Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Słaba w porównaniu z pierwszą częścią. Długo się z nią męczyłam

Słaba w porównaniu z pierwszą częścią. Długo się z nią męczyłam

Bogato wykreowany świat, czasami wręcz można się w nim pogubić. Fajny klimat, język dobry, mnogość bohaterów, nie razi "płaskość akcji" jaką zauważam w niektórych fantasy. Książka posiada nudne momenty to fakt, szczególnie początkowe rozdziały strasznie się wloką. Ogólne wrażenie na plus, pewnie sięgnę po drugą część za jakiś czas.

Bogato wykreowany świat, czasami wręcz można się w nim pogubić. Fajny klimat, język dobry, mnogość bohaterów, nie razi "płaskość akcji" jaką zauważam w niektórych fantasy. Książka posiada nudne momenty to fakt, szczególnie początkowe rozdziały strasznie się wloką. Ogólne wrażenie na plus, pewnie sięgnę po drugą część za jakiś czas.

Dawno nie czytałam czegoś równie słabego. Co jakiś czas lubię sięgnąć po young adult, ale ta historia była wyjątkowo naiwna i głupia, bohaterowie wyidealizowani, sztuczni i płascy, główna bohaterka - potwornie irytująca. Prędzej zamieściłabym to w kategorii "watpaddowe opowiadania amatorskie" niż pełnoprawnie wydana książka dla młodzieży. Zastanawia mnie taka wysoka ocena i kilka części w serii. Czy nastolatkom teraz podobają się właśnie takie proste, naiwne historyjki? Do których w sumie nic nie mam, po to się czyta, żeby oderwać się od rzeczywistości. Tylko że tutaj lukier i infantylność aż bije po oczach i wkurza z każdą następną stroną.

Dawno nie czytałam czegoś równie słabego. Co jakiś czas lubię sięgnąć po young adult, ale ta historia była wyjątkowo naiwna i głupia, bohaterowie wyidealizowani, sztuczni i płascy, główna bohaterka - potwornie irytująca. Prędzej zamieściłabym to w kategorii "watpaddowe opowiadania amatorskie" niż pełnoprawnie wydana książka dla młodzieży. Zastanawia mnie taka wysoka ocena i...

Nie rozumiem fenomenu tych książek. Męczyłam drugą część pół roku. Bardzo lubię język i humor Sapkowskiego, ale same historie mnie jakoś nie porywają

Nie rozumiem fenomenu tych książek. Męczyłam drugą część pół roku. Bardzo lubię język i humor Sapkowskiego, ale same historie mnie jakoś nie porywają

Miłe zaskoczenie. Kilka wątków było dla mnie dosyć denerwujących, tak jak i relacje pomiędzy niektórymi bohaterami. Całość jednak wypadła lepiej niż oczekiwałam. Mamy tu tajemnice, ciekawych bohaterów i fantastyczny świat istniejący obok świata ludzi, walkę na miecze, magię. Kraina elfów nie jest opisana jakoś szczegółowo, ale tu mi to nie przeszkadzało, wręcz zbyt dużo opisów mogłoby tylko utrudnić odbiór książki lub wręcz znudzić. Zabieram się za drugi tom.

Miłe zaskoczenie. Kilka wątków było dla mnie dosyć denerwujących, tak jak i relacje pomiędzy niektórymi bohaterami. Całość jednak wypadła lepiej niż oczekiwałam. Mamy tu tajemnice, ciekawych bohaterów i fantastyczny świat istniejący obok świata ludzi, walkę na miecze, magię. Kraina elfów nie jest opisana jakoś szczegółowo, ale tu mi to nie przeszkadzało, wręcz zbyt dużo...

Czegoś mi zabrakło. Emocji. Wczucia się w historię. Po przeczytaniu opisu oczekiwałam trochę czegoś innego. Miałam wrażenie zdystansowania się i od bohaterów i od samego miejsca, przez co, niestety, nie odczuwa się, tego, co z mojego założenia powinno się odczuć: grozę Auschwitz, sympatię, współczucie do jednych postaci, nienawiść do pozostałych. Tego mi zabrakło, przez co historia wiele straciła. A szkoda. Szczególnie, że zdarzyła się naprawdę.

Czegoś mi zabrakło. Emocji. Wczucia się w historię. Po przeczytaniu opisu oczekiwałam trochę czegoś innego. Miałam wrażenie zdystansowania się i od bohaterów i od samego miejsca, przez co, niestety, nie odczuwa się, tego, co z mojego założenia powinno się odczuć: grozę Auschwitz, sympatię, współczucie do jednych postaci, nienawiść do pozostałych. Tego mi zabrakło, przez co...

Mam mieszane uczucia. Zdecydowanie ocena ponad 8 jest zawyżona. Pierwsze strony są niezmiernie irytujące i szablonowe. Fragmenty lukrowe, nierzeczywiste, z drugiej strony historia jest wciągająca, podobał mi się dualizm bohaterów (nie wszystkich)
Mam wrażenie, że ogólny zamysł był dobry, jednak podejście autorki do niektórych problemów i przedstawiany przez nią idealny wygląd bohaterów (zawsze! stały element romansów!) wywołuje pewien niesmak. Taka słodko-gorzka lektura. Drugiej części raczej nie przeczytam

Mam mieszane uczucia. Zdecydowanie ocena ponad 8 jest zawyżona. Pierwsze strony są niezmiernie irytujące i szablonowe. Fragmenty lukrowe, nierzeczywiste, z drugiej strony historia jest wciągająca, podobał mi się dualizm bohaterów (nie wszystkich)
Mam wrażenie, że ogólny zamysł był dobry, jednak podejście autorki do niektórych problemów i przedstawiany przez nią idealny...