Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Odkąd tylko obejrzałam film, marzyłam żeby przeczytać tę książkę. No i wreszcie się udało. Oczekiwałam, że (jak w wielu przypadkach) książka okaże się lepsza od jej ekranizacji. Teraz jednak, gdy już ją przeczytałam, trudno jest mi ocenić czy tak jest. Film jest niezaprzeczalnie rewelacyjny. Tom Hanks w roli Forresta niezwykle przekonujący. Książka może mniej porywa, ale nie można jej odmówić uroku. Na pewno nie jest gorsza od ekranizacji. Jest od niej po prostu inna.

Odkąd tylko obejrzałam film, marzyłam żeby przeczytać tę książkę. No i wreszcie się udało. Oczekiwałam, że (jak w wielu przypadkach) książka okaże się lepsza od jej ekranizacji. Teraz jednak, gdy już ją przeczytałam, trudno jest mi ocenić czy tak jest. Film jest niezaprzeczalnie rewelacyjny. Tom Hanks w roli Forresta niezwykle przekonujący. Książka może mniej porywa, ale...

Kolejna książka Schmitt'a, którą przeczytałam jednym tchem. "Odette" to zbiór opowiadań, zdaniem autora - opowiadań o miłości. Umieszczone w tytule sformułowanie "historie miłosne" może odstraszyć czytelnika, który nie przepada za romansami. Sama sięgając po "Odette" właśnie tak założyłam. A książka ta nie jest wcale typowym romansem. Owszem, prezentuje miłosne historie, ale są to uczucia wielobarwne, wielopoziomowe, niesamowicie złożone. Autor w każdym opowiadaniu przedstawia inne oblicze miłości. Łączy je jednak zawsze pewien wspólny element - podmiotem uczucia są zawsze kobiety. Opowiadane historie poruszają i wciągają czytelnika. Często bawią, ale przede wszystkim dają do myślenia.

Kolejna książka Schmitt'a, którą przeczytałam jednym tchem. "Odette" to zbiór opowiadań, zdaniem autora - opowiadań o miłości. Umieszczone w tytule sformułowanie "historie miłosne" może odstraszyć czytelnika, który nie przepada za romansami. Sama sięgając po "Odette" właśnie tak założyłam. A książka ta nie jest wcale typowym romansem. Owszem, prezentuje miłosne historie,...

Gdy zaczęłam czytać byłam zachwycona. Właściwie wszystkim: stylem, fabułą, głównym bohaterem... Jednak z każdym kolejnym opowiadaniem mój zachwyt gasł. Książka dobra, ale byłaby jeszcze lepsza gdyby wszystkie opowiadania miały taką samą "moc".

Gdy zaczęłam czytać byłam zachwycona. Właściwie wszystkim: stylem, fabułą, głównym bohaterem... Jednak z każdym kolejnym opowiadaniem mój zachwyt gasł. Książka dobra, ale byłaby jeszcze lepsza gdyby wszystkie opowiadania miały taką samą "moc".

Trudno wyrazić mi opinię na temat tej pozycji. Na jej korzyść przemawia chyba jedynie lekki język, który sprawia, że książkę po prostu dobrze się czyta. Ale to chyba wszystko. Owszem, fabuła jest interesująca, ale w gruncie rzeczy bardzo płytka. Cała powieść opowiada o przyjaźni między kobietą i mężczyzną, którzy odnaleźli w sobie bratnie dusze. Niestety zdaniem autora taka przyjaźń nie ma racji bytu, bo prędzej czy później musi przerodzić się w miłość. Główny bohater (nawiasem mówiąc postać bardzo płytka i denerwująca) musi wybrać miedzy przyjaciółką, a narzeczoną. A wszystko rozgrywa się w klimacie angielskich pubów, przy piwku... Przeczytałam, ale ta książka nie dała mi absolutnie nic.

Trudno wyrazić mi opinię na temat tej pozycji. Na jej korzyść przemawia chyba jedynie lekki język, który sprawia, że książkę po prostu dobrze się czyta. Ale to chyba wszystko. Owszem, fabuła jest interesująca, ale w gruncie rzeczy bardzo płytka. Cała powieść opowiada o przyjaźni między kobietą i mężczyzną, którzy odnaleźli w sobie bratnie dusze. Niestety zdaniem autora taka...

W zbiorze znajdują się najlepsze przykłady teatru absurdu. Dziwne i nierealne sytuacje piętrzą się w każdym dramacie. Humor, ironia i groteska to wg. autora najlepsze narzędzia do ukazania bezmyślności i w gruncie rzeczy głupoty nie tylko systemu, ale chyba przede wszystkim oddanemu mu ludzi. Poszukiwanie tajemniczego Karola, którego trzeba zabić, zwiedzanie łazienki w której zamieszkał tygrys, czy pozowanie na dotkniętego marazmem dekadenta to tylko kilka przykładów absurdalnych sytuacji zaczerpniętych z tego zbioru. A takich perełek jest znacznie więcej, każdy na pewno znajdzie coś dla siebie. We wszystkich tych dramatach ujawnia się kilka cudownych cech autora. mam tu na myśli szczególną zdolność do obserwacji, wyciągania wniosków i "zaszyfrowywania" ich w taki sposób, by dać czytelnikowi do myślenia. I za to właśnie go uwielbiam:)

W zbiorze znajdują się najlepsze przykłady teatru absurdu. Dziwne i nierealne sytuacje piętrzą się w każdym dramacie. Humor, ironia i groteska to wg. autora najlepsze narzędzia do ukazania bezmyślności i w gruncie rzeczy głupoty nie tylko systemu, ale chyba przede wszystkim oddanemu mu ludzi. Poszukiwanie tajemniczego Karola, którego trzeba zabić, zwiedzanie łazienki w...

Bardzo poruszyła mnie ta książka, czytałam chętnie, z dużym wzruszeniem, Polecam:)

Bardzo poruszyła mnie ta książka, czytałam chętnie, z dużym wzruszeniem, Polecam:)

Książka pełna humoru, napisana przez dobrą obserwatorkę życia. I o życiu właśnie. A do tego pomysłowo skonstruowana, co moim zdaniem dodaje jej atrakcyjności. Mimo, że powieść ta ma dosyć zwyczajną fabułę, to jednak dużo zyskuje na wprowadzonych (niby przypadkiem i w żadnym wypadku nie nachalnie) przemyśleniach bohaterów. Dzięki niej czytelnik mimowolnie zastanowi się nad sobą, czegoś być może się nauczy... A do tego jeszcze się przy niej uśmieje:) Taka literaturę cenię sobie najbardziej.

Książka pełna humoru, napisana przez dobrą obserwatorkę życia. I o życiu właśnie. A do tego pomysłowo skonstruowana, co moim zdaniem dodaje jej atrakcyjności. Mimo, że powieść ta ma dosyć zwyczajną fabułę, to jednak dużo zyskuje na wprowadzonych (niby przypadkiem i w żadnym wypadku nie nachalnie) przemyśleniach bohaterów. Dzięki niej czytelnik mimowolnie zastanowi się nad...

Jedna z najpiękniejszych książek dla dzieci. I choć już od kilku lat jestem dorosła, to chętnie do niej wróciłam. Miło było powrócić do świata Puchatka, ciepłego, pełnego przygód empatii i przyjaźni. Jestem pewna, że kiedyś będę czytała tą książkę swoim dzieciom. chciałabym żeby w tym okrutnym współczesnym świecie poznały magię puchatkowych przygód i zobaczyły, że każda, nawet najmniejsza istota ma swoją wartość. Cenię tą książkę nie tylko za jej przesłanie, ale także za niezwykły humor. No i niezaprzeczalnie jest ona źródłem wielu sentencji:)

Jedna z najpiękniejszych książek dla dzieci. I choć już od kilku lat jestem dorosła, to chętnie do niej wróciłam. Miło było powrócić do świata Puchatka, ciepłego, pełnego przygód empatii i przyjaźni. Jestem pewna, że kiedyś będę czytała tą książkę swoim dzieciom. chciałabym żeby w tym okrutnym współczesnym świecie poznały magię puchatkowych przygód i zobaczyły, że każda,...

Na początku książka bardzo mi się podobała. Myślałam, że to coś świeżego, innego od całej reszty. niestety szybko się zniechęciłam i już w środku nie za bardzo chciało mi się kontynuować lekturę. Jakoś ją w końcu zmęczyłam. Moim zdaniem pan Piątek nie za bardzo przemyślał o czym chce pisać. Sądzę, że ta książka jest "o wszystkim i o niczym". Cudowne dziecko, samotny ojciec, śledztwo, wątki kościelne w jednak książce to zdecydowanie zbyt dużo. I jeszcze te wiersze Ottona, pojawiające się od czasu do czasu... bardzo podobały mi się rozmowy Nionia z ojcem, ale moim zdaniem autor niezbyt dobrze zna psychikę dziecka. Nionio w żadnej mierze nie przypomina 5 letniego chłopca. Również jego przyjaciółka Ariadna pojawiająca się w tle, nie pasuje do wizerunku małego dziecka. Jeszcze wiele wątków w tej książce nie przypadło mi do gustu, ale to tylko moja opinia. Daje 2 gwiazdki, bo jednak momentami czytało się całkiem przyjemnie.

Na początku książka bardzo mi się podobała. Myślałam, że to coś świeżego, innego od całej reszty. niestety szybko się zniechęciłam i już w środku nie za bardzo chciało mi się kontynuować lekturę. Jakoś ją w końcu zmęczyłam. Moim zdaniem pan Piątek nie za bardzo przemyślał o czym chce pisać. Sądzę, że ta książka jest "o wszystkim i o niczym". Cudowne dziecko, samotny ojciec,...

Książkę można zaliczyć do typu "lekko i przyjemnie". W sam raz na jeden wieczór dla tych, którzy lubią miłosne historie. Akcja rozgrywa się we współczesnej Polsce. Bohaterami są ludzie z bagażem doświadczeń. Główny wątek to miłość od pierwszego wejrzenia (a właściwie spotkania), powolne uświadamianie sobie uczucia i próby zbudowania związku. Oczywiście po drodze pojawiają się różne problemy i tajemnice do rozwikłania. Polecam, jeśli tylko ktoś lubi tego typu literaturę, bo jak już wspomniałam, czyta się bardzo przyjemnie.

Książkę można zaliczyć do typu "lekko i przyjemnie". W sam raz na jeden wieczór dla tych, którzy lubią miłosne historie. Akcja rozgrywa się we współczesnej Polsce. Bohaterami są ludzie z bagażem doświadczeń. Główny wątek to miłość od pierwszego wejrzenia (a właściwie spotkania), powolne uświadamianie sobie uczucia i próby zbudowania związku. Oczywiście po drodze pojawiają...

Książka trochę mnie zaskoczyła. Nie tego się spodziewałam. Napisana jakby autor był pod wpływem narkotyków. Narrator wielokrotnie wspomina o przyjemności, miękkości i cieple, jakie odczuwa się po zażyciu. Dla mnie jednak ta książka opowiada przede wszystkim o okrucieństwie, do którego zdolny jest człowiek. Niektóre momenty zaskakują, inne wywołują wzburzenie. Ogólnie książka dość dobra, ale czytałam lepsze.

Książka trochę mnie zaskoczyła. Nie tego się spodziewałam. Napisana jakby autor był pod wpływem narkotyków. Narrator wielokrotnie wspomina o przyjemności, miękkości i cieple, jakie odczuwa się po zażyciu. Dla mnie jednak ta książka opowiada przede wszystkim o okrucieństwie, do którego zdolny jest człowiek. Niektóre momenty zaskakują, inne wywołują wzburzenie. Ogólnie...

piękna, wzruszająca historia prawdziwej miłości. Będę chętnie do niej wracać.

piękna, wzruszająca historia prawdziwej miłości. Będę chętnie do niej wracać.

Komedia dosyć łatwa do przewidzenia, ale nie mniej bardzo "ucieszna". Polecam szczególnie wielbicielom Falstaffa, choć postać ta traci tutaj trochę swojego uroku.

Komedia dosyć łatwa do przewidzenia, ale nie mniej bardzo "ucieszna". Polecam szczególnie wielbicielom Falstaffa, choć postać ta traci tutaj trochę swojego uroku.

Jeżeli ktoś przepada za dramatem historycznym, a właściwie kroniką, to polecam. Dramat bardzo zyskuje dzięki wybitnej (moim zdaniem) kreacji Falstaffa.

Jeżeli ktoś przepada za dramatem historycznym, a właściwie kroniką, to polecam. Dramat bardzo zyskuje dzięki wybitnej (moim zdaniem) kreacji Falstaffa.

Główną bohaterką jest umierająca kobieta - tytułowa Sabina. W ostatnich miesiącach swego życia stara się ona jakoś uporządkować to, co przeżyła przez te wszystkie lata. Tego ostatecznego podsumowania i rozrachunku dokonuje w bardzo ciekawy i nieco zaskakujący sposób, a mianowicie "po sukniach", "po służących" itp.
Książka należy do tych, które dają do myślenia. Wzbudza chęć do refleksji nad samym sobą. Uświadamia kruchość ludzkiego istnienia i przedmiotów, którymi się otaczamy.

Główną bohaterką jest umierająca kobieta - tytułowa Sabina. W ostatnich miesiącach swego życia stara się ona jakoś uporządkować to, co przeżyła przez te wszystkie lata. Tego ostatecznego podsumowania i rozrachunku dokonuje w bardzo ciekawy i nieco zaskakujący sposób, a mianowicie "po sukniach", "po służących" itp.
Książka należy do tych, które dają do myślenia. Wzbudza chęć...