Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fern Brookbanks spędza swoje ostatnie beztroskie chwile w Toronto, dziewczyna po zakończonych studiach lada dzień ma powrócić do rodzinnej miejscowości, gdzie mieści się ośrodek wypoczynkowy jej mamy, Fern nieoczekiwanie poznaje Willa Baxtera, a ich dwudziestoczterogodzinna znajomość głęboko zakorzenia się w jej sercu. Młody artysta Will i marzycielka Fern spisują swoje cele na najbliższy rok i zawierają układ, że dokładnie za 365 dni spotkają się w pensjonacie nad jeziorem i zdecydują, co dalej z ich relacją, która wydaje się wkraczać na romantyczne tory.

Jak można się spodziewać, nie wszystko idzie tak gładko, Fern zostaje wystawiona do wiatru, jej obiekt westchnień nie pojawia się.

Dziesięć lat później, znacznie bardziej doświadczona przez życie Fern, zostaje właścicielką pensjonatu, który otrzymała w spadku, po swojej tragicznie zmarłej mamie. Kobieta nie potrafi odnaleźć się w nowej rzeczywistości, została przyparta do muru, nie wie czy porzucić swoje marzenia o otwarciu własnej kawiarni na rzecz kontynuowania dziedzictwa matki, wciąż boli ją, że nie była dość dobrą córką, a na dodatek w drzwiach pensjonatu pojawia się miłość sprzed lat - Will Baxton we własnej osobie, olśniewający, tajemniczy i spóźniony o jakieś dziesięć lat....

Ta historia umiliła mi czas majówki, była ciepła i przyjemna, sam styl autorki jest bardzo komfortowy, czytelnik powoli sunie przez kolejne rozdziały, akcja jest niespieszna, choć nie brakuje w niej emocji czy tajemnic, szczególnie postać Willa jest nimi otoczona, trochę nie mogłam go rozgryźć i szczerze nie do końca przemawiają do mnie motywy, którymi się kieruje, ale to nie zmienia faktu, że był pozytywną postacią.

Uważam, że cały pomysł na historię był udany, mamy tu kilka linii czasowych, poznajemy wydarzenia bieżące, cofamy się do czasów młodości bohaterów, a także czytamy zapiski z pamiętnika mamy Fern, która odgrywa w opowieści kluczową rolę. Motyw matki i córki jest tu bardzo ważny i został mocno zaakcentowany.

Książkę zaliczam do bardzo udanych, choć nie będę ukrywać, że poprzednie dzieło autorki ,,Każde kolejne lato" mocniej zapadło mi w pamięć.

Fern Brookbanks spędza swoje ostatnie beztroskie chwile w Toronto, dziewczyna po zakończonych studiach lada dzień ma powrócić do rodzinnej miejscowości, gdzie mieści się ośrodek wypoczynkowy jej mamy, Fern nieoczekiwanie poznaje Willa Baxtera, a ich dwudziestoczterogodzinna znajomość głębo...

Rozwiń

Zwiń

Trzy razy tak! Tę historię zdecydowanie odkładam na półkę ,,ulubione".

Wiktoria prowadzi ułożone, spokojne życie, jest właścicielką dobrze prosperującej kwiaciarni, mamą uroczej trzyletniej dziewczynki i choć rozwiodła się z mężem, to w trosce o córkę udało im się utrzymać przyjacielskie relacje.

Spokojna codzienność kobiety zostaje zachwiana przez nieoczekiwane zaproszenie na bal absolwentów liceum. Wiktoria od samego początku jest na nie, wolałaby nie powracać do tego okresu, gdyż wiąże się z nim kilka przykrych doświadczeń, jednak namowy znajomej i sentymentalna podróż w czasie powodują, że kobieta akceptuje zaproszenie. Z mocno bijącym sercem jedzie na bal i spotyka na nim swoją miłość sprzed lat...

Oskar był jej najlepszym przyjacielem i poniekąd dlatego dziewczyna nigdy nie przyznała się, że żywi do niego głębsze uczucia. Bała się, że jej wyzwanie doprowadzi do rozpadu ich przyjaźni, nie miała również sposobności do takiej rozmowy, gdyż chłopak był ślepo zapatrzony w swoją ówczesną dziewczynę i ich burzliwy związek.

Jeden wieczór przenosi ich w przeszłość, a do Wiktorii dochodzi, że nie tylko ona w czasach szkolnych biła się z myślami i ukrywała swoje emocje. Ta jedna noc zmieni poukładane życie kobiety w chaos, lecz nie zawsze chaos musi prowadzić do złego...

