Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetna książka, wciągająca i dobrze napisana fabuła, super wątek romantyczny - spodziewany, ale spokojny i realistyczny. Poza tym bardzo ciekawa, a zarazem prawdziwa tematyka. Polecam <3

Świetna książka, wciągająca i dobrze napisana fabuła, super wątek romantyczny - spodziewany, ale spokojny i realistyczny. Poza tym bardzo ciekawa, a zarazem prawdziwa tematyka. Polecam <3

"Ziggy, Stardust i ja" to książka dobra, a może nawet bardzo dobra. Już samo to, że traktuje w dużym stopniu o wspaniałej muzyce mnie kupiło. Poza tym autor porusza w tej książce wiele trudnych tematów, takich jak alkoholizm czy dyskryminacja. Narracja jest poprowadzona w bardzo przystępny sposób, więc pomimo ciężkiej tematyki czytało mi się dość szybko.
Jedyną rzeczą, która po przeczytaniu nie daje mi spokoju, jest rozczarowujące i niedające zbytnio perspektyw na lepsze życie zakończenie. Ale chyba to nie wina autora, a lat 70, które były pod tym względem okrutne.

Czy polecam? - tak, ale chyba głównie czytelnikom o mocnych nerwach, którzy interesują się Davidem Bowie i muzyką lat 70 w ogóle. Pozostali mogą poczuć się zagubieni wśród nazw zespołów i tekstów piosenek.

"Ziggy, Stardust i ja" to książka dobra, a może nawet bardzo dobra. Już samo to, że traktuje w dużym stopniu o wspaniałej muzyce mnie kupiło. Poza tym autor porusza w tej książce wiele trudnych tematów, takich jak alkoholizm czy dyskryminacja. Narracja jest poprowadzona w bardzo przystępny sposób, więc pomimo ciężkiej tematyki czytało mi się dość szybko.
Jedyną rzeczą,...

Książka bardzo odmienna od pierwszej części. Nostalgiczny, niemal hippisowski klimat pierwszego tomu niestety w pierwszym tomie pozostał, ale na pocieszenie w tomie drugim autor serwuje nam coś nowego i świeżego. Klimat jest bardziej współczesny, może ze względu na czas, w jakim książka powstawała. Ari i Dante wydorośleli, a my mogliśmy poza nimi dwoma poznać lepiej również innych bohaterów.

Ta książka to raczej nie dalsza część, a bardziej uzupełnienie do tomu pierwszego. Na następne tomy mimo szczerych chęci przeczytania nawet nie liczę, jako że Autorowi wyprodukowanie części drugiej zajęło szmat czasu. Mimo wszystko polecam "Arystoteles i Dante przepadają w toni życia" wszystkim fanom pierwszego tomu, na pewno się nie zawiedziecie.

Książka bardzo odmienna od pierwszej części. Nostalgiczny, niemal hippisowski klimat pierwszego tomu niestety w pierwszym tomie pozostał, ale na pocieszenie w tomie drugim autor serwuje nam coś nowego i świeżego. Klimat jest bardziej współczesny, może ze względu na czas, w jakim książka powstawała. Ari i Dante wydorośleli, a my mogliśmy poza nimi dwoma poznać lepiej również...

"Wszystkiego, co najlepsze" to trudna, ale ważna książka. Dużo z niej wyniosłam.
Oczywiście plus za dobrze wprowadzoną queerową reprezentację <33

"Wszystkiego, co najlepsze" to trudna, ale ważna książka. Dużo z niej wyniosłam.
Oczywiście plus za dobrze wprowadzoną queerową reprezentację <33

Szczerze, spodziewałam się po tej książce czegoś innego. Myślałam, że to będzie długa, zawiła młodzieżówka w klimacie wojennym, jak "Wojny Makowe", tylko z motywem feminizmu i co druga kobieta to lesbijka. Ach, jakże ja się myliłam!

Co najważniejsze, mimo sporych gabarytów "Zakon Drzewa Pomarańczy" pochłonęłam w kilka dni. Czyta się naprawdę lekko i przyjemnie, a fabuła wcale nie jest tak niezrozumiała i skomplikowana, jak się na początku wydaje. Jedynym minusem w tym aspekcie są dziwnie poprzekręcane imiona, ale na szczęście każde zaczyna się na inną literę, więc stosunkowo łatwo się połapać :)

Na plus jest również fabuła książki: na pozór prosta i przewidywalna, a jednak nawet kiedy działo się to, czego się spodziewałam, w jakiś sposób mnie to zaskakiwało i musiałam na chwilę przerwać lekturę, by przetrawić to, co się właśnie wydarzyło.

Miłym zaskoczeniem było konsekwentne trzymanie się ciągu decyzja -> konsekwencje: w żadnym momencie nie miałam wrażenia, że coś dzieje się bez powodu lub od czapy.

