Popularne hasła / tagi
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Pierre Augustin Caron de Beaumarchais

- Pisze książki: klasyka, literatura piękna, utwór dramatyczny (dramat, komedia, tragedia)
- Urodzony: 24 stycznia 1732
- Zmarły: 18 maja 1799
Francuski dramaturg i pisarz, zegarmistrz, harfista, śpiewak, kompozytor, dyplomata, finansista, wolnomularz, podejrzewany także o bycie szpiegiem. Był jednym z synów zegarmistrza, jednak mimo pewnych dokonań w tej dziedzinie (skonstruował miniaturowy zegarek w pierścionku),nie chciał wykonywać zawodu ojca. Zaczął pisać sztuki teatralne i zajmować się – według legend – iluzją i złodziejstwem. Po niefortunnej bójce trafił do więzienia, udało mu się uciec spod szafotu. Był członkiem tajnego wywiadu Ludwika XV i inspiratorem pomocy dla powstańców w koloniach brytyjskich w Ameryce. Ponadto uczył córki królewskie.
Nazwisko De Beaumarchais przybrał od nazwy folwarku swej pierwszej żony.
Z jego inicjatywy w 1777 roku powstała pierwsza w świecie organizacja chroniąca prawa autorskie (fr. Bureau de Legislation Dramatique). Po rewolucji doprowadził do uchwalenia pierwszego na świecie prawa pozwalającego na pobieranie tantiem za wystawianie dzieł scenicznych.
Pochowany został na Cmentarzu Père-Lachaise.
Najsłynniejszym jego dziełem jest komediowa „trylogia o Figarze". Cyrulik sewilski (wystawiony w 1775) oraz Wesele Figara (wystawione w 1784),nazwane były przez Napoleona „rewolucją w czynie”, a przez Marię Antoninę „okropną sztuką”. Obie komedie stały się tematami librett wielu słynnych kompozytorów, m.in. Mozarta – Wesele Figara (1786) i Rossiniego – Cyrulik sewilski (1816). Wesele Figara wywołało niespotykaną dotąd rewolucję w literaturze. Opowiada bowiem o starciu sługi-plebejusza z panem hrabią, co więcej – sługa właśnie okazuje się tu bardziej przebiegły i zaradny. Wywraca więc Beaumarchais cały ustrój społeczny ówczesnej Europy, pośrednio inspirując przy tym lud do wielkiej rewolucji francuskiej. Historia ujęta w dwóch sztukach znalazła kontynuację w późniejszej Występnej matce (wystawionej w 1792),generalnie uważanej za utwór znacznie słabszy od poprzednich.
Tytuł Cyrulika… w języku francuskim (Le Barbier de Séville) mógł być parodią hiszpańskiego tytułu sztuki Tirsa de Moliny (El burlador de Sevilla y convidado de piedra, tłum. na język polski jako Zwodziciel z Sewilli i kamienny gość).
- 307 przeczytało książki autora
- 371 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
ZUZANNA Kiedyż przestaniesz, nudziarzu, mówić mi o miłości od rana do wieczora? FIGARO Kiedy będę mógł ci jej dowodzić od wieczora do rana.
ZUZANNA Kiedyż przestaniesz, nudziarzu, mówić mi o miłości od rana do wieczora? FIGARO Kiedy będę mógł ci jej dowodzić od wieczora do rana.
- (...) Nuda zabija mnie. - Bardzo wierzę; tuczy jedynie głupców.
- (...) Nuda zabija mnie. - Bardzo wierzę; tuczy jedynie głupców.
FIGARO O kobieto, kobieto, kobieto! Słaba i zwodnicza istoto!... Żadne żyjące stworzenie nie może chybiać swojemu instynktowi: twoim jest oszukiwać!
FIGARO O kobieto, kobieto, kobieto! Słaba i zwodnicza istoto!... Żadne żyjące stworzenie nie może chybiać swojemu instynktowi: twoim jest os...
Rozwiń Zwiń