Autorka świetnie opisała czasy licealnych problemów i miłostek, a zabieg z wplątaniem w fabułę polskich kultowych utworów muzycznych jest trafiony w punkt. Świetnie się to czytało! Główni bohaterowie mają w sobie dużo ciepła i pozytywniej wibracji, czytelnik od razu ma ochotę im kibicować, szczególnie Wiktorii, która niejednokrotnie posuwa się do podejmowania decyzji dobrych z punktu widzenia matki, a nie kochanki. Obserwujemy również stopniową przemianę bohaterki, która zaczyna coraz bardziej dbać o siebie i swoje potrzeby, ale jednocześnie nie zapomina o swoich bliskich.

Pani Klaudia Bianek stworzyła bardzo udaną historię, przepełnioną nostalgią i chwytającą za serce, było mi bardzo miło, że mogłam ją przeczytać, dziękuję i gratuluję premiery ,,Zatańcz ze mną"

Trzy razy tak! Tę historię zdecydowanie odkładam na półkę ,,ulubione".

Wiktoria prowadzi ułożone, spokojne życie, jest właścicielką dobrze prosperującej kwiaciarni, mamą uroczej trzyletniej dziewczynki i choć rozwiodła się z mężem, to w trosce o córkę udało im się utrzymać przyjaciel...

Rozwiń

Zwiń

Początkowo byłam przekonana, że będzie to kolejna lekka historia na jeden wieczór, nic bardziej mylnego.

Dwudziestoośmioletnia Grace Porter wraz z przyjaciółkami świętuje obronę swojego doktoratu w Vegas. Dziewczyna jest ułożona i inteligentna, zawsze stara się podołać wysokim wymaganiom rodziców, jednak impreza w Vegas znacznie wymyka się spod kontroli i kończy się nieplanowanym ślubem z przypadkową kobietą...

Główna bohaterka pomimo oddanych przyjaciół i dobrego wykształcenia jest smutną osobą. Przez całą książkę miałam wrażenie, że jest nieszczęśliwa i nic ją nie cieszy. Grace zdecydowanie jest skomplikowaną postacią, a jej relacje z rodziną nie należą do łatwych, szczególnie relacja z ojcem, którego nazywa Pułkownikiem. Z jednej strony tyran, z drugiej mężczyzna w swoim mniemaniu bardzo troszczy się o córkę, jednak ma dla niej napisany plan, w który Grace bardzo stara się wpasować, choć tego nie czuje. Dziewczyna jest klasycznym przykładem osoby chcącej zadowolić innych, a przy tym całkowicie zapomina o swoich potrzebach. Smutno mi się to czytało....

,,Złotko" to historia o poszukiwaniu siebie, trudna, dająca miejsce do refleksji, moim zdaniem smutna, nie każdy czas jest dobry na takie historie, nie w każdym momencie życia czytelnik odbierze ją tak samo, myślę, że może kiedyś wrócę do tej książki. Teraz trochę nie rozumiem Grace, a trochę jej współczuję. Najbardziej podobały mi się przyjaciółki dziewczyny, szczere i oddane, takich życzę każdemu.

Początkowo byłam przekonana, że będzie to kolejna lekka historia na jeden wieczór, nic bardziej mylnego.

Dwudziestoośmioletnia Grace Porter wraz z przyjaciółkami świętuje obronę swojego doktoratu w Vegas. Dziewczyna jest ułożona i inteligentna, zawsze stara się podołać wysokim wymaganiom...

Rozwiń

Zwiń

Harlow rozpoczyna naukę na studiach weterynaryjnych, poznaje studenckie życie od podszewki - przeprowadzkę do nowego mieszkania, rozłąkę z rodzicami, zacieśnianie więzi ze współlokatorkami. Podczas pierwszych zajęć dziewczyna poznaje kolegę z roku - Travisa, który szybko wpada jej w oko i to z wzajemnością. Młodzi zaczynają coraz częściej się widywać, spędzać czas na nauce i nie tylko, aż dochodzą do wniosku, że są dla siebie stworzeni. Składają obietnicę, że będą obecni przy sobie podczas najważniejszego dnia w ich życiu - ślubu.

Splot wydarzeń, niepewności i nie przegadanych wątpliwości sprawia, że para po dwóch latach związku rozstaje się, choć jeszcze do niedawna byli dla siebie wszystkim, z dnia na dzień tracą kontakt. Po czterech latach, podczas których każde z nich układało sobie życie, szczególnie zawodowe, Harlow otrzymuje zaproszenie na ślub Travisa. Początkowo dziewczyna chce odmówić, nie czuje się na siłach, aby przyglądać się jak miłość jej życia żeni się z inną kobietą. Pamięć jednak nie zawodzi, a dziewczyna nie chce złamać danej kiedyś obietnicy i postanawia być przy Travisie w dniu jego ślubu, choć w sercu czuje, że to ona powinna kroczyć w białej sukni.

W dniu ślubu wszystko idzie nie tak jak powinno... katastrofa goni katastrofę, to tak jakby przeznaczenie sprzysięgło się przeciwko temu małżeństwu. W końcu panna młoda trafia do szpitala, a Travis i Harlow wspominają dane lata związku...

Ta opowieść jest do granic przewidywalna, choć czyta się ją przyjemnie. Nie dłuży się, język jest przystępny, a akcja spójna. Mogę się przyczepić do klamry jaką zastosowała autorka, akcja kończąca rozdział, zazwyczaj powtarza się i rozpoczyna kolejny, to tak jakbyśmy czytali dwa razy to samo, jeśli książkę czyta się ciągiem, w którymś momencie może to denerwować.
Główni bohaterowie napisani są bardzo zachowawczo, więcej szumu robiły postacie drugoplanowe i już wiemy, że kolejna część będzie o losach jednej z nich, co zapowiada się ciekawie.

Choć już na początku wiedziałam, jak wszystko się potoczy, to i tak spędziłam miło czas, historia na jeden wieczór, kierowana do czytelników +18

Harlow rozpoczyna naukę na studiach weterynaryjnych, poznaje studenckie życie od podszewki - przeprowadzkę do nowego mieszkania, rozłąkę z rodzicami, zacieśnianie więzi ze współlokatorkami. Podczas pierwszych zajęć dziewczyna poznaje kolegę z roku - Travisa, który szybko wpada jej w oko i ...

Rozwiń

Zwiń

Jamison traci w życiu jedyną osobę, która rozumiała jego wyjątkowość, chłopak widzi kolory, tam gdzie ich nie ma, każda litera, cyfra posiadają swój kolor, dzięki czemu Jamison patrzy na świat w odmienny sposób. Od najmłodszych lat chłopak borykał się z niezrozumieniem, tylko mama widziała w nim tę szczególną umiejętność, ale teraz odeszła, a Jamison wraz z ojcem i młodszą siostrą muszą poradzić sobie z tą stratą.

Każdy z nich próbuje przeżyć żałobę na swój sposób, główny bohater powoli odnajduje ukojenie w fotografii, robienie zdjęć staje się swoistą terapią, szczególnie dlatego, że pierwszy aparat dostał od mamy. Jamison wpada na pomysł stworzenia strony internetowej o nazwie ,,Projekt 21:09", na której umieszcza kadry rzeczywistości, zdjęcia zrobione każdego dnia o tej samej godzinie, w tym samym miejscu, fotografowani są nieznajomi, przypadkowi ludzi, przechodnie, każdy niosący swoją historię i własne emocje.

Krok po kroku do chłopaka dociera głębszy sens owego projektu, zauważa swój talent oraz otwiera się na nowe znajomości w szkole.

,,Projekt 21:09" to historia wyjątkowa, inna, wydarzenia widzimy oczami męskiego bohatera, autorem książki jest mężczyzna, więc tym bardziej widać różnice w kreacji wizerunku Jamisona. Powieść ta traktuje przede wszystkim o żałobie, radzeniu sobie ze stratą, ale również o poszukiwaniu swojego miejsca w świecie, odnajdywaniu swoich mocnych stron, o wpływie jaki mamy ja drugą osobę. Samą opowieść czyta się lekko i szybko, na próżno szukać tu zwrotów akcji, pędu czy intryg, fabuła jest płynna i spokojna, to taka comfortable book kierowana do osób młodszych, pomimo młodego wieku głównego bohatera można się wiele od niego nauczyć, a jego relacje z najbliższymi są godne podziwu.

Jamison traci w życiu jedyną osobę, która rozumiała jego wyjątkowość, chłopak widzi kolory, tam gdzie ich nie ma, każda litera, cyfra posiadają swój kolor, dzięki czemu Jamison patrzy na świat w odmienny sposób. Od najmłodszych lat chłopak borykał się z niezrozumieniem, tylko mama widziała...

Rozwiń

Zwiń

Tragedia rozdziera życie Dandelion Meadows ... w wyniku szkolnej strzelaniny, ginie matka dziewczyny, a ona sama przechodzi niewyobrażalną traumę.

Pogrążona w żałobie Dandelion trafia pod opiekę starszego brata, zmienia szkołę i powoli uczy się na nowo funkcjonować, aby dokończyć ostatni rok liceum. Dziewczyna zostaje zobligowana do codziennych spotkań z pedagogiem. Początkowo Dani negatywnie podchodzi do sprawy, nie ma ochoty otwierać się przed obcym mężczyzną, stopniowo jednak, Lachlan Taylor obala mury wzniesione przez dziewczynę. Wspólny czas, rozmowy i dzielenie pasji zbliża ich do siebie, a uczucia pojawiają się na przekór woli i zdrowemu rozsądkowi.

Sama historia jest bardzo ciekawa i smacznie napisana, autorka świetnie opisuje dylematy jakie pojawiają się w umysłach głównych bohaterów.

Mamy tu motyw różnicy wieku, który jest dobrze dobrany, naszą parę dzieli idealnie 10 lat, nawet obchodzą urodziny tego samego dnia, ot niespodzianka. Kontrowersyjne jest natomiast uczucie jakie pojawia się między pedagogiem a uczennicą, patrząc na to, że dziewczyna jest pełnoletnia, można się zastanawiać nad zasadnością takiego związku, jednak wiedząc o pozycji społecznej każdego z nich, ten romans nie powinien się wydarzyć!!! Biorąc pod uwagę tylko fikcję literacką stwierdzam, że i tak dobrze czyta się tę książkę. Fabuła się klei, główna bohaterka ma złożoną osobowość, mamy piętrzące się problemy, z którymi bohaterowie muszą sobie w jakiś sposób poradzić, a dodatkowo autorka od czasu do czasu karmi nas zwrotem akcji czy przeskokiem czasowym. Uważam, że była to bardzo udana historia, szczególnie dla czytelników new adult.

Tragedia rozdziera życie Dandelion Meadows ... w wyniku szkolnej strzelaniny, ginie matka dziewczyny, a ona sama przechodzi niewyobrażalną traumę.

Pogrążona w żałobie Dandelion trafia pod opiekę starszego brata, zmienia szkołę i powoli uczy się na nowo funkcjonować, aby dokończyć ostatni...

Rozwiń

Zwiń

Opowieść, w której dorosłość przychodzi zbyt szybko. Powiem tylko jedno: przeczytaj, bo warto!

Chloe od najmłodszych lat dostaje od życia po głowie, zawiodła ją osoba, która powinna być dla niej oparciem, siłą i tarczą przed złem świata.. kiedyś mama, a teraz obca kobieta.

Niestety historia zatacza koło, na świat przychodzi siostra Chloe, a matka po raz kolejny nie jest w stanie zaopiekować się córką. Chloe widzi w tym maleństwie siebie i za wszelką cenę postanawia uratować noworodka, zapewniając mu stabilny dom i rodzinę, problem jednak w tym, że sytuacja finansowa dziewczyny nie wygląda dobrze... Pomocną dłoń wyciągają instytucje socjalne zachęcając do wzięcia udziału w projekcie: Razem Raźniej. Ten plan brzmi nieźle.. jest jednak pewien warunek, Chloe dostanie siostrę pod opiekę, jeśli przygarnie pod swój dach drugą osobę z owego projektu, która również stara się o opiekę nad swoim rodzeństwem.

Wszystko wydaje się być jasne i zrozumiałe, jednak osobą wybraną przez program jest Warren trochę odpychający mechanik, mający problemy z agresją i kontaktami międzyludzkimi, chłopak nie pała sympatią do zbyt kolorowej Chloe, ale jak to się mówi ,,cel uświęca środki", a w tym wypadku celem jest objęcie opieki nad niesłyszącym bratem i zapewnienie mu godnego życia. W takiej sytuacji oboje postanawiają wytrwać w tym niezręcznym układzie i zamieszkać pod jednym dachem.

Jejku, ależ ta historia przepełniona jest emocjami. Począwszy od sytuacji prywatnej głównych bohaterów, ich relacje z rodzicami, przeszłość i to, jaki wpływ na nich wywarła, to jakie krzywdy w sobie noszą, wszystko zmusza czytelnika do zastanowienia się. Ta historia dotyka, ale jednocześnie jest bardzo komfortowa, autorka naprawdę umiejętnie obchodzi się z ludzkimi tragediami.

Dodatkowo, ta para - Warren i Chloe .... Och uwielbiam ich. Ona jest jak promyczek, on burzowa chmura, początkowo ciężko im było ze sobą wytrzymać, jednak z biegiem czasu wszystko się zmienia. Chyba zostaną moją ulubioną książkową parą na ten moment. Książkę czyta się niesamowicie szybko i płynnie!

Opowieść, w której dorosłość przychodzi zbyt szybko. Powiem tylko jedno: przeczytaj, bo warto!

Chloe od najmłodszych lat dostaje od życia po głowie, zawiodła ją osoba, która powinna być dla niej oparciem, siłą i tarczą przed złem świata.. kiedyś mama, a teraz obca kobieta.

Niestety hist...

Rozwiń

Zwiń