Na plus były również pojawiające się często i gęsto cięte, bardzo trafne riposty, które na pewno wykorzystam w prawdziwym życiu przy pierwszej lepszej okazji XD

Ciekawą rzeczą, którą zaobserwowałam podczas czytania są niecodzienne kolory włosów bohaterów: ciemnoczerwony lub granatowy, czasem czarny. Poza tym mężczyźni z reguły noszą włosy równie długie, co kobiety. Niby nic, a jednak doceniam na tym polu kreatywność autorki (przyznaję, że sama byłabym za tępa, żeby na coś takiego wpaść).

Jak spodziewacie się lesbijek, to je dostaniecie, ale w wydaniu, które może Was zaskoczyć. Jak nie spodziewaliście się gejów, to ich również dostaniecie, co prawda w formie mocno okrojonej, ale i tak żyć nie umierać.

O uszy obiło mi się, że niektórzy narzekają na nadużywanie przez autorkę absurdalnych feminizmów. Ja nie miałam z nimi problemu, a jedyny feminizm, który zauważyłam pod sam koniec lektury - królewiectwo zamiast królestwo - wcale mi nie przeszkadzał i nie kuł w oczy.

Podsumowując: gorąco polecam "Zakon Drzewa Pomarańczy" i na pewno sięgnę po drugą część <3

Szczerze, spodziewałam się po tej książce czegoś innego. Myślałam, że to będzie długa, zawiła młodzieżówka w klimacie wojennym, jak "Wojny Makowe", tylko z motywem feminizmu i co druga kobieta to lesbijka. Ach, jakże ja się myliłam!

Co najważniejsze, mimo sporych gabarytów "Zakon Drzewa Pomarańczy" pochłonęłam w kilka dni. Czyta się naprawdę lekko i przyjemnie, a fabuła...

Wow. Nie tego się spodziewałam.
Nie wiem, jak napisać tę opinię, by przypadkowo nie zaspojlerować, hmm...
Przede wszystkim inaczej wyobrażałam sobie relacje między bohaterami. Po drugie, muszę ze zdziwieniem przyznać, że dopiero na sam koniec książki ogarnęłam, że niektórych bohaterów znam przecież z "Hurt/Comfort". Wydawali się jacyś tacy znajomi, szczególnie Anita, ale czytałam to jakiś czas temu i niestety za późno połączyłam fakty, bywa.
Słowem, na "Angst with happy ending" na pewno się nie zawiedziecie.

Wow. Nie tego się spodziewałam.
Nie wiem, jak napisać tę opinię, by przypadkowo nie zaspojlerować, hmm...
Przede wszystkim inaczej wyobrażałam sobie relacje między bohaterami. Po drugie, muszę ze zdziwieniem przyznać, że dopiero na sam koniec książki ogarnęłam, że niektórych bohaterów znam przecież z "Hurt/Comfort". Wydawali się jacyś tacy znajomi, szczególnie Anita, ale...

Uwielbiam urocze książki - można się przy nich odprężyć, siedząc w kocykowym burrito i popijając ciepłą kawę. Hurt/comfort do tych właśnie książek się zalicza, ale jest czymś więcej niż zwyczajną słodką młodzieżówką: w swojej słodkości i niewinności jest jednocześnie bardzo prawdziwa i dojrzała. Czytanie umila specyficzny, bogaty w niezwykle trafne porównania i wspaniale przemyślane dialogi styl autorki. Tej książki nie da się zapomnieć. Nie mam jej nic do zarzucenia i wyczekuję kolejnych pozycji autorki <3

Uwielbiam urocze książki - można się przy nich odprężyć, siedząc w kocykowym burrito i popijając ciepłą kawę. Hurt/comfort do tych właśnie książek się zalicza, ale jest czymś więcej niż zwyczajną słodką młodzieżówką: w swojej słodkości i niewinności jest jednocześnie bardzo prawdziwa i dojrzała. Czytanie umila specyficzny, bogaty w niezwykle trafne porównania i wspaniale...

Wspaniała, urocza i porywająca książka, w której przewijają się wątki fantastyczne i kryminalne. Chyba nie ma w niej bohatera, którego bym nie polubiła i do którego nie przywiązałabym się: wszystkie postacie są świetnie wykreowane. Nie ma też w niej kanonicznego związku, któremu bym gorąco nie kibicowała. Nie wiem, dlaczego aż tak bardzo tę książkę uwielbiam, ale chyba pozostanie jedną z najlepszych, jakie w tym roku przeczytałam. Cieplutko polecam każdej queerowej osóbce <3

Wspaniała, urocza i porywająca książka, w której przewijają się wątki fantastyczne i kryminalne. Chyba nie ma w niej bohatera, którego bym nie polubiła i do którego nie przywiązałabym się: wszystkie postacie są świetnie wykreowane. Nie ma też w niej kanonicznego związku, któremu bym gorąco nie kibicowała. Nie wiem, dlaczego aż tak bardzo tę książkę uwielbiam, ale chyba...

Niby to tylko zwyczajna młodzieżówka, ale mnie w jakiś tajemniczy sposób urzekła. Gdybym miała opisać ją za pomocą trzech przymiotników, wyglądałoby to tak: urocza, delikatna i przepełniona emocjami. Uwielbiam takie książki i mam wrażenie, że nie tylko ja...? <3

Niby to tylko zwyczajna młodzieżówka, ale mnie w jakiś tajemniczy sposób urzekła. Gdybym miała opisać ją za pomocą trzech przymiotników, wyglądałoby to tak: urocza, delikatna i przepełniona emocjami. Uwielbiam takie książki i mam wrażenie, że nie tylko ja...? <3

Nie chodzę do teatru, nie byłam w Nowym Jorku i nie znam osób trans, a mimo to ta książka zostanie jedną z najlepszych, jakie przeczytałam w te wakacje.
☆ wszystko zostało przedstawione bardzo realistycznie: od dialogów po wybory i przekonania bohaterów.
☆ język, którym posługuje się autor opisując teatr i aktorstwo jest na tyle prosty, że nawet osoba nie mająca z tym nic wspólnego wszystko zrozumie (jupi!).
☆ bardzo polubiłam niektóre postaci i - co nie zdarzyło mi się od bardzo dawna - przywiązałam się do nich.

Jedyną rzeczą, która mnie boli w tej książce jest to, że nie wchodzimy razem z Augustem na scenę. 𝘐 𝘮𝘦𝘢𝘯, czytamy o tym, co dzieje się przed spektaklem, po czym w następnym rozdziale jest już po wszystkim. Trochę szkoda. Mimo tego serdecznie polecam <3

Nie chodzę do teatru, nie byłam w Nowym Jorku i nie znam osób trans, a mimo to ta książka zostanie jedną z najlepszych, jakie przeczytałam w te wakacje.
☆ wszystko zostało przedstawione bardzo realistycznie: od dialogów po wybory i przekonania bohaterów.
☆ język, którym posługuje się autor opisując teatr i aktorstwo jest na tyle prosty, że nawet osoba nie mająca z tym nic...

Krótkie streszczenie dla tych, którzy nie lubią długich recenzji:
☆ wątek miłosny - rozwija się dopiero w drugiej części książki i jest subtelny (trochę szkoda)
☆ masa tragedii - wbrew pozorom wcale nie były zbędne i odegrały ważną rolę w fabule
☆ wyraziści bohaterowie - AGGIE <3
☆ przewidywalność - w sumie nie wiem czego innego się spodziewałam xD

Krótkie streszczenie dla tych, którzy nie lubią długich recenzji:
☆ wątek miłosny - rozwija się dopiero w drugiej części książki i jest subtelny (trochę szkoda)
☆ masa tragedii - wbrew pozorom wcale nie były zbędne i odegrały ważną rolę w fabule
☆ wyraziści bohaterowie - AGGIE <3
☆ przewidywalność - w sumie nie wiem czego innego się spodziewałam xD

Jest to jedna z najlepszych książek, jakie ostatnio przeczytałam. Świat przedstawiony jest świetnie opisany, a bohaterowie tak wiarygodni, że miejscami zastanawiałam się, czy aby nie istnieją naprawdę. Uczucie, które łączy głównych bohaterów rzeczywiście jest urocze, ale miejscami zbyt... cielesne? Nie wiem, może wybrzydzam. W każdym razie chyba przymknę na to oko... :)

Jest to jedna z najlepszych książek, jakie ostatnio przeczytałam. Świat przedstawiony jest świetnie opisany, a bohaterowie tak wiarygodni, że miejscami zastanawiałam się, czy aby nie istnieją naprawdę. Uczucie, które łączy głównych bohaterów rzeczywiście jest urocze, ale miejscami zbyt... cielesne? Nie wiem, może wybrzydzam. W każdym razie chyba przymknę na to oko... :)

Mało porywająca fabuła, nieinteresujący bohaterowie... słowem - wieje nudą. Dobrnęłam zaledwie do połowy, nie polecam.

Mało porywająca fabuła, nieinteresujący bohaterowie... słowem - wieje nudą. Dobrnęłam zaledwie do połowy, nie polecam.

To jedna z najpiękniejszych, najbardziej głębokich i prawdziwych książek, jakie kiedykolwiek przeczytałam. Skłoniła mnie do refleksji na różne tematy i wzbudziła we mnie silne emocje. Przeczytałam ją w jeden wieczór. Gorąco wszystkim polecam! <3

To jedna z najpiękniejszych, najbardziej głębokich i prawdziwych książek, jakie kiedykolwiek przeczytałam. Skłoniła mnie do refleksji na różne tematy i wzbudziła we mnie silne emocje. Przeczytałam ją w jeden wieczór. Gorąco wszystkim polecam! <3