Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przerwałam czytanie tej książki, gdy autorka stwierdziła, że można być czytelniczym grafomanem. Zrozumiałam to tak, że czytelnik czyta po swojemu, a powinien w określony sposób i dzięki temu zrozumiałby przesłanie książki. No nie... Za bardzo to brzmi, jak snobistyczne gadanie, że ktoś nie rozumie sztuki, bo nie postarał się wystarczająco, żeby zrozumieć. Bardzo mnie mierzi takie przekonanie.
Początkowa część książki była całkiem przyjemna. Z kolejnymi stronami była jednak coraz bardziej uduchowiona. Autorka zaczęła brzmieć jakby straciła wątek i zaczęła szyć wypowiedź jak uczeń wywołany do wypowiedzi na języku polskim.

Przerwałam czytanie tej książki, gdy autorka stwierdziła, że można być czytelniczym grafomanem. Zrozumiałam to tak, że czytelnik czyta po swojemu, a powinien w określony sposób i dzięki temu zrozumiałby przesłanie książki. No nie... Za bardzo to brzmi, jak snobistyczne gadanie, że ktoś nie rozumie sztuki, bo nie postarał się wystarczająco, żeby zrozumieć. Bardzo mnie mierzi...