Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zdecydowanie lepsza od poprzednich części. Widać to też w stylu - o wiele mniej powtarzania się tych samych sformułowań i informacji. Dość mocno rzuca się jednak w oczy czerpanie elementów z Harry'ego Pottera.

Zdecydowanie lepsza od poprzednich części. Widać to też w stylu - o wiele mniej powtarzania się tych samych sformułowań i informacji. Dość mocno rzuca się jednak w oczy czerpanie elementów z Harry'ego Pottera.

Świetna książka opowiadająca losy dwóch rodzin na tle wydarzeń I poł. XX wieku i trudów w czasie wojny. Dzięki pamiętnikowemu stylowi książkę naprawdę przyjemnie się czyta.

Świetna książka opowiadająca losy dwóch rodzin na tle wydarzeń I poł. XX wieku i trudów w czasie wojny. Dzięki pamiętnikowemu stylowi książkę naprawdę przyjemnie się czyta.

Bardzo dobra książka, pisana ciekawym językiem, w którym widać ogromne wykształcenie autora. Nie ma, co prawda, wiele tu akcji, a ona sama jest przetykana często uwagami autora do czytelników, co jeszcze bardziej spowalnia postęp, już i tak krótkiej, książki. Niezależnie od tego, czy Jan VIII był kobietą czy nie (Roidis zaznacza, że korzystał z wielu tekstów źródłowych potwierdzających to podanie), książka świetnie obrazuje stan ówczesnego chrześcijaństwa - obłudę zarówno wśród zwykłych wiernych, jak i najwyższych dostojników Kościoła.

Bardzo dobra książka, pisana ciekawym językiem, w którym widać ogromne wykształcenie autora. Nie ma, co prawda, wiele tu akcji, a ona sama jest przetykana często uwagami autora do czytelników, co jeszcze bardziej spowalnia postęp, już i tak krótkiej, książki. Niezależnie od tego, czy Jan VIII był kobietą czy nie (Roidis zaznacza, że korzystał z wielu tekstów źródłowych...

Książka jakoś nie dorasta do szumu, jaki wokół niej zrobiono. Podobał mi się początek i koniec, reszta ma za mało akcji. W I części błagałam, żeby wreszcie magowie znaleźli Soneę, a w II, żeby szybciej się uczyła kontroli. Ale poza tym, podoba mi się styl pisania Canavan i świat, jaki tu buduje. Z chęcią sięgnę po pozostałe tomy.

Książka jakoś nie dorasta do szumu, jaki wokół niej zrobiono. Podobał mi się początek i koniec, reszta ma za mało akcji. W I części błagałam, żeby wreszcie magowie znaleźli Soneę, a w II, żeby szybciej się uczyła kontroli. Ale poza tym, podoba mi się styl pisania Canavan i świat, jaki tu buduje. Z chęcią sięgnę po pozostałe tomy.

Spodobało mi się najbardziej, że książka została napisana w formie anegdot. Z początku wyjątkowo mnie wciągła, ale gdzieś w połowie to się zmienia. Książka robi się strasznie refleksyjna i filozoficzna, co mnie trochę odrzucało. Ale jest to jedyna książka traktująca o współczesnej Korei, która zawarła w sobie wszystko o tym kraju, czego chciałam się dowiedzieć.

Spodobało mi się najbardziej, że książka została napisana w formie anegdot. Z początku wyjątkowo mnie wciągła, ale gdzieś w połowie to się zmienia. Książka robi się strasznie refleksyjna i filozoficzna, co mnie trochę odrzucało. Ale jest to jedyna książka traktująca o współczesnej Korei, która zawarła w sobie wszystko o tym kraju, czego chciałam się dowiedzieć.

Trudny, filozoficzny język, ale po parokrotnym przeczytaniu najbardziej interesujących ustępów można dojść do wniosku, że autor bardzo dobrze zanalizował życie studenckie. Choć książka napisana ponad 20 lat temu miała się odnosić wyłącznie do Amerykanów, dzisiaj dotyczy nauczania na całym świecie. Bloom w bardzo przekonujący sposób przedstawia za pomocą filozofii, która kształtowała demokrację, jak na przestrzeni wieków zmienił się stosunek do nauki i całego życia, upatrując największy wpływ w rewolucji lat 60., która doprowadziła do upadku filozofii, a wraz z nią humanistyki. Świetne studium zmian ideologii i upadku wartości.

Trudny, filozoficzny język, ale po parokrotnym przeczytaniu najbardziej interesujących ustępów można dojść do wniosku, że autor bardzo dobrze zanalizował życie studenckie. Choć książka napisana ponad 20 lat temu miała się odnosić wyłącznie do Amerykanów, dzisiaj dotyczy nauczania na całym świecie. Bloom w bardzo przekonujący sposób przedstawia za pomocą filozofii, która...

Styl mnie zdecydowanie odpycha, ale i tak wolę to niż "Ferdydurke".

Styl mnie zdecydowanie odpycha, ale i tak wolę to niż "Ferdydurke".

Przesłanie zrozumiałam, ale stylu Gombrowicza po prostu nie znoszę.

Przesłanie zrozumiałam, ale stylu Gombrowicza po prostu nie znoszę.

Przeczytałam oczywiście w szkole z przymusu. Nie lubię twórczości Lema lub po prostu nie znoszę s&f ogólnie.

Przeczytałam oczywiście w szkole z przymusu. Nie lubię twórczości Lema lub po prostu nie znoszę s&f ogólnie.

Dobre miejsce, by poszukać streszczeń wszystkich mitów. Gdy czytałam w szkole, bardzo ją lubiłam. Ale później, gdy potrzebowałam bardziej rozbudowanej mitologii, musiałam sięgnąć do innych książek.

Dobre miejsce, by poszukać streszczeń wszystkich mitów. Gdy czytałam w szkole, bardzo ją lubiłam. Ale później, gdy potrzebowałam bardziej rozbudowanej mitologii, musiałam sięgnąć do innych książek.

Świetna książka, która przedstawia cesarza Klaudiusza z zupełnie innej strony, niż to się przyjmuje w historii.

Świetna książka, która przedstawia cesarza Klaudiusza z zupełnie innej strony, niż to się przyjmuje w historii.

Bardzo dobra książka o relacji chrześcijaństwa i kultury helleńskiej.

Bardzo dobra książka o relacji chrześcijaństwa i kultury helleńskiej.

Nie sposób zawrzeć w paru słowach opisu tej trylogii. Dla mnie to zdecydowane arcydzieło z którym dorastałam i które otworzyło mi oczy na to, jak szeroka może być wyobraźnia.

Nie sposób zawrzeć w paru słowach opisu tej trylogii. Dla mnie to zdecydowane arcydzieło z którym dorastałam i które otworzyło mi oczy na to, jak szeroka może być wyobraźnia.

Jedna z niewielu książek, które mówią o zwykłym życiu starożytnych Rzymian. Napisana w wyjątkowo przystępny i przyjemny sposób. Mnóstwo ciekawostek i humoru.

Jedna z niewielu książek, które mówią o zwykłym życiu starożytnych Rzymian. Napisana w wyjątkowo przystępny i przyjemny sposób. Mnóstwo ciekawostek i humoru.

Wciąż nie wiem, o co naprawdę chodziło w tej książce. Choć była tylko dodatkową lekturą, nie mogłam się od niej oderwać. Ujęła mnie niesamowita magia i język.

Wciąż nie wiem, o co naprawdę chodziło w tej książce. Choć była tylko dodatkową lekturą, nie mogłam się od niej oderwać. Ujęła mnie niesamowita magia i język.

Myślałam, że to będzie najciekawsza część, ale to kompletna porażka. Nie dałam rady przeczytać całej. Zakończenia całej serii dowiem się kiedyś może z filmu.

Myślałam, że to będzie najciekawsza część, ale to kompletna porażka. Nie dałam rady przeczytać całej. Zakończenia całej serii dowiem się kiedyś może z filmu.

Na pewno lepsza od drugiej części. Mimo to, na więcej nie ocenię niż na: średnia

Na pewno lepsza od drugiej części. Mimo to, na więcej nie ocenię niż na: średnia

Na usta ciśnie się tylko jedno słowo: nuda. Tylko koniec ujdzie

Na usta ciśnie się tylko jedno słowo: nuda. Tylko koniec ujdzie

Jedna z najlepszych lektur. Niesamowite psychologiczne studium morderstwa i jego konsekwencji.

Jedna z najlepszych lektur. Niesamowite psychologiczne studium morderstwa i jego konsekwencji.

W tej jednej książce zawarta jest cała magia Pratchetta. Najlepszy sposób na poprawę humoru. Choć wydaje mi się, że nie zawarto w niej najśmieszniejszych fragmentów, to i tak godna polecenia dla każdego.

W tej jednej książce zawarta jest cała magia Pratchetta. Najlepszy sposób na poprawę humoru. Choć wydaje mi się, że nie zawarto w niej najśmieszniejszych fragmentów, to i tak godna polecenia dla każdego.