzny, bez zbędnej nachalności. Nic odkrywczego, lecz z pewnością ciekawa propozycja inscenizacji jasełkowych.

Kolażowa próba ujęcia pustki - jedynej powojennej pozostałości. Przez prezentowane w dramacie obrazki, czy raczej - rozrzucone kartki kronik życia ludzkiego w wielu wydaniach, przedziera się ogrom beznadziei ludzkiego życia, przemienionego przez wojnę w egzystencję. Egzystencję pozbawioną wszelkich wartości, które nie zdołały ocaleć ani dzięki religii, ani dzięki sztuce, ani dzięki nauce. Człowieczeństwo sprowadza się do teatralnych, wyuczonych schematów zachowań, z jednym celem i dążeniem - świętym spokojem.

Jest to z pewnością cenne doświadczenie, choć nie sposób nie wspomnieć o poczuciu pustki i beznadziei, jakie budzi "Kartoteka" w człowieku. To smutna prawda, że do dziś dnia, ludzi przetrwało naprawdę niewielu. Żyją otoczeni tłumami pustych, humanoidalnych skorupek, próbując trwać w kolejnych dniach przymusowego funkcjonowania.

Różewicz, Ty draniu.

Kolażowa próba ujęcia pustki - jedynej powojennej pozostałości. Przez prezentowane w dramacie obrazki, czy raczej - rozrzucone kartki kronik życia ludzkiego w wielu wydaniach, przedziera się ogrom beznadziei ludzkiego życia, przemienionego przez wojnę w egzystencję. Egzystencję pozbawioną wszelkich wartości, które nie zdołały ocaleć ani dzięki religii, ani dzięki sztuce,...

Z jednej strony urocza historia, z drugiej strony ostra krytyka dyskusyjnej moralności arystokratów. Spełnia wszelkie zadania swojego gatunku, a do tego mistrzowsko bawi trafnymi spostrzeżeniami i czaruje pięknym zbiorem charakterów. Zdecydowanie polecam, sama bez wątpienia do niej wrócę : )

Z jednej strony urocza historia, z drugiej strony ostra krytyka dyskusyjnej moralności arystokratów. Spełnia wszelkie zadania swojego gatunku, a do tego mistrzowsko bawi trafnymi spostrzeżeniami i czaruje pięknym zbiorem charakterów. Zdecydowanie polecam, sama bez wątpienia do niej wrócę : )

Szkoda. Szkoda, że to wszystko "na pohybel" Mickiewiczowi. Słowacki naprawdę był bardzo zdolnym człowiekiem. Moim skromnym zdaniem, wręcz przewyższał swojego wielkiego rywala. Na wielką niekorzyść działała owa rywalizacja, hamując inwencję Juliusza, podporządkowując jego dzieła próbom dorównania wieszczowi... to wszystko przedstawia go jako groteskowo niższej klasy twórcę.
Myślę, że dzieła Słowackiego były dużo bardziej "światowe", niż te Mickiewicza. Miał doskonałe warunki, by "wygrać" - o ironio, wtedy, gdyby po prostu nie próbował wygrać za wszelką cenę.
Szanuję Słowackiego, ale moją przyjemność z obcowania z jego "Kordianem" przyćmiewa to niemiłe wrażenie, że czytam jakąś "pyskówkę" w stronę Mickiewicza.
Szkoda.

Szkoda. Szkoda, że to wszystko "na pohybel" Mickiewiczowi. Słowacki naprawdę był bardzo zdolnym człowiekiem. Moim skromnym zdaniem, wręcz przewyższał swojego wielkiego rywala. Na wielką niekorzyść działała owa rywalizacja, hamując inwencję Juliusza, podporządkowując jego dzieła próbom dorównania wieszczowi... to wszystko przedstawia go jako groteskowo niższej klasy twórcę....

Słowacki w zgrabny sposób przekazuje ludowe prawidła moralne. Nie braknie uczestnictwa świata nadprzyrodzonego w zarysie fabuły, co intryguje i zaostrza apetyt. Nietrudny dramat, dla każdego; każdy powinien przeczytać.

Słowacki w zgrabny sposób przekazuje ludowe prawidła moralne. Nie braknie uczestnictwa świata nadprzyrodzonego w zarysie fabuły, co intryguje i zaostrza apetyt. Nietrudny dramat, dla każdego; każdy powinien przeczytać.

Esencjonalny wyciąg z codzienności. Tej powojennej, ale do tej pory niewiele stracił on na aktualności.

Jak zwykle chylę nisko czoła nad genialną świadomością Różewicza, jeśli chodzi o formowanie wypowiedzi. Cudowna trafność słów, idei, całych scen. Tyle symboliki, tyle gry skojarzeń, tyle...

Eh. I te wszystkie zabiegi tylko po to, by uświadomić ludziom w jakiej fikcji żyją. Żyjmy naprawdę!

Esencjonalny wyciąg z codzienności. Tej powojennej, ale do tej pory niewiele stracił on na aktualności.

Jak zwykle chylę nisko czoła nad genialną świadomością Różewicza, jeśli chodzi o formowanie wypowiedzi. Cudowna trafność słów, idei, całych scen. Tyle symboliki, tyle gry skojarzeń, tyle...

Eh. I te wszystkie zabiegi tylko po to, by uświadomić ludziom w jakiej fikcji...

Niewątpliwie, Molier to mistrz komedii. Wspaniale napisana i bezlitosna.

Niewątpliwie, Molier to mistrz komedii. Wspaniale napisana i bezlitosna.

Bardzo mi przypadł do gustu pomysł na wplecenie kultury ludowej w treść dramatu. Utwór dość szeroki jeśli chodzi o poruszaną tematykę. Nieszczególnie podobała mi się część III - wątki polityczne, historyczne... to wszystko bardzo ważne, ale trudno mi się wczuć w mickiewiczowską koncepcję mesjanizmu. Niemniej jednak, każdy Polak choć raz w życiu powinien przeczytać.

Bardzo mi przypadł do gustu pomysł na wplecenie kultury ludowej w treść dramatu. Utwór dość szeroki jeśli chodzi o poruszaną tematykę. Nieszczególnie podobała mi się część III - wątki polityczne, historyczne... to wszystko bardzo ważne, ale trudno mi się wczuć w mickiewiczowską koncepcję mesjanizmu. Niemniej jednak, każdy Polak choć raz w życiu powinien przeczytać.

W iście fredrowski sposób przedstawione nie zawsze chwalebne szlacheckie obyczaje. Czas nad tą komedią spędziłam bardzo miło.

W iście fredrowski sposób przedstawione nie zawsze chwalebne szlacheckie obyczaje. Czas nad tą komedią spędziłam bardzo miło.

Cudowne. Wielki geniusz został zaklęty w tym dziele. Nota bene, dziele życia.Zebrano tu wielką mądrość dziejów, streszczono historię człowieka, historię rozwoju kultury europejskiej... ale przede wszystkim, historię wpisaną w życie każdego z nas. Niesamowicie wielopoziomowy utwór ukazujący dzieje bohatera literackiego, którego - kto wie, być może przez pewne podobieństwo - darzę wyjątkową sympatią i zrozumieniem. W losy Fausta zamknięto losy całej ludzkości i każdego człowieka, który w swoim życiu pragnął zbyt wiele, nie mógł się zadowolić przeciętnością, nie wystarczało mu to, co było mu proponowane "z urzędu". Zaczynają się więc mozolne, męczące poszukiwania, których mimo trudności nie umie się przerwać. A co, gdyby tak... przestać grać czysto?

Jestem pod wielkim wrażeniem i polecam każdemu, kto ma w zwyczaju wymagać bardzo wiele od życia.

Cudowne. Wielki geniusz został zaklęty w tym dziele. Nota bene, dziele życia.Zebrano tu wielką mądrość dziejów, streszczono historię człowieka, historię rozwoju kultury europejskiej... ale przede wszystkim, historię wpisaną w życie każdego z nas. Niesamowicie wielopoziomowy utwór ukazujący dzieje bohatera literackiego, którego - kto wie, być może przez pewne podobieństwo -...

Sztuka ponadczasowa. Przełomowa. Dająca początek zupełnie nowemu pojmowaniu teatru. Beckett już od pierwszych słów kwestionuje ludzkie pojęcie o życiu, czy o samym człowieku. Zmusza bezkompromisowo do zadawania sobie pytań, do przemyśleń, do krytycznej oceny rzeczywistości. Bohaterem sztuki Becketta może być każdy - niepotrzebne do tego były wielkie zabiegi scenograficzne czy metafory. Wystarczyło pokazać człowieka, by poruszyć wszystkich ludzi. Za to w stronę mistrza - głębokie ukłony.

Sztuka ponadczasowa. Przełomowa. Dająca początek zupełnie nowemu pojmowaniu teatru. Beckett już od pierwszych słów kwestionuje ludzkie pojęcie o życiu, czy o samym człowieku. Zmusza bezkompromisowo do zadawania sobie pytań, do przemyśleń, do krytycznej oceny rzeczywistości. Bohaterem sztuki Becketta może być każdy - niepotrzebne do tego były wielkie zabiegi scenograficzne...