-
ArtykułyZawodne pamięci. „Księga luster” E.O. ChiroviciegoBartek Czartoryski1
-
Artykuły„Cud w dolinie Poskoków”, czyli zabawna opowieść o tym, jak kobiety zmieniają światRemigiusz Koziński3
-
ArtykułyUwaga, konkurs! Do wygrania książki „Times New Romans“ Julii Biel!LubimyCzytać8
-
ArtykułyWygraj egzemplarz „Róż i fiołków” Gry Kappel Jensen. Akcja recenzenckaLubimyCzytać2
Biblioteczka
2021-04-25
2019-08-20
Plusy:
- Wreszcie budowanie postaci Geralta i głębszych relacji z innymi bohaterami (choć dość powolne i mało satysfakcjonujące).
- Po raz trzeci, świetna, wartka ostatnia tercja tomu, zachęcająca do sięgnięcia po kolejny.
- Po części, nieprzewidywalność wydarzeń.
- Rozbudowywanie świata i wątków (intrygi, polityka).
- Aura tajemniczości
- Wysokiej klasy, imponująca proza Sapkowskiego. Ma charakter edukacyjny, nadal trzeba mieć słownik w pogotowiu.
Minusy:
- Powolna narracja przez sporą część książki, przez co wdaje się nuda.
- Bez zachwytów, ot, tylko poprawne fantasy.
Plus i minus:
- Wciąż mocno mglista relacja pewnej dwójki
Podsumowanie:
Poprawne, ale niczym nie oszałamiające wprowadzenie do sagi.
Plusy:
- Wreszcie budowanie postaci Geralta i głębszych relacji z innymi bohaterami (choć dość powolne i mało satysfakcjonujące).
- Po raz trzeci, świetna, wartka ostatnia tercja tomu, zachęcająca do sięgnięcia po kolejny.
- Po części, nieprzewidywalność wydarzeń.
- Rozbudowywanie świata i wątków (intrygi, polityka).
- Aura tajemniczości
- Wysokiej klasy, imponująca proza...
Tytułowa nowela okazuje się dość surowym, przeciętnym sci-fi z mocną końcówką. Autor porusza problematykę stosunku ludzi do nauki po upadku cywilizacji, nową hierarchię społeczną czy reinterpretację niektórych dzieł kulturowych pod kątem nowego światopoglądu. Jednakże większą cześć noweli stanowią surowe opisy czynności bohatera, przepełnione technicznych żargonem. Widoczny jest tu typowy problem niektórych utworów sci-fi, gdzie świat wykreowany i bohaterowie są tylko sceną dla jakichś głębszych rozważań. Relacje między bohaterami są mało przekonujące i mało realistyczne, płaskie jak ostatni etap Tour de France. Większość utworu jest po prostu nudna i stanowi podbudowę po mocną końcówkę, w trakcie której autor porusza poważny dylemat moralny. Końcówka jest tak dobra, że podwyższyłem ocenę o 1 lub 2 oczka.
Tytułowa nowela okazuje się dość surowym, przeciętnym sci-fi z mocną końcówką. Autor porusza problematykę stosunku ludzi do nauki po upadku cywilizacji, nową hierarchię społeczną czy reinterpretację niektórych dzieł kulturowych pod kątem nowego światopoglądu. Jednakże większą cześć noweli stanowią surowe opisy czynności bohatera, przepełnione technicznych żargonem. Widoczny...
więcej Pokaż mimo to