Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zauważalnie lepsza niż pierwsza część.
Coś, co zdawało się być jedynie mokrym snem autorki, przerodziło się w powieść z nieco prawdziwszego zdarzenia. Historii bardzo dobrze zrobiło to, że bohaterowie wyszli poza dwór, na którym słowo „nałożnik” padało o wiele za często. Jeśli wyłączy się myślenie podczas czytania, to można nawet powiedzieć, że książka jest przyjemna i przystępna. Gorzej jak się zastanowić; dociera do człowieka, jak nielogiczne i zwyczajnie głupie są pewne wydarzenia. Mimo wszystko jest to powieść skupiona na relacji między głównymi bohaterami, dlatego fabuła bywa zarysowana zbyt szybko i powierzchownie. Opis sceny łóżkowej jest z 20x dłuższy od opisu bitwy :D
Największy jednak problem miałam z tłumaczeniem i korektą w tej książce. Być może część tych błędów leży po stronie autorki. Momentami miałam wrażenie, że z powieści wycięto kilka zdań. Również często dialogi odbywały się w jakiś nienaturalny sposób, były niezrozumiałe, pojawiały się nagłe wtrącenia nie na temat. Co do korekty, w pewnej chwili byłam już prawie przekonana, że nikt tej książki nie poprawiał. Kwiatki pokroju „poczuł jak w żołądku skręca mu się frustracja” (czy frustracja to jakaś struktura anatomiczna?). Niby wiadomo o co chodzi, ale nie jest to chyba do końca po polsku ;)

Zauważalnie lepsza niż pierwsza część.
Coś, co zdawało się być jedynie mokrym snem autorki, przerodziło się w powieść z nieco prawdziwszego zdarzenia. Historii bardzo dobrze zrobiło to, że bohaterowie wyszli poza dwór, na którym słowo „nałożnik” padało o wiele za często. Jeśli wyłączy się myślenie podczas czytania, to można nawet powiedzieć, że książka jest przyjemna